Ook boven Hebron hangt nu zwarte rook

De prikkende geur van traangas waait door het centrum van de stad van Abraham, Hebron. In de verte staan Palestijnse jongeren met stenen, molotovcocktails en katapulten in hun handen. Israëlische soldaten, in volledige gevechtsuitrusting, schieten rubberkogels af. Op de platte daken van Hebron knielen scherpschutters. "Bombardeer Tel Aviv", roepen de jongeren aan de overkant.

Op de dag dat het Israëlische leger opnieuw vele bombardementen uitvoert boven de Gazastrook en ook Hamas weer tientallen raketten naar Zuid-Israël en zelfs Jeruzalem afvuurt, hangt er zwarte rook boven Hebron op de Westbank. Voor de zesde achtereenvolgende dag gaan Palestijnse jongeren in de smalle straten van de stad van de bijbelse aartsvader de confrontatie aan met het Israëlische leger.

Het begon allemaal vorige week, op 13 november. Op die dag in 1974 sprak de Palestijnse leider Yasser Arafat voor het eerst de Algemene Vergadering van de VN toe. Deze 'viering' gaat in Hebron, daar waar het spookachtig ogende centrum is overgenomen door fanatieke joodse kolonisten, meestal gepaard met stevige rellen.

Bij die ene dag bleef het niet. Op het moment dat, nu zes dagen geleden, de Israëlische luchtaanvallen op Gaza begonnen, gingen de inwoners opnieuw de straat op. Om uit solidariteit met de Palestijnse broeders in Gaza te protesteren tegen de Israëlische 'Operatie Verdedigingszuil', maar ook om te ageren tegen de aanwezigheid van de vele honderden fanatieke joodse kolonisten die het centrum van Hebron hebben overgenomen. Maandag werd een demonstrant - "vijfmaal", zeggen de Palestijnen - door Israëlische soldaten beschoten. Hij stierf gisterochtend.

En bij Hebron bleef het niet. De hele week is het nu al onrustig in de Palestijnse steden op de Westelijke Jordaanoever. In Ramallah waren maandag grote demonstraties, met enthousiaste jongeren die hartstochtelijk juichten als sprekers de door Hamas afgeschoten raketten op Tel Aviv memoreerden. "Palestijnen, jullie kunnen trots zijn!" en "Houd de zionisten uit hun slaap!" zijn dezer dagen veel gehoorde leuzen op de bezette Westoever.

Israël, dat al vele tienduizenden reservisten naar de grens met Gaza bracht, stuurde recentelijk ook extra troepen naar de Westelijke Jordaanoever. Zegt een soldaat in Hebron, terwijl hij tientallen lege traangashulzen op straat gooit: "Deze gekte houdt nu al dagen aan."

In Hebron is dinsdag rond twee uur 's middags nog geen sprake van een mogelijk bestand tussen Hamas en Israël. De meeste Palestijnse winkeliers in de oude stad hebben de stalen luiken laten zakken. In de verte klinken sirenes en harde knallen, de wind staat precies verkeerd; de tranen prikken van het traangas.

Winkelier Jamal (51) heeft juist zijn winkel gesloten. "Ik ga naar huis", zegt hij. "Ik heb geen klanten vandaag." Naar huis, dat betekent nog een hele wandeling tussen de linies door, maar dat is hij wel gewend. "Het is hier constant hommeles, met al die kolonisten die het centrum hebben overgenomen." In dat deel van de stad, voorheen de Palestijnse soek, mogen Palestijnen niet langer komen.

Maken we hier de geboorte van de derde Intifada mee? Nee, gelooft Jamal. Hij vertelt dat de huidige demonstraties op de Westoever niet alleen tegen de Israëliërs gericht zijn. Ook de Palestijnse president Abbas moet het ontgelden. "De mensen hier zijn supporter van Fatah of Hamas. Veel Hamasleden zijn gearresteerd, maar in populariteit blijft Hamas hier toch de grootste partij. Fatah, van Abbas, wordt hier gezien als een beweging die bestaat uit fucking dieven, corrupte lieden, die zich niets aantrekken van het leed van het eigen volk."

Let wel, middenstander Jamal, die liever geen achternaam in de krant ziet, is geen lid van Hamas. "Maar ik kan me de woede van de jongeren wel voorstellen. Abbas zit op zijn handen, hij doet niks, terwijl Hamas de Israëliërs met raketten bestookt, tot zelfs in Tel Aviv toe. Ikzelf ben een man van vrede, maar ik begrijp goed dat die jongeren, die dagelijks te maken hebben met de Israëlische bezetting en de kolonisten, dat fantastisch vinden."

Hebron, met zijn fanatieke joodse kolonisten en fundamentalistische Palestijnen die thuis het portret van Saddam Hoessein hebben hangen, is een krankzinnige stad vol tegenstellingen. Net achter de linie van de Israëlische soldaten leggen vier Palestijnse mannen voor een koffiehuisje een kaartje. Last van het traangas hebben ze niet, zeggen ze.

Verderop, voorbij het checkpoint, nabij de Tombe van aartsvader Abraham, daar waar Palestijnse bewoners niet mogen komen, joggen twee Israëlische soldaten in sporttenue door de spookachtig lege straten. Op een muur is een leus gespoten: "This is Palestine."