Vallen, opstaan en fortuin maken

Emile Mpenza (32) allicht naar Azerbeidzjan: de spits die sneller verhuist dan zijn schaduw

KV Kortrijk

(1995-1996)

32 matchen/5 goals

Regi Van Acker dropt Emile Mpenza op 17-jarige leeftijd in de eerste ploeg van KV Kortrijk. Het stille, onwennige ventje scoort in zijn eerste jaar in tweede klasse vijf goals en forceert aan het eind van het seizoen een tumultueuze transfer naar Moeskroen, samen met zijn broer Mbo. Van Acker herinnert het zich nog goed: “In de eindronde speelden wij tegen Moeskroen. Emile bracht ons op voorsprong tegen zijn toekomstige club en juichte uitbundig. Tot hij na een paar seconden een heel raar gezicht trok. Hij besefte waarschijnlijk dat hij de promotiekansen van Moeskroen serieus in het gedrang bracht.”

Moeskroen

(1996-1997)

31 matchen/12 goals

Bij Moeskroen, net gepromoveerd naar eerste, ontmoet Emile zijn tweede vader en mentor Georges Leekens. Op zijn achttiende debuteert Mpenza in het eerste elftal. Leekens: “Emile zat op de sportschool en kwam vaak afgepeigerd op de training. Dan kon ik hem niet nogmaals twee uur afbeulen.” Mpenza kent een flitsende start in eerste, met een pak goals. De broers Mpenza zijn een sensatie in de hoogste afdeling. Leekens dropt de jonge Emile ook meteen in de nationale ploeg. Mpenza’s debuut tegen Noord-Ierland was niet spraakmakend, zijn eerste goals voor de Duivels (tegen San Marino) wel.

Standard

(1997-2000)

47 matchen/20 goals

Met grote trom wordt Mpenza bij Standard ingehaald. Maar door een spierscheur en een zware knieblessure kan hij de hoge verwachtingen in het eerste anderhalf jaar zelden inlossen. Ook naast het veld duiken de eerste verhalen over hem op: hij maakt zijn Porsche een halve meter korter. “Dat ongeval heeft mij geholpen. Ik heb veel nagedacht, er is klaarheid gekomen in mijn hoofd. Ik heb gebroken met mijn verleden”, zegt Mpenza. Blijkt ook even: zijn laatste jaar bij Standard mag er wezen. Hij scoort 14 goals in 28 wedstrijden. Schalke tast diep in de buidel om hem weg te plukken.

Schalke 04

(2000-2003)

89 matchen/28 goals

Schalke 04 besteedt in januari 1999 een klein fortuin aan Emile Mpenza: 8,5 miljoen euro. De spits wordt het eerste anderhalf jaar op handen gedragen - hij scoort 19 keer. Maar de sterallures van Mpenza en zijn nonchalence werken de club danig op de zenuwen. Hij parkeert zijn Ferrari in de vangrail en wordt met zijn BMW X5 geflitst toen hij 202 kilometer per uur reed. Voor manager Assauer is de maat vol. “Emile zou beter een hersenoperatie ondergaan”, zegt die. “Dat klinkt misschien dom, maar het is zo.” Emile moet een deel van zijn salaris inleveren. Ook met zijn carrière gaat het snel bergaf.

Standard

(2003-2004)

28 matchen/21 goals

De vlucht uit Gelsenkirchen is een bevrijding voor de jongste Mpenza. “Schalke was onleefbaar voor mij”, zegt Mpenza. Luik duidelijk niet. Emile blijkt bij Standard plots niet meer de fragiele, niet scorende spits die ze in Duitsland van hem hadden gemaakt: hij scoort 21 keer. “Ik ben bevrijd.” Toch zwaait de bevrijde spits de nationale ploeg voor onbepaalde tijd vaarwel. Omdat hij het niet pikt dat de voetbalbond hem op het matje riep voor uitspraken over het ‘corrupte’ Belgische voetbalbestel na AA Gent-Standard. Na één seizoen is Mpenza weer weg: hij trekt voor 3 miljoen euro en een jaarloon van 2,4 miljoen naar Hamburg.

