“Anderlecht gaat niet veel winnen in play-offs als Rutten zijn verdediging niet aanpast”

De eerste die je met de vinger kan wijzen voor de eerste thuisnederlaag tegen Club Brugge (2-3) in 21 jaar tijd is Thomas Didillon. De 23-jarige keeper leidde na vijf minuten de eerste Brugse treffer in met een pass in de voeten van Siebe Schrijvers. “Dat helpt natuurlijk niet,” zegt de ex-verdediger van Anderlecht, Newcastle, Charleroi en KV Mechelen. “Vooral omdat hij het z’n team al eens flikte in de eerste match in Genk. Dan zou je toch denken dat de keeperstrainer hem in zijn oren knoopte: ‘Jongen, probeer niet uit te voetballen. Keil die bal bij Brugs gevaar gewoon naar voor.’ Hij had natuurlijk de pech dat Schrijvers die bal dan perfect voor Wesley trapt maar zo zette hij Club wel in een zetel. Dat verandert de hele fysionomie van de wedstrijd. Jammer dat Didillon het tweemaal laat afweten want tijdens de reguliere competitie heeft hij punten gepakt voor Anderlecht en zorgde hij er toch mee voor dat ze de playoffs haalden.”

Veel dramatischer dan de Franse doelman vond Albert de flankverdedigers Dennis Appiah en Ivan Obradović. “Kara en Lawrence vond ik centraal min of meer hun job oke doen - ook al stond hij 0-2 aan de rust - maar de backs waren van bij de eerste minuut catastrofaal. Zij waren niet in staat om de Brugse aanvallers af te stoppen. Zij wisten zich geen raad met de acties van Diatta en Dennis. Verdedigend hebben ze niet de juiste reflexen en daar konden die mannen van profiteren. Het verbaast me dat Rutten hen heeft laten staan want in Genk was dat net hetzelfde verhaal. Anderlecht kreeg zes goals binnen in twee matchen en ze komen telkens van de flanken.”

Als het van Albert afhangt, dan verdwijnen Appiah, Lawrence en Obradovic naar de bank. In hun plek Andy Najar, Sanneh centraal naast Kara en op links Alexis Saelemaekers. “Ook al is Rutten straks geen trainer meer bij Anderlecht, dan nog moet hij nu veranderen anders gaat zijn team niet veel matchen meer winnen in de playoffs. En ze staan al met nul op zes. Hij schonk spelers zoals Appiah en Obradovic vertrouwen maar die hebben dat niet beloond. Obradovic heeft zijn kwaliteiten maar hij is lang out geweest en onder Hein Vanhaezebrouck zat hij zelfs niet meer in de kern. Zelfde met Appiah, dat is niet voldoende bij Anderlecht waar je er elke week moet staan, waar ze veeleisend zijn. Ik zeg het niet graag maar Anderlecht is geen club die voetballend de topdrie waard is.”

Als er één excuus is, dan wel dat Anderlecht onderuit ging tegen het sterkste team uit de competitie, meent de Ardennees. “Ik had niet gedacht dat Club Brugge zó dominant zou zijn. Ze waren al indrukwekkend tegen AA Gent maar als het aan de rust 0-3 of 0-4 had gestaan, dan zou daar niets op aan te merken zijn geweest. Ze zetten heel hoog pressing. Trebel miste wedstrijdritme door zijn knieblessure maar hij werd, zeker in de eerste helft en net als Gherkens, verpletterd door het trio Vormer-Rits-Vanaken. En als je de slag op het middenveld niet wint, dan kom je in de problemen. Amazu was bovendien niet productief en Verschaere was onzichtbaar. Collectief en individueel is Club veel beter en dat zie je in de stand. Il n’y a pas photo.”

Anderlecht heeft niet lang tijd om te bezinnen want dit weekend komt Antwerp al op bezoek. Als RSCA zijn Europees ticket niet uit handen zien glippen, dan is winst noodzakelijk. Albert: “Het zal niet makkelijk worden want Antwerp is als team moeilijk te bespelen. Anderlecht zal zelf het spel moeten maken en dat kan Antwerp in de kaart spelen, die heel georganiseerd voor de dag gaan komen.”