U wou wel een kind, maar geen dikke buik? Bel de babyfabriek

'Walging om babyfabriek - Adoptiedeskundigen hebben gisteren vol walging en onbegrip gereageerd op de opening van een 'babyfabriek' in Kameroen.'

(Voorpagina De Telegraaf, 28/6/07)

Ophef in Nederland afgelopen zomer, toen 'zakenman' Martijn de Bree met WishChild Medicals Inc. zwangerschappen tegen betaling wilde uitbesteden aan Kameroense vrouwen. Met zijn eerste twee kantoren in Los Angeles en Amsterdam hoopte De Bree vooral celebrity's binnen te halen bij wie "een zwangerschap niet past in hun carrière". Voor een bedrag tussen de 50.000 en 70.000 euro wilden "speciaal geselecteerde lokale draagmoeders" gerust de kinderwens vervullen. Zaad- en eicellen moesten door de wensouders aan het bedrijf worden geleverd, dat dan op zoek zou gaan naar een gepaste draagmoeder. Die zou het kind tot de bevalling in Kameroen dragen.

De vrouwen zouden worden ondergebracht in luxevilla's op een terrein van vijf hectare in de 'rustieke en groene' buitenwijken van Douala, de grootste stad van Kameroen. Op de site zou een kleinschalig ziekenhuis met internationale dokters, vroedvrouwen, kinderartsen en anesthesisten permanent ter beschikking staan van de draagmoeders.

De Kameroense vrouwen zouden maximaal voor drie zwangerschappen worden ingezet. In ruil daarvoor kregen ze een hoge financiële beloning en een opleiding naar keuze. Of ze een bedrag zouden krijgen voor het baren van het kind specificeerde WishChild Medicals niet. Evenmin maakte het intrigerende persbericht melding van een eerste baby op bestelling.

'Walgelijk', kopte ook Reformatorisch Dagblad, dat meteen enkele politici ter verantwoording riep om de Afrikaanse babyfabriek neer te sabelen. "Mijn afschuw over dit plan gaat gepaard met een gezonde dosis scepsis", zo verwoordde een Tweede Kamerlid van de ChristenUnie het nog netjes, die haar hoop stelde op Nederlandse gynaecologen en zorgverzekeraars. "Ik ga ervan uit dat zij deelname aan dit plan ontmoedigen."

Adoptieverenigingen stonden op hun achterste poten. "Dit riekt heel erg naar kinderhandel", zei een briesende woordvoerder van Lava, de Landelijke Vereniging Adoptieouders, in De Telegraaf. "Wij vrezen dat een groot deel van de kosten in de zakken van de organisatie verdwijnt. In Nederland kost een adoptie tussen de 20.000 en 25.000 euro en dat is al veel geld."

In de daaropvolgende jacht op 'zakenman' Martijn de Bree vingen alle media bot. Zijn telefoon bleef onbeantwoord en zijn naam noch zijn bedrijf leidde tot relevantie informatie op Google. De primeur was voor het SBS-televisieprogramma Hart van Nederland, dat ontdekte dat Martijn de Bree eigenlijk een 35-jarige journalist is van het mannenblad Panorama.

Hoofdredacteur Frans Lomans bevestigde later dat het om een fake persbericht ging. "We wilden kijken wat er zou gebeuren", zei hij tegen elsevier.nl. "We wilden nagaan of een controleerbaar onjuist bericht zomaar zou worden opgepikt door de pers." Lomans vroeg zich af wie de correctheid zou natrekken en noemde de reacties 'grappig'. "Het verhaal ging een eigen leven leiden omdat er al snel allerlei deskundigen op reageerden."

De Telegraaf verwijderde het artikel botweg van zijn website en maakte er zich in de krant vanaf met: "De hoofdredactie betreurt de publicatie over deze zaak."

sue somers