Direct naar artikelinhoud

Pauwels zonder druk naar WK

Kevin Pauwels kan zondag in Koksijde geschiedenis schrijven. Wint hij, dan wordt Pauwels de allereerste renner ooit die het in de drie categorieën (junioren, beloften en elite) tot wereldkampioen schopt.

Zolder 2002. Pontchâteau 2004. Even jaren waren het, waarin Kevin Pauwels als junior respectievelijk belofte de regenboogtrui pakte. 2012 past perfect in de reeks. Een nieuw exemplaar zou zeker niet misstaan in de kleerkast van de 'Stille van de Kempen'. Al vindt hij dat zelf op zijn 27ste nog geen absolute noodzaak. "Tuurlijk heb ik gewerkt om goed te zijn op het WK. Keihard getraind. Misschien iets minder hard dan de anderen, als ik het zo mag geloven... (lacht) Maar in ieder geval ruim voldoende. Of me dat zondag ook de wereldtitel oplevert? Geen idee. Ik ga me er niet suf over piekeren."

Is hij nog wel de super-Pauwels van de maand november, vraagt iedereen zich af. (knikt) "Ik denk het wel, ja." Twintig procent beter dan de rest? (gniffelend) "Dat werd toen gezegd. Maar de voorbije weken is duidelijk geworden dat Nys, Stybar en Albert het kloofje hebben dichtgefietst. Al had ik Sven zondag in Hoogerheide wel sterker verwacht."

Terechte bedenking. Nys was de man die Pauwels drie weken geleden op het BK nog vierenhalve minuut aansmeerde. "Eén slechte cross en er werd al meteen gesproken van een dipje", herinnert Pauwels zich. "Terwijl ik zelf niet met de minste twijfels zat. Omdat ik wist waar precies het schoentje knelde (rugprobleem, red.). Bij Jurgen Mettepenningen was dat pover BK om kwart over vier verteerd, zegt hij. Wel, bij mij al om vier uur."

Toch sluit Pauwels in de hiërarchie van 'De Grote Vier' de rij bij het inschatten van de titelkansen in Koksijde. Reden: zijn bescheiden zandtechniek. Al maakte hij eind november in de WB-manche korte metten met dat vooroordeel. Pauwels was in de finale Nys' evenknie en verloor slechts nipt in een omstreden spurt. "Tot dan had ik nog niet één keer goed gereden in Koksijde. Maar die dag leerde ik dat ik met mijn allerbeste benen wel degelijk door dat zand geraak." Ter bevestiging trok Pauwels twee weken geleden met bondscoach De Bie al op verkenning. Wat hij er nog van opstak? "Dat het zand lastig blíjft." En over die laatste rechte lijn? "Dat ik best op kop aan de spurt begin." Geen logica zo zuiver als die van Pauwels.

Dat blijkt ook als zijn persoonlijke WK-favoriet ter sprake komt. Stybar, vernamen we afgelopen zondag al in Hoogerheide. "Altijd goed op kampioenschappen." Maar hoe versla je die Tsjech in godsnaam? "Door beter te zijn dan hij." Ja, natuurlijk. "Als hij er écht bovenuit steekt, zal er niks aan te doen zijn. Maar ik verwacht niet dat dat gebeurt. We zijn met zijn vieren aan elkaar gewaagd. Het wordt spannend. In die optiek is de aanwezigheid van ploegmaat Vantornout in het Belgische team van cruciaal belang. Een perfecte start is op dit parcours goud waard. En laat Klaas net dát beheersen als geen ander. Het is leuk om iemand aan je zijde te hebben die zich wil opofferen. Maar evengoed ben ik bereid de rollen om te draaien en wordt Vantornout zondag wereldkampioen."