Afgeleefd Brussels schaakcafé hervindt glorie van weleer

Met prachtig betegelde toiletten zoals je ze nergens anders in Brussel vindt. Tijdens Open Monumentendagen mag het publiek al een kijkje nemen.

Vandaag zijn de plafonds met bladgoud bezet, hebben de originele lusters her en der een speelse toets gekregen van kunstenares Marie De Bruyn en zijn de muren hersteld in olijfgroen. De vloertegels hebben plaats gemaakt voor donker parket. De vroegere biljartzaal achterin is toegankelijk, de originele lichtkoepel met glasramen hersteld. En in de mooie betegelde toiletten die al voor vele fotoshoots als achtergrond hebben gediend, prijken weer de originele met bladgoud bezette bordjes Hommes en Femmes.

Werklui leggen de laatste hand aan de erg grondige renovatie van de voorbije anderhalf jaar. Het is moeilijk je de oude geelbruine kroeg weer voor de geest te halen, met de afgeleefde zetelbankjes en de liefst onverstoord schakende klanten. Het lijkt of het altijd al zo is geweest. "Bij een goede restauratie zie je niet wat hersteld is en wat niet", zegt Utrechtenaar Kees Eijrond, beter bekend als directeur van het dansgezelschap Rosas.

Eijrond kocht het café in 2007 met de bedoeling het beschermde gebouw klaar te maken voor de toekomst. Hij was niet aan zijn proefstuk toe. In Utrecht restaureerde hij de Winkel van Sinkel en Polman's Huis, eveneens rijksmonumenten. Café Greenwich werd voorzien van moderne technologie en een keuken om er een brasserie van te maken. "Als je wil dat zo'n historisch café overleeft, moet je je klanten iets te eten bieden."

Greenwich was decennialang een ontmoetingsplek voor schaakspelers. Eén van hen was René Magritte. Het café ging open in 1916 en lokte volk van alle rang en stand, maar ook heel wat kunstenaars. Zal het ook voortleven als schaakcafé? "Dat lijkt me sterk", zegt Eijrond. "Doordat het bekend stond als schaakcafé raakte het ook in verval. Je kan geen monument in stand houden met mensen die twee glazen thee drinken op acht uur tijd."

Een emotionele band heeft hij niet met Greenwich, maar hij kwam hier wel zelf vaak. "Ik vond het ontzettend mooi. Het was een unieke plek die nergens anders op leek. Ik hou van zulke historische gebouwen en monumenten. Als ik op reis ben, zoek ik zulke plekken op. Het zijn luchtbellen in de stad waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, waar je ideëen krijgt, kan lezen of tot jezelf kan komen. Zulke bijzondere cafés zoals de Brasileira in Lissabon of Caffè Greco in Rome staan steevast op mijn reisplannetje. Ik hoop dat dit een inspirerende luchtbel wordt in de stad waar iedereen graag even langskomt." Gesprekken met mogelijke uitbaters zijn nog lopende, maar Eijrond denkt dat Greenwich in oktober opengaat.