Nieuw proces twintig jaar na moord op André Cools
Er komt een nieuw proces rond de moord op PS-topman André Cools, ruim 20 jaar geleden. 'Dit is een farce', zegt Georges Dehousse, advocaat-op-rust van de familie Cools. 'Waar gaat men nog getuigen vinden? De helft is dood.'
Niet helemaal onverwacht vernietigde het Hof van Cassatie gisteren in een arrest de veroordeling van Richard Taxquet (54) tot twintig jaar gevangenisstraf voor de moord op PS-topman André Cools, op 18 juli 1991. De advocaten van Taxquet vochten de veroordeling eerder al aan voor het het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. Taxquet klaagde de Belgische staat aan omdat hij was veroordeeld op grond van een simpele jurystemming over schuld of onschuld. Het hof oordeelde dat een beklaagde het recht heeft te weten op welke gronden hij schuldig is bevonden. Sindsdien worden assisenjury's in België verplicht om een verdict over schuld inhoudelijk te motiveren.
In een requisitoir sloot de Luikse advocaat-generaal Damien Vandermeersch zich aan bij het verzoek van de advocaten van Taxquet, Julien Pierre en Luc Misson. Volgens Vandermeersch laat het Europese arrest geen keuze: er moet een nieuw proces komen en volgens het arrest moet het plaatsvinden voor het assisenhof van Namen.
Het oorspronkelijke proces duurde van oktober 2003 tot januari 2004. Het nieuwe proces zal wellicht maar een week duren. Enkel dat deel wordt overgedaan dat betrekking heeft op Taxquet. Een soortgelijk proces-bis werd in 2007 ook al georganiseerd voor de destijds voortvluchtige en bij verstek tot twintig jaar veroordeelde Domenico Castellino, de chauffeur van de huurmoordenaars.
Richard Taxquet was in 1991 de privé-secretaris van minister van Pensioenen Alain Van der Biest (PS). Die kampte met een ernstig alcoholprobleem en liet toe dat zijn kabinet werd ingepalmd door de Luikse onderwereld. Cools, toen nog altijd de sterke man van de PS in Luik, wou Van der Biest wippen als gewestminister. De moord zou tot doel hebben gehad dat te beletten.
Ook al schreeuwden Taxquet en zijn collega-kabinetslid Pino Di Mauro hun onschuld uit, het Luikse assisenhof achtte hen en de andere beklaagden schuldig. De vier hoofddaders kregen 20 jaar cel. Alle veroordeelden zijn intussen al lang op vrije voeten, zelfs Castellino.
Georges Dehousse, destijds de advocaat van de nabestaanden van de vermoorde minister van Staat, reageerde gisteren met ingetogen woede. "Cassatie had ook een ander arrest kunnen vellen", zegt Dehousse. "Men had kunnen oordelen dat de redelijke termijn voor een eerlijk proces is verlopen. De helft van de getuigen van toen zijn inmiddels overleden of zitten in het rusthuis. Hoe kan men van een getuige verlangen dat zijn of haar geheugen na meer dan twintig jaar nog intact is?"
"Dit alles berust op de obsessie van de advocaten van de moordenaars van Cools. Ze willen bewijzen dat met een dure advocaat in dit land alles mogelijk is. Er staan overigens fouten in het arrest. België werd in Straatsburg onder meer in het ongelijk gesteld omdat Taxquet zou zijn veroordeeld op grond van een anonieme getuige. Maar dat is gewoon niet waar. Dat is de foute these van de advocaten van Taxquet. Dit was geen onbekende anonieme getuige, maar een geregistreerde politie-informant. Maar ja, heeft het nog zin, dit soort debatten? Zou er nog iemand interesse voor hebben?", zucht Dehousse.
De familie Cools laat nu al weten dat ze niet gaat deelnemen aan het nieuwe proces. "Wat de uitkomst ook wordt, voor ons zullen de schuldigen van 2004 altijd de schuldigen blijven. Taxquet werd toen veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van 250.000 euro aan de familie. Daar is nooit één euro van betaald. Wat we vooral vrezen is dat de dochter en de kleindochter van mijnheer Cools op een dag een deurwaarder op bezoek krijgen die een schadevergoeding komt opeisen namens mijnheer Taxquet. De wereld op zijn kop, inderdaad. Maar dit lijkt te zijn wat sommigen voor ogen hebben."