Direct naar artikelinhoud

24 jaar cel voor moord op ‘ongehoorzame’ echtgenote

Omar Sellami is in Antwerpen veroordeeld tot 24 jaar cel voor de moord op zijn echtgenote. De oerconservatieve man kon het niet hebben dat zijn vrouw een eigen wil had en ook haar ouders keurden haar ‘opstandig gedrag’ af.

Dat Omar Sellami (38) schuldig was aan de moord op zijn jonge vrouw, daarover bestond geen twijfel meer. De man had nochtans lang volgehouden dat Karima (24) zichzelf had gewurgd. Ze was in de ban van boze geesten, zei hij. Pas na zijn doorverwijzing naar assisen ging Sellami door de knieën en bekende hij dat hij haar zelf gewurgd had. Ze zou hem die avond opgebiecht hebben dat ze ontrouw was geweest. Volgens Sellami het bewijs dat ze bezeten was door de duivel.

Geboren en getogen in Deurne, groeide Karima op in een conservatief gezin. Op haar zeventiende, in 2000, leerde ze in Marokko haar toekomstige echtgenoot kennen, afkomstig uit een dorp in het Rifgebergte, een maand later waren ze al verloofd. Of het om een gedwongen huwelijk ging, is niet helemaal duidelijk. Maar de advocaat van Sellami stelde wel dat het huwelijk gedoemd was om te mislukken. Sellami had geen vooruitzichten in zijn geboorteland en zag zijn huwelijk met Karima, die hij van haar noch pluim kende, als zijn ticket naar België, zijn redding uit de armoede.

De culturele verschillen kwamen in België algauw aan de oppervlakte. Karima wou uit werken en nog even wachten met kinderen. Maar “hij verwacht van een vrouw dat ze een soort van warme keukenrobot is: ze moet hem gehoorzamen en liefde geven”, aldus de advocate van de familie van Karima. “Ik ben het met zijn aanpak en visie niet eens, maar ik ben niet opgegroeid in een klein dorp, waar hij niets anders zag”, zo vroeg de verdediging begrip voor de culturele context.

De strubbelingen gaan van kwaad naar erger en er vallen rake klappen. Sellami vraagt raad aan haar ouders en ze geven hem gelijk. Toen Karima haar zin doordreef, werd ze door haar ouders verstoten. “Ze was ongehoorzaam”, zegt haar vader op het assisenproces. In zijn ogen veroorzaakte Karima, die inmiddels twee kinderen had, zelf de problemen door haar echtgenoot niet te respecteren en verdiende ze het ook om geslagen te worden. De vrouw wordt ook naar een gebedsgenezer gestuurd, omdat de familie meende dat ze bezeten was door geesten of de duivel.

Wanneer blijkt dat Karima een nauwe vriendschap (aldus de man in kwestie) of een affaire (aldus Sellami) aanknoopt met een andere man, sterkt dat de familie in de overtuiging dat er wat loos is. “Zonder de ziekte zou ze dat niet doen”, denkt haar man. Op 22 november 2007 zou Karima hem verteld hebben dat ze met haar vriend het bed gedeeld heeft en dat ze hem verlaat. Sellami wurgt haar. “Ik ben toen op haar af gevlogen en heb haar gewurgd tot ze niet meer bewoog. Ik wist niet wat ik aan het doen was.” (LB)