Omerta heerst onder politieagenten

Onder agenten bestaat er een zwijgplicht. Dat besluit criminologe Kim Loyens (KU Leuven) na twee jaar onderzoek in haar doctoraat. Agenten houden soms bewust stil dat hun collega een fout heeft gemaakt en zetten de procedures naar hun hand als dat het onderzoek vooruithelpt.

"Ik sprak het voorbije jaar met nogal wat politiemensen die het onethische of foute gedrag van hun collega's bewust verzwijgen", zegt Kim Loyens, die haar doctoraatsstudie aan het fenomeen wijdde. "Daarvoor halen ze verschillende redenen aan. Bijvoorbeeld omdat ze vinden dat het hun taak niet is om zoiets te melden, maar minstens even vaak omdat ze de collega die ze zouden verklikken nog nodig kunnen hebben in de toekomst. Verklappen dat je vaste partner naar de hoeren gaat, betekent zo veel als je rugdekking uitschakelen in een gevaarlijke situatie. Dus zwijgt die politieambtenaar."

Uit het onderzoek van Loyens blijkt ook af en toe een loopje wordt genomen met de procedures. "Maar - en dat is dan misschien het positieve aan het verhaal - ze doen dat zelden of nooit uit eigenbelang. Wel om het onderzoek niet te laten stranden." Als bijvoorbeeld een huiszoeking niet volgens de letter van de wet gebeurt, maar wel resultaat oplevert, zal daar met geen woord over gerept worden.

Loyens licht vandaag haar onderzoek toe op een studiedag waarop toplui van de politie en de sociale inspectie aanwezig zullen zijn. Commissaris-generaal van de federale politie Catherine De Bolle zal er haar plan voorstellen voor een 'integriteitsbeleid'.