Pakistaanse commissielonen en duistere financiering bedreigen campagne Sarkozy
De Franse president Sarkozy krijgt het warm onder de voeten nu twee naaste medewerkers door het gerecht aan de tand gevoeld zijn in het kader van de zogenaamde zaak-Karachi. Bij de verkoop van Frans militair materieel aan Pakistan, in de jaren negentig, zou zwartgeld zijn gemoeid dat in de campagnekas van toenmalig presidents-kandidaat Edouard Balladur belandde. In die campagne speelde Nicolas Sarkozy, die zelf een cruciaal verkiezingsjaar tegemoet gaat, een sleutelrol.
Een half jaar voor de Franse presidentsverkiezingen van 2012 dreigt de zaak-Karachi als een loodzware schaduw boven de campagne van Nicolas Sarkozy te zullen hangen. Sarkozy, die graag een tweede mandaat van vijf jaar in de wacht zou slepen, moest woensdag lijdzaam toezien hoe twee intimi door het gerecht respectievelijk ondervraagd en voorgeleid werden.
Enerzijds is een onderzoek geopend tegen Thierry Gaubert, een oud-communicatieadviseur van Sarkozy, anderzijds tegen zijn persoonlijke vriend en raadgever Nicolas Bazire. Gaubert noch Bazire zijn bekend bij het grote publiek, maar beiden maakten deel uit van de machine die halfweg de jaren negentig Edouard Balladur naar het Elysée moest brengen.
Premier Balladur was een partijgenoot van Jacques Chirac, toen nog burgemeester van Parijs, maar nam de handschoen tegen hem op. Sarkozy koos het kamp van Balladur en pleegde zo verraad jegens zijn politieke vader Chirac. Balladur verloor de verkiezingen en noodgedwongen moest Sarkozy, die als een informele directeur de campagne opgetreden was, een tijdlang de spreekwoordelijke woestijn in.
Maar dat is het bekende, politieke verhaal. De voorbije tijd dook Balladurs campagne opnieuw in de actuakolommen op, nu wegens een onderzoek naar mogelijke illegale financiering.
Het onderzoek, geleid door de even populaire als gevreesde onderzoeksrechter Renaud van Ruymbeke, staat bekend als de zaak-Karachi. Van Ruymbeke bekijkt of Balladurs campagne in het geheim betaald werd met commissies die bedongen werden op de verkoop van Franse oorlogsschepen aan Pakistan, eveneens in de jaren negentig. De evidente vraag die op ieders lippen brandt, is wat de rol van Sarkozy eventueel kan zijn geweest. Alleszins dreigen er lijken uit de kast te vallen waar Gaubert en Bazire vermoedelijk meer over kunnen vertellen.
Een zakenman en een prinses
De affaire kwam aan het licht in de nasleep van een aanslag die op 8 mei 2002 elf Fransen het leven kostte in de Pakistaanse havenstad Karachi. De slachtoffers waren technici en ingenieurs van de Direction des Constructions Navales (DCN, vandaag DCNS), een bedrijf dat in de bewapening van zeemachten gespecialiseerd is, dat voor 75 procent in handen is van de Franse staat en dat in Pakistan een onderzeeër aan het bouwen was.
Aanvankelijk werd de aanslag aan terroristen van Al Qaida toegeschreven. Maar stukje bij beetje doken elementen op die de betrokkenheid van het Pakistaanse leger deden vermoeden. Volgens antiterreurrechter Marc Trévidic, die in naam van de nabestaanden naar de waarheid achter de terreurdaad speurt, is een link met de eerdere wapenverkoop waarschijnlijk.
De hypothese luidt dat sommige individuen binnen het Pakistaanse bestel Frankrijk zouden hebben willen straffen voor het niet-nakomen van afspraken in verband met de commissies op de transactie. DCN-nota's die binnen financiële structuren in Luxemburg opdoken, zouden dan wel geen harde bewijzen bevatten, ze sterkten vorig jaar al Trévidics vermoedens. Trévidic zei toen dat Sarkozy "in het hart van het corruptiesysteem" zat waarvan sprake.
Intussen hebben meerdere getuigen die door het gerecht werden gehoord, onder wie voormalig premier en minister van Buitenlandse Zaken Dominique de Villepin, hun "sterke vermoedens" geuit dat er inderdaad sprake was van illegale financiering "in de onmiddellijke omgeving" van Balladur. Anderhalf jaar geleden pakte de krant Libération al met een verhaal uit dat Balladur of zijn campagnemedewerkers destijds 10 miljoen franc (omgerekend anderhalf miljoen euro) zwartgeld zouden hebben geïncasseerd.
In de zaak-Karachi duikt ook de naam Ziad Takieddine op, een Libanees zakenman die in het Zwitserse Genève zou hebben dienst gedaan als go-between tussen het toenmalige Franse ministerie van Defensie en Pakistan. Onder anderen Takieddines ex, ene Nicola Johnson, zorgde voor een stroomversnelling in het onderzoek. Immers, in het kader van een vechtscheiding overhandigde ze bezwarende documenten over haar man aan het gerecht.
Woensdag werd ook prinses Helena van Joegoslavië gehoord, de ex van Thierry Gaubert. Volgens de edelvrouwe trok haar man in 1994 en 1995 meermaals naar Zwitserland, waar hij met koffers vol cash van terugkeerde. In Parijs werd het geld aan Nicolas Bazire toevertrouwd, aldus Helena.
Overigens, in februari 2008 was Bazire Sarkozy's getuige op diens huwelijk met Carla Bruni. Vorige week noemde Le Monde Frankrijk een 'bananenrepubliek'.