Zelfs het klimaat kan Maggie niet redden
De vrieskou komt uitzonderlijk laat deze winter, maar zelfs dat heeft Maggie De Block niet kunnen redden. Bij de eerste winterkou stond ze met de billen bloot: ook zij heeft de asielopvang niet onder controle. Open Vld stond de voorbije jaren, met haar voorgangster Annemie Turtelboom op kop, steevast te roepen dat dit allemaal de schuld was van PS-staatssecretaris Courard, die toen bevoegd was voor asielopvang. Wat we nodig hebben, is één minister voor het hele asielbeleid, riepen Open Vld en N-VA in koor. En zie, nu hebben we één minister en het is geen haar beter.
In de belofte van De Block dat gisteravond iedereen onderdak zou krijgen, kun je de illustratie zien van haar menselijkheid en haar slagkracht. Sta me toe toch iets skeptischer te zijn. Wie bedoelt ze met iedereen? De asielzoekers die zich gisteren aanboden, evident, maar wat met de vele honderden voor wie er de voorbije maanden geen opvangplaats was? Wat met degenen die door de bereidwillige organisaties van SOS Opvang worden geholpen? De opvang van al deze mensen is de wettelijke plicht van de federale overheid, dat is zelfs in Europese richtlijnen gebetonneerd. Dat ons land voor het drie jaar lang aan zijn laars lappen van die EU-verplichtingen nog steeds geen forse Europese boete kreeg, is onbegrijpelijk. Blijkbaar ziet de EU niet overal even streng op toe als op de begrotingen.
Vorig jaar al lanceerde Groen het idee van een rampenplan om aan de opvangcrisis het hoofd te bieden. Een zwaar woord, een forse maatregel, dat weten we. Maar als er honderden mensen in de vrieskou op straat staan, en je wilt daarop een antwoord bieden binnen enkele uren, binnen enkele dagen, dan moet je toch alle middelen uit de kast halen? Leegstaande gebouwen moeten kunnen worden opgevorderd, zodat de asielzoekers niet meer in kraakpanden, parken en stations moeten overnachten. Nu is er even geen tijd voor uitgebreide overlegprocedures tussen administraties. Of nemen we liever het risico dat er slachtoffers vallen?
Structureel kan De Block zich beroepen op het regeerakkoord om meer plaatsen in materiële opvang bij de OCMW's te creëren. In het regeerakkoord is sprake van een vrijwillig materieel spreidingsplan dat wordt verplicht als er onvoldoende opvangplaatsen zijn. Een idee dat de klassieke tripartite overnam van de groenen, die dit vorig jaar lanceerden. De noodsituatie is er, de opvangcapaciteit is verzadigd, maar de staatssecretaris durft het regeerakkoord blijkbaar niet toepassen.
En wat is het plan van De Block om de verblijfsprocedures te versnellen, de achterstanden daar te reduceren, zonder aan kwaliteit in te boeten? Steeds maar plaatsen bijcreëren in de opvang is een heilloos pad. De sleutel zit hier duidelijk bij meer personeelsinzet. De voorbije decennia heeft men al ontelbare keren de architectuur van de procedure aangepast, om telkens opnieuw tot dezelfde vaststelling te komen: elke nieuwe, kortere procedure loopt vast op een gebrek aan personeelsinzet. Nochtans is het zonneklaar: extra personeelsinzet verdient zichzelf pijlsnel terug via minder benodigde opvangcapaciteit. Ook hier legde De Block forse verklaringen af rond irrealistisch korte proceduretermijnen. Mooie verklaringen allemaal, maar met verklaringen alleen zal de minister haar hachje niet redden.
Freya Piryns, Groen