Direct naar artikelinhoud

Aanval op dotatie van 300.000 euro voor prins

De Congoreis van prins Laurent zet zijn dotatie op de helling. N-VA, LDD en Vlaams Belang willen de jaarlijkse toelage van circa 300.000 euro schrappen. De andere partijen gaan nog niet zo ver, maar vinden wel dat Laurent moet kiezen: of een dotatie krijgen en zich schikken naar zijn broodheren, of vrijheid blijheid op zijn eigen kosten.

De dotaties voor de koningskinderen liggen al langer onder vuur. Dat Filip als kroonprins een toelage krijgt, tot daar aan toe. Maar dat ook de twee andere kinderen van de koning en de koningin een dotatie krijgen, is hoogst ongebruikelijk. Laurent lijkt met zijn omstreden trip naar Congo zijn eigen ruiten in te gooien, hij is aangeschoten wild in de Wetstraat.

De N-VA dient een wetsvoorstel om de koninklijke dotaties fors te beperken opnieuw in. Volgens dat voorstel zouden de dotaties niet alleen afnemen tot het niveau van een (eerste) ministerwedde, maar ook voorbehouden worden voor de koning, de weduwe/weduwnaar en de troonopvolger vanaf achttien jaar. De andere koningskinderen zullenn gewoon moeten werken voor de kost, zoals dat in de meeste Europese monarchieën gebruikelijk is. “De fratsen van Laurent kunnen niet op kosten van de belastingbetaler”, vindt Kamerlid Theo Francken. Hij noemt het bedrag van de dotatie, vorig jaar ongeveer 300.000 euro “exuberant”. Naast N-VA pleiten ook LDD en Vlaams Belang voor het volledig schrappen van de toelage voor prins Laurent.

Alle Vlaamse partijen dringen aan op een parlementair debat over de dotaties van de koninklijke familie. Sp.a-fractieleider Bruno Tobback vindt dat de discussie zich niet moet toespitsen op de persoon van Laurent, maar vraagt wel dat de regering hem eens stevig aan de oren trekt. “Ze moet de prins voor de keuze stellen: ofwel de beperkingen van de job accepteren, ofwel afstand doen van zijn dotatie.”

Buitenlandminister Steven Vanackere (CD&V) is het alvast eens met Tobback. “Voor iemand die een dotatie ontvangt van het Belgisch parlement bestaat er niet zoiets als een privébezoek. De discussie over zijn positie laait hierdoor onvermijdelijk weer op. Als Laurent verlost wil worden van de meer officiële kant van zijn leven, als hij opnieuw een burger wil zijn met alle vrijheid die daar bij komt, moeten we daar maar eens naar kijken.”