Direct naar artikelinhoud

Ontgoocheling overheerst

Balen deed hij, Kevin De Bruyne (25). Met een assist en een doelpunt bracht onze landgenoot Manchester City 2-0 voor in de topper tegen Tottenham, maar na rust ging het helemaal mis. De titel lijkt gaan vliegen voor City.

Ongeloof en ontgoocheling overheersten. Het hoofd boog. Een knuffel van Vincent Kompany bracht geen troost, een eerste Premier League-goal in vier maanden evenmin. Kevin De Bruyne staarde in het ijle en zocht op weg naar de tunnel oogcontact met zijn Michele in de tribune. Hij haalde de schouders op. Te karig beloond.

"Wat wil je dat ik zeg?" Kevin De Bruyne is geen man van omwegen. Met drie verbale steekpasses vatte hij, in de catacomben van het Etihad-Stadion, de topper tegen Tottenham samen. "We hebben goed gespeeld. We verdienden meer. We hadden drie penalty's moeten krijgen."

Het was de ontgoocheling die sprak. Een douche, een uitgebreide babbel met ex-ploegmaat Mark Schwarzer in de interviewzone en een stevige omhelzing van zijn trainer Pep Guardiola hadden de teleurstelling niet weggespoeld. Winnaars verliezen niet graag.

Met twaalf punten achterstand op Chelsea is de laatste titelhoop weg. Weer een jaartje langer wachten op die Premier League-trofee. Het smaakt zuur. Zelfs een bemoedigende persoonlijke prestatie geeft geen zoete toets meer. "Als je jong bent, kijk je wat je moet doen om nog beter te worden", zei De Bruyne onlangs in een interview. "Nu kijk ik niet meer naar mezelf maar naar wat wij kunnen doen om elke match te winnen." Frustraties blijven langer hangen.

Eerste doelpunt in vier maanden

Veel kon Manchester City zich zaterdag niet verwijten. Een van zijn beste wedstrijden van het seizoen. Autoritair. De Spurs, op hun sterkst nochtans een bulldozer, rolden een uur lang zachtjesaan achteruit. Jacht op een bij momenten ongrijpbare bal. Het plannetje van Guardiola, met Silva en De Bruyne als vrije middenvelders, klopte. Spurs-aanvallers Kane en Alli draaiden met de duimen op een onbewoond eiland.

Silva en De Bruyne bepaalden het ritme. Onze landgenoot, in een uitblinkersrol, nog dat beetje meer: hij zorgde ook voor de openingen, voor Zabaleta, Sané, Agüero, Otamendi en Sterling. Enkel goals bleven te lang uit. City had de helpende handen van Spurs-doelman Lloris, nochtans aan een uitstekend seizoen bezig, nodig. De Fransman ging eerst half langs een dieptepass van De Bruyne en schonk Sané zo de openingstreffer. Een handvol minuten later loste hij een schot van Sterling. Een hongerige De Bruyne duwde de rebound in doel. Hij schreeuwde het uit.

Het werd tijd. Eenenveertig pogingen had hij nodig na zijn laatste Premier League-goal op 17 september 2016. In Engeland was die droogte wat onder de radar gebleven, maar van de echte topspelers verwachten ze er betere cijfers. Een tiende assists kreeg hij er zaterdag niet bij, omdat Lloris de bal op Sané nog beroerde.

Snel na de 2-0 sloeg Dele Alli terug. Sterling vergat neer te gaan in de zestien na een duw van Walker, Son bracht de veerkrachtige Spurs in een chaotische match op gelijke hoogte en ook invaller Jesus kon Man City niet meer verlossen.

De Bruyne legde de handen op zijn gebogen hoofd en schudde eens. Ongeloof en ontgoocheling wandelden hand in hand van het veld. De zoveelste domper voor City nam De Bruyne mee naar huis.