Zineb El Rhazoui (29), Casablanca, sociologe en lid van actiegroep MALI ‘Omdat ik ongetrouwd samenwoon, kan ik opgepakt worden voor prostitutie’

“Twintig zijn in Marokko betekent leven zonder horizon, alles op het spel zetten om toch maar naar Europa te ontsnappen, geketend zijn en de vrijheid van leeftijdsgenoten elders door het raam zien. Twintig zijn is leven in een feodale context waarbinnen de staat optreedt als een machistische, paternalistische voogd, die weet wat de burger moet doen en laten. Wetsartikelen 489, 490 en 491 beperken de toegang tot de bedstede op niet mis te verstane wijze. Het is via de adoul, die van mannen en vrouwen echtelieden maakt, dat de enige zichtbare weg naar een orgasme loopt. Op voorhuwelijkse en buitenechtelijke seks, evengoed als op betrekkingen tussen mensen van dezelfde sekse, staat gevangenisstraf. Ik neem mijn eigen voorbeeld: ik woon in Casablanca samen met mijn vriend. Wil de politie komen, dan kunnen ze me opsluiten wegens prostitutie.

“Twintig zijn in Marokko betekent vastzitten in een karkas van traditie en religie, wat er concreet op neerkomt dat je geen glas wijn mag drinken op een terras. Hou je vol, dan word je weggestuurd en komt er misschien zelfs politie aan te pas. Idem voor de dwangbuis van de ramadan: je riskeer een tot zes maanden celstraf voor een broodje tijdens het vasten.

“De sleutel voor het bekampen van die onvrijheid ligt in het secularisme, vandaar ook dat we in de eerste week van de ramadan van 2009 met een groepje vrienden MALI (Mouvement Alternatif pour les Libertés Individuelles) hebben opgericht. Bij onze eerste actie wilden we picknicken tijdens het vasten, wat resulteerde in arrestatie. In mei van vorig jaar zijn we de straat opgegaan voor een sensibiliseringscampagne over ongewenste intimiteiten. De vrouwen onder ons hadden zich een snor aangemeten en een t-shirt met de tekst ‘respecteer je me nu?’, terwijl de mannen een varkenskop als masker hadden en een shirt met ‘laat ons ophouden ons als varkens te gedragen’. Ook die actie mondde uit in aanhouding. Je zou nochtans niet denken dat uitgerekend de staat zich zou opwerpen als de grootste islamist en beknotter van vrijheid, of wel?

“Twintig zijn in Marokko betekent dat radio, televisie, kranten en weekbladen jouw verzuchtingen en wanhoop negeren, dat je geen aansluiting vindt bij wat de media brengen. Op internet kun je wel virtueel vrij en samen zijn. Maar daar houdt het mee op.”