Hamburg

(2004-2006)

36 matchen/5 goals

Mpenza verklaart dat hij volwassener is geworden, als hij in Hamburg zijn handtekening zet. Maar niets lijkt minder waar. Zijn eerste seizoen speelt hij nog geregeld, maar scoren doet hij zelden. Bovendien werkt hij trainer Thomas Doll op de zenuwen door zijn introverte karakter. “Twee seconden na de training is hij weg”, verklaren insiders. “De club is zijn gedrag ook moe. De spelersbegeleider besteedt de helft van zijn tijd aan Mpenza en de rest aan alle andere spelers samen. Of er is een probleem met zijn keuken, of met zijn wagen, of met zijn papieren...” In januari 2006 loost HSV Mpenza.

Al-Rayyan

(2006-2007)

19 matchen/9 goals

Mpenza kan naar Standard, maar omdat hij daar niet de best betaalde speler wil zijn, kiest hij voor de oliedollars van Al-Rayyan in Qatar. Zo’n 3,5 miljoen euro netto voor 18 maanden - 2 miljoen per jaar. De lege tribunes in Qatar en het schamele niveau neemt hij er met de glimlach bij. Zijn sportieve zelfmoord lacht hij weg. “Over twee jaar kan ik nog altijd naar een club”, zegt hij. Na een jaar Qatar biedt Man City hem verrassend een kans in de Premier League. “Zie nu eens waar ik teken”, zegt hij triomfantelijk als hij zijn krabbel in Engeland plaatst. Zijn Lamborghini heeft hij dan ingeruild voor een Peugeot 206 cabrio.

Manchester City

(2007-2008)

25 matchen/5 goals

Bij Manchester City, toen nog geen club van multimiljonairs, neemt Mpenza een uitstekende start. Sven Goran Eriksson is de eerste maanden tevreden over zijn aanvaller: hij houdt Manchester City in de Premier League. Enkele maanden later zet Eriksson hem weer op een zijspoor. Omdat hij niet genoeg matchen speelt voor een automatische contractverlenging, zegt zijn entourage. In juni 2008 vertrekt hij er gratis. In de winterstop springt een transfer naar Trabzonspor af, omdat de Turkse club niet de helft van zijn loon onmiddellijk op zijn rekening wil storten. Het privévliegtuig van de voorzitter van Trabzon laat hij wachten.

Plymouth Argyle

(2008-2009)

9 matchen/2 goals

Mpenza sukkelt bij Plymouth, een Engelse tweedeklasser, van de ene blessure in de andere. Zijn contract wordt er niet verlengd. Manager Paul Sturrock destijds over zijn topaanwinst: “Je moet geen kernwetenschapper zijn om te weten dat Emile onze best betaalde speler is. Hij heeft nog maar weinig teruggegeven voor het geld dat hij betaald krijgt. Telkens als hij in de buurt van een aanvaardbaar niveau komt, raakt hij weer geblesseerd.” Mpenza verdient bij Plymouth een slordige 12.000 euro per week. Hij staat er amper drie keer in de basis.

FC Sion

(2009-2010)

32 matchen / 21 goals

Mpenza schopt het in Zwitersland weer tot Rode Duivel en tot topschutter van zijn ploeg. “Ik ben stabieler als voetballer en als mens”, zegt hij. Toch loopt ook dit avontuur met een sisser af. Mpenza wil een transfer en krijgt ruzie met voorzitter Constantin en trainer Bernard Challandes. Constantin wil Mpenza graag in Sion houden, maar plooit uiteindelijk toch. “Ik kan je het exacte salaris van Emile niet vertellen”, zegt Mpenza’s zaakwaarnemer Rachid Tajmout. “Maar Neftchi, het Real Madrid van Azerbeidzjan, heeft nog nooit zoveel betaald aan een speler.”