Direct naar artikelinhoud

Vini, vidi, vici

Hij is wijnconsultant en reist vanuit Sicilië de hele wereld af. De Vlaamse geschiedenisstudent Philip Roose keek te diep in de ogen van een Siciliaanse schone en verhuisde naar Catania. Het werd het begin van een waar wijnavontuur.

Philip Roose (1979) staat me op te wachten op de chaotische luchthaven van Catania. Even later laveert hij zijn kleine Panda als een volleerde Siciliaan door het drukke verkeer. "Vooral niet in de ogen kijken. Gewoon je plek afdwingen. Een beetje roepen kan ook geen kwaad. Ook niet overdrijven, want je weet natuurlijk nooit tegen wie je roept. Als je hier komt wonen moet je je aanpassen. Siciliaan met de Sicilianen!" (lacht)

Via de liefde belandde de West-Vlaamse historicus in Italië. Hij volgde er aan de Universiteit van Parma een masteropleiding management & marketing in de drankdistributie. "Die opleiding werd gesponsord door de grote drankbedrijven. We bestudeerden alles wat bij marketing, sales en organisatie komt kijken. Ik mocht stage doen bij Heineken, InBev en Diageo. Direct na mijn studies, in september 2006, kreeg ik de kans om te starten in Piemonte bij wijnproducent Fontanafredda, bekend van hun Barolo's."

Het bleek de start van een wijnavontuur, want de jonge Roose werd er verantwoordelijk voor marketing en sales in Frankrijk, de Benelux en Spanje.

"Toen Laura begin 2008 zwanger werd, wilden we de knoop doorhakken: of met twee naar België of met twee naar Sicilië, waar Laura vandaan komt." Het werd Laura's thuisstad, Catania. Een opvallende verhuizing, want meestal trekken de mensen juist weg uit Sicilië.

Roose ging als Export Area Manager aan de slag bij het belangrijkste wijnhuis van Sicilië, Planeta. Enkele jaren later werd hij geheadhunt. Met de vraag om samen met twee Italiaanse ondernemers een wijnconsultancybureau op te starten.

"Pino Confessa kende ik omdat hij invoerder van Planeta was in Tsjechië. De andere partner is Pasquale Forte. Hij is multimiljardair en de eigenaar van een groot elektronicaconcern dat levert aan Audi Volkswagen, Ferrari, en Porsche. Als uit de hand gelopen hobby runt hij ook een eigen wijnhuis, Podere Forte. Zijn doel is om de Romanée-Conti (grand-cruwijngaard in Bourgondië, JH) van Italië te worden. Daar is ie al goed mee bezig. De oenoloog van Ornellaia zegt dat hij de beste sangiovese maakt. Een mooi compliment! (lacht)"

Niet meer loslaten

Met z'n drieën richtten ze Edera Vino op. "Edera is de naam van een plant, een soort klimop die zich rond de wijnrank een weg baant, zich vastklinkt en niet meer loslaat. Zo willen we met Edera Vino ook een volledige impact hebben op de wijnbedrijven. Mijn devies is da cosa nasce cose. Van het een komt het ander. Durf initiatieven te nemen en dan leidt het een wel naar het ander. Durf te ondernemen. Hier in Sicilië zitten trouwens wel meer Vlamingen. In de wijnbouw bijvoorbeeld, maar ook in de sinaasappelkweek en in de terrasplantenbusiness.

"Dat wil niet zeggen dat de Sicilianen zelf niet ondernemend zouden zijn. In de wijnsector zijn ze misschien wel net iets te weinig bezig met de zakelijke en commerciële kant van hun bedrijf. Ze zouden vaak meer kunnen verkopen als ze er meer oog voor zouden hebben."

Edera Vino ondersteunt wijnproducenten in hun marketing en export. En brengt dus de wijnen bij de juiste klanten. "We spreken over de betere wijnen, maar ook over andere luxeproducten als de betere prosciutto, truffels, bottarga (de Italiaanse kaviaar, JH). In november trek ik trouwens naar de International Wine & Spirits Fair in Hong Kong om er te kijken of we een joint venture kunnen aangaan. In China, maar ook in India is de markt opengegaan voor de betere en duurdere wijnen. Daar is vraag naar. Met onze contacten zorgen we ervoor dat die nieuwe klanten in de nieuwe rijke landen ook kunnen genieten van bijvoorbeeld een steengoeie barolo. Een spannende onderneming."

Exclusieve wijnen

Alsof die nieuwe onderneming nog niet genoeg energie vergt, is Roose, toch nog altijd maar drieëndertig, ook nog met een ander project gestart, mia-wines.com, genoemd naar zijn dochter. Het idee is vrij eenvoudig. In crisistijden zijn er veel restaurants die op een gigantisch interessante kelder 'zitten'. Met wijnen van speciale jaartallen. Klassieke wijnen met een naam die staat als een klok. Denk aan namen als Ornellaia, Sassicaia, Petrus, Mouton Rothschild, Latour of Smith Haut Lafitte. Wijnen die veel geld waard zijn. Geld dat sommige restaurants nu goed kunnen gebruiken. Hetzelfde geldt voor particulieren. Tegelijkertijd zijn er wereldwijd ook veel mensen die net in dat soort wijnen geïnteresseerd zijn.

"Die go-between probeer ik met mia-wines.com te zijn. Ik koop op en stel pakketten samen die interessant kunnen zijn. Tegelijkertijd bied ik restaurants de mogelijkheid om bepaalde exclusieve wijnen bij mij te reserveren. Zo moeten ze niet langer allerlei wijnen aankopen en ze zelf jaren bewaren. Oude topwijnen zijn een zeer goede investering, want ze zijn enorm gegeerd in de nieuwe wereldeconomie. Vaste prijzen bestaan niet, maar wie slim aankoopt en lang bewaart, kan goede zaken doen. De laatste tien jaar drinkt men trouwens geen topwijn meer. Men belegt er mee."

Of hoe twee mooie Siciliaanse ogen van een geschiedenisstudent een wijnondernemer kunnen maken.