'Die muziek, dat ben ik'
Onze landgenoot Dirk Brossé, gerenommeerd componist en dirigent, is genomineerd voor een Emmy voor zijn soundtrack van de reeks 'Parade's End'. In september worden de prestigieuze beeldjes uitgereikt. 'Winnen of niet, dit opent deuren.'
De zomer van Dirk Brossé kan niet meer stuk. Eerder deze maand sloeg koning Albert hem tot ridder. Gisteren volgde een nominatie voor een Emmy. Een beetje onverwacht. "We hadden ons er natuurlijk voor ingeschreven, maar dat is maanden geleden. Ik was dat eigenlijk al vergeten", reageert Brossé. In zijn hotelkamer in Marrakech kreeg hij het goede nieuws van zijn manager te horen. "Ongelooflijk blij was ik. Dit is de kers op de taart."
Brossé is genomineerd in de categorie 'beste muziek voor een miniserie'. Hij schreef de soundtrack van Parade's End, een coproductie van BBC, HBO en VRT. Die reeks kon ook nog vier andere nominaties binnenhalen. "Het is een zeer goede serie, alle nominaties zijn terecht. Ik heb er graag voor gewerkt. Ook al heb ik vaak het deksel op de neus gekregen. De makers waren niet zomaar tevreden en stuurden mij soms na uren van werk weer terug. Mijn muziek moest classy zijn, onderscheidend."
Zwoegen
Als Brossé in september de Emmy in het Nokia Theatre in Los Angeles in ontvangst mag nemen, is hij de eerste Belg die zo'n prestigieuze award wint. De Emmy Award die productiehuis Shelter in 2011 won met Benidorm Bastards was van een iets minder belangrijke categorie, waarbij er geen Amerikaanse deelnemers waren.
"Het is misschien cliché, maar in dit geval is deelnemen belangrijker dan winnen", zegt Brossé. "De nominatie an sich is al zo veel waard. Dit gaat deuren openen." Misschien zelfs die van Steven Spielberg. "Het is mijn grote droom om voor een productie van hem muziek te maken."
Brossé heeft alvast één stap in die richting gezet. Hij woont sinds enkele jaren deels in de Verenigde Staten. Daar heeft hij dit jaar zijn contract tot 2017 verlengd als muzikaal directeur van The Chamber Orchestra of Philadelphia.
Aan die positie gingen jaren van zwoegen vooraf. Wie Brossé's cv overloopt, verdrinkt in de opsommingen van werken, premières en concerten. Nationaal heeft de man zowat alle grote orkesten geleid, en ook internationaal gaat het hem al decennia voor de wind. Het London Symphony Orchestra, L'Orchestre de la Suisse Romande, City of Birmingham Symphony Orchestra: ze staan allemaal netjes en in het vet op zijn website opgelijst.
Zijn eerste stappen in de muziek zette Brossé op zijn achtste. Hij wilde trompettist worden bij de fanfare waar ook zijn vader speelde. Maar oefenen, dat mocht niet in huis, waar zijn ouders - begrafenisondernemers - hun zaak hadden. Brossé heeft bijgevolg uren in de frigo's doorgebracht, tussen de lijken. Zonder dat de klanten er last van hadden.
Geen eindpunt
Vandaag raakt hij zijn trompet niet meer aan. Brossé kruipt alleen nog achter zijn piano om muziek te componeren. Een veeleisende job. "Mijn carrière tot dusver, dat was als een berg beklimmen die steeds steiler werd. Maar eens je zo ver bent geraakt, kun je niet meer terug. En dan moet er veel wijken", zegt hij.
Een gezinsleven, bijvoorbeeld. "Ik heb er bewust voor gekozen om geen papa te worden. Ik wilde een open agenda en wist dat die combinatie niet zou werken. Noem het egoïstisch. Maar voor mij was het een noodzaak. Muziek maken is een innerlijke drang, iets wat ik moet doen. Van toen ik heel jong was had ik het idee dat ik op deze manier mijn footprint, mijn stempel op deze wereld moet achterlaten."
Een partner heeft Brossé wel. En dat is ook al iemand die Vlaanderen internationaal op de kaart zet. Claire Tillekaerts staat aan het hoofd van het Vlaams Agentschap voor Internationaal Ondernemen. Een carrièrevrouw dus, hun relatie is een eeuwig gevecht met de tijd. "Er zijn periodes geweest waarop we elkaar snelsnel op een luchthaven moesten zien."
Brossé kijkt er enorm naar uit om naar de Emmy-uitreiking te gaan. "Voor mij is dit echt het summum. Een Emmy, een Oscar, ... Dat is voor mij wat een olympische medaille voor een sportman is. Groter kan niet. En persoonlijker ook niet. Parade's End, dat ben ik. Elke noot komt uit mijn pen."
Als hij die Emmy niet pakt, dan ziet hij dat niet als falen. "Dat kan niet. Het is sowieso al een erkenning." En als hij wint? Dan is dat geen eindpunt. "Ik heb het gevoel dat ik nu pas de vruchten begin te plukken van mijn werk. En je kunt ook altijd een tweede of derde Emmy binnenhalen hé (lacht)."
Geboren in Gent op 18 februari 1960
Studeerde aan de muziekconservatoria van Gent, Brussel, Maastricht, Wenen en Keulen.
Werd deze maand door koning Albert tot ridder geslagen.
Dirigeerde Vlaams Radio Orkest, deFilharmonie, Orkest van de Vlaamse Opera en Nationaal Orkest van België.
Leidde symfonische en philharmonische orkesten in onder meer Londen, Shanghai, Zuid-Korea, Japan en Noord-Ierland.
Schreef 200 werken die wereldwijd worden uitgevoerd.
Is muzikaal directeur van The Chamber Orchestra of Philadelphia.