Club Brugge kruipt door het oog van de naald

Tachtig minuten lang leek het weer net niet te worden voor Club, maar uitgerekend Sonck en later ook Stijnen ontpopten zich tot de helden van de avond.

De match van gisteren leek wel een kopie van de heenwedstrijd. Club Brugge was opnieuw baas, had balbezit, gaf weinig weg, maar leek opnieuw niet te kunnen scoren. Adrie Koster had nochtans gedaan wat hij moest doen: met Vargas, Dirar, Akpala èn Sonck koos hij voor vier zeer offensieve pionnen in zijn basiself. Het leek de goede keuze, want Club startte sterk. De thuisploeg greep Poznan meteen naar de keel en zorgde voor storm voor het Poolse doel.Een voorzet-schot van Sonck en een kopbal van Akpala leidden het echte gevaar in. Op het kwartier kapte Sonck zich vrij in de zestien meter, na een knappe actie van Akpala, maar de bal van de Rode Duivel belandde op de buitenkant van de paal. Blondel kreeg even later een nog grotere kans: op aangeven van Sonck kon hij vrij aanleggen, maar zijn schot ging een meter over. Poznan hapte naar adem, maar bleef overeind.

Alcaraz, de muur

Club kon de druk niet lang genoeg aanhouden. Na twintig minuten zakte het tempo en verdween de schwung uit de match. Eén pluspunt daarbij: ondanks al het offensieve geweld tussen de lijnen gaf Brugge achterin niks weg. Poznan speculeerde op de counter, maar raakte niet bij Stijnen. De muur die in de weg stond, heette Antolin Alcaraz. De Paraguyaan speelde een superpartij en maakte de lange bal van de Polen keer op keer onschadelijk.Eén keer werd het toch heet voor de goal van Stijnen - een vrije trap van Stilic viel zelfs binnen aan de tweede paal - maar de actie werd terecht afgekeurd na een duwfout van Rengifo op de nationale doelman. Tien minuten na de rust zou Stijnen zijn grootste redding van de match bovenhalen. Na fout toeklappen van de buitenspelval, dook Robert Lewandowski plots alleen voor hem op. Stijnen bleef ijzig koel, doorzag de schijnbeweging van de spits en haalde de bal proper uit zijn voeten. Topklasse.Helaas zat er bij zijn medemaats meer afval in het spel. Vlak voor de rust werd een bal van Alcaraz nog in corner geduwd na een ingestudeerde vrije trap, maar in de tweede helft leverde de steriele druk van Club nauwelijks kansen op. De thuisploeg kreeg corners, dwong vrije trappen af en gooide voorzetten voor doel, maar Grzegorz Kasprzik werd niet op de proef gesteld. Te hoog, te laag, te ver, te slap: de eindbal was nooit goed genoeg om echt doelgevaar op te leveren.

Simaeys in vuurlijn

De onrust op het veld en in de tribunes groeide, maar dan haalde Koster een laatste konijn uit de hoed. Hij plukte Simaeys weg uit de defensie en stuurde de lange Brabander mee de vuurlijn in. Plots keerde het spelbeeld: nu was het paniek en overhaasting bij de Polen, die zich geen raad wisten met de extra tegenstander en de bal alleen nog wegkeilden. Met nog een kwartier op de klok was van voetbal geen sprake meer: Club duwde en Poznan pompte.Niet hard genoeg, want tien minuten voor tijd zorgde Sonck voor de verlossing. Kasprzik kon een schot van Vadis (ijzersterke wedstrijd) niet klemmen en Sonck was er als de kippen bij om binnen te duwen. De eerste van het seizoen voor Sonck en een heel belangrijke: het leverde Club verlengingen op. Daarin gebeurde weinig, zodat Stijnen de held kon worden in de penalty’s. (BA)