Werkgevers verdeeld over mogelijke redding

Waalse werkgevers reageren verdeeld op het idee om ArcelorMittal tijdelijk te nationaliseren en zo het pad te effenen voor een mogelijke overnemer. Bij het Luikse succesbedrijf EVS vinden ze nationalisering onder bepaalde voorwaarden wel een goed idee, Union Wallonne des Entreprises (UWE) is heel negatief.

"Politici die pleiten voor nationalisering moeten snel met beide voeten terug op de grond komen. Wat ze voorstellen is totaal onrealistisch." UWE-topman Vincent Reuter is categoriek: politici die de staalfabriek zelfs maar tijdelijk willen overnemen beseffen niet hoeveel schade ze aanrichten. "Welke buitenlandse investeerder haalt het zich in het hoofd om dan nog te investeren in Wallonië en België."

Staalreus ArcelorMittal kondigde vorige week aan in zijn fabriek in Luik zeven van de twaalf koude lijnen te sluiten. Daardoor verliezen 1.300 mensen hun baan. Vakbonden pleitten voor nationalisering van de installaties om zo banen te redden.

Volgens de Waalse werkgeversorganisatie strooien politici de publieke opinie op die manier zand in de ogen. "Ze geven mensen valse hoop door te laten uitschijnen dat ze het bedrijf nog kunnen redden", zegt Reuter.

Ook Eric Domb, CEO van het Waalse natuurpark Pairi Daiza, vreest dat potentiële investeerders worden afgeschrikt als Waalse bedrijven in het bezit van de overheid komen. Maar: "De overheid heeft wel het recht om vergeldingsmaatregelen te nemen. Want wat ArcelorMittal doet, is het toppunt van cynisme. Het bedrijf weigert zijn fabrieken te verkopen. Ze houdt ze liever dicht om zo de staalprijs omhoog te drijven."

De Waalse werkgevers staan duidelijk niet op één lijn over de kwestie. "Als