Direct naar artikelinhoud

De Iron Lady van Sint-Genesius-Rode

In oktober geeft Myriam Delacroix-Rolin (cdH) na 24 jaar de burgemeesterssjerp van Sint-Genesius-Rode door aan haar broer Pierre Rolin. Maar eerst provoceert ze nog één keer alle Nederlandstaligen door de Gordel niet in haar gemeente te laten starten.

Het waren beklijvende beelden eind vorige week. Leden van het Taal Aktie Komitee (TAK) probeerden de gemeenteraad te bezetten na de beslissing om de Gordel niet langer in Sint-Genesius-Rode te laten starten. De actievoerders werden hardhandig naar buiten gesleurd en toen burgemeester Myriam Delacroix-Rolin (60) in haar wagen wilde stappen, moest ze worden begeleid door agenten, terwijl ze werd uitgejouwd voor 'racist tot in de kist'.

Niet dat ze daardoor nog van koers verandert. Ze is er dan ook van overtuigd dat ze het beste voor haar inwoners voor ogen heeft. Want alle politieke analisten zijn het erover eens: Delacroix-Rolin mag dan wel volksvertegenwoordiger zijn, alles wat ze doet, doet ze voor Sint-Genesius-Rode. De relatie tussen de gemeente en haar familie gaat dan ook ver terug: haar vader was er eerste schepen, haar grootvader ook. De familiale traditie bestaat er al langer dan de taalgrens en neemt dynastieke proporties aan.

De burgermoeder deinst er niet voor terug om nu en dan de taalwetten aan haar laars te lappen. Over de splitsing van B-H-V zei ze: "We hebben de Franstaligen verkocht." Dat ze daarmee tegen de winkel van haar eigen partij spreekt, zal haar worst wezen. De enige Nederlandstalige schepen wil ze liever buiten, want daardoor worden "beslissingen langzaam gemaakt en kost de uitvoering te veel tijd", dixit Delacroix-Rolin in een interview met Le Soir.

De inwoners van haar gemeente, daar doet ze het voor, en elke Franstalige die daar bijkomt onthaalt ze met gejuich. Ze wil de inwoners liever niet belasten met communautaire kwesties en stelt zich op als 'buffer' tussen de politiek en het dagelijkse leven. Laat de inwoners genieten van de groene randgemeente, zij strijdt wel voor de rechten. Dat maakt haar erg geliefd en een heldin bij de Franstalige bevolking. Hoe minzaam ze ook is tegenover de inwoners, ze speelt het spel bikkelhard op het college.

Een eenheidslijst met onder andere het FDF moet de positie van de 'clan-Delacroix-Rolin' na 14 oktober versterken, als haar broer het van haar moet overnemen. "Daardoor kunnen we misschien een homogene Franse school bekomen. Dat zou een overwinning zijn", zei ze in Le Soir. Die harde taal is vooral kenmerkend voor haar laatste legislatuur.

In 2006 vernietigde Vlaams minister Marino Keulen (Open Vld) haar beslissing om evenveel Nederlandstalige als Franstalige oproepingsbrieven te drukken wegens onbehoorlijk bestuur. Dat is in strijd met de omzendbrief-Peeters die stelt dat de oproepingsbrieven eerst in het Nederlands verstuurd moeten worden, waarna Franstaligen een exemplaar in hun taal kunnen aanvragen. "Die impasse rond die brieven heeft bij haar een zware indruk nagelaten", zegt politiek commentator van La Libre Belgique Christian Laporte. Volgens Laporte is ze zich daardoor radicaler gaan opstellen.

Delacroix-Rolin was al niet gemakkelijk van haar à propos te brengen, maar haar omgeving merkte de laatste tijd een toegenomen stugheid. Zo verbood ze in mei nog de deelname van de lokale politiezone Rode aan de fietsactie van Kom op tegen Kanker. Korpschef en inwoners waren laaiend enthousiast, maar Rolin stelde haar veto. Zelfs FDF-collega uit Linkebeek Damien Thiéry zag er toen geen graten in. Hij gaf toen toe dat ze wel eens haar machtspositie durft uit te spelen in het politiecollege en hij was niet verbaasd over haar veto.

Eigenzinnig

Toch kent ze haar grenzen en ze kent de wet. "Het is een intelligente dame. Ze gaat ver, maar nooit te ver", zegt politicoloog Carl Devos (UGent), verwijzend naar haar beslissing om de federale kiesbrieven toch in het Nederlands te versturen waardoor ze alsnog als burgemeester werd benoemd. Haar drie Franstalige collega's uit Kraainem, Wezembeek-Oppem en Linkebeek, die ook weigerden de instructies van de omzendbrief-Peeters te volgen, werden niet benoemd en zien haar nu als een 'verraadster'. "Ik volg de wet en wil niet burgerlijk ongehoorzaam zijn", was haar reactie toen.

Myriam Delacroix-Rolin mag dan misschien eigenzinnig zijn, haar goede opvoeding zorgt ervoor dat ze nooit uit haar rol zal vallen. Ze komt uit een rijke adellijke familie waarin de familiale en christelijke waarden van tel zijn. "Ze is elegant, woont in een zeer mooi huis en behandelt iedereen met de nodige respect", vertelt Michelle Lamensch, die haar interviewde voor Le Soir.

Haar grote idool is de Joodse auteur Stefan Zweig, een pacifist die streed voor de eenmaking in Europa. Hij zei ooit: "Ik denk dat het goed is om te stoppen in goede tijden waarin intellectuele arbeid het grootste geluk was en persoonlijke vrijheid het hoogste goed."

Rolin is aan haar laatste maand als burgemeester toe. Ze wordt eind september 61 en wil zich naar eigen zeggen voortaan bezighouden met haar passies: reizen, tuinieren en haar veertien kleinkinderen.