'VRT-archief is nog rijk genoeg voor oude tv-fragmenten'
Op Eén start vanavond het archiefprogramma 'Het verloren voorwerp'. Opnieuw een archiefprogramma, zou je denken. Maar wel eentje met veel nieuwe beelden, zegt eindredacteur Sven Van der Fraenen. 'Er komen nog steeds onbekende fragmenten naar boven uit het VRT-archief.'
Nog een tijdslot te vullen met een programma dat liefst niet te veel kost maar wel steeds een redelijk aantal kijkers haalt? Een oplossing: duik eens in het archief en maak een compilatie. Vorig najaar was er op Eén nog Hoe is het zover kunnen komen?- "markante en grappige momenten uit de recente televisiegeschiedenis" - nu is het al de beurt aan Het verloren voorwerpmet "een greep uit de meest onvergetelijke beeldfragmenten van vroeger en nu." Op vtm is er dan weer iedere avond Sketch Up, een mix van sketches en fragmenten uit oude comedyprogramma's als Kan dit?!, The Benny Hill Show of Tragger Hippy.
Als kijker lijkt het alsof je vaak dezelfde fragmenten voorgeschoteld krijgt, zij het dan met een andere insteek. Iedere aflevering van Het verloren voorwerp is bijvoorbeeld opgehangen aan een gebruiksvoorwerp. In de eerste aflevering gaat het bijvoorbeeld over de auto. Onder meer de alombekende reportage uit Man bijt hond over Eugène die zijn Fiat Panda met veel paswerk in zijn nipt bemeten garage parkeert, passeert de revue. Al een paar miljoen keer bekeken op YouTube en net iets minder vaak herhaald op televisie.
Maar toch kan je zo'n fragment nog op een verrassende manier brengen, zegt Sven Van der Fraenen, bedenker en eindredacteur van Het verloren voorwerp. "Door die beelden te mixen met andere fragmenten kan je het op een manier uitzenden die nog niet gezien is. Het fragment van Eugène hebben we bijvoorbeeld gemonteerd met beelden over de wijze van parkeren door de eeuwen heen. Zo hebben we een fragment over een apotheker die zijn apotheek iedere avond volledig inklapt zodat hij er met zijn auto door kan rijden naar de garage. Op die manier maak je toch een nieuw programma met oude beelden."
Ook elke aflevering aan een voorwerp ophangen, zorgt volgens Van der Fraenen voor een verschil. "Het uitgangspunt was om niet meer in dezelfde vijver te vissen als vorige archiefprogramma's. Door een rode draad te gebruiken beperk je wel je research, maar je vindt aan de andere kant ook veel fragmenten die je niet verwacht en die nog onbekend zijn." Het verloren voorwerp, het eerste humorarchiefprogramma dat intern op de VRT gemaakt is, bestaat nu voor twee vijfde uit enigszins bekend materiaal. Twee vijfde zijn onbekende fragmenten, de rest komt uit buitenlandse fictie.
Mede daardoor hadden de makers de luxe om de al te bekende fragmenten links laten liggen. "In de aflevering over de telefoon konden we bijvoorbeeld de sketch over Joske Vermeulen er uitgooien. Het VRT-archief is rijk genoeg om nog voldoende verborgen pareltjes te vinden, zoals bijvoorbeeld een fragment over mensen die in de jaren zestig naar het antwoordapparaat van de Bond Zonder Naam belden om huwelijksadvies te krijgen. Bovendien komen er met de digitalisering van het archief nog steeds onbekende fragmenten boven water. We zitten op dat vlak dus nog niet in de problemen."
Het verloren voorwerp, elke woensdag om 21.30 uur op Eén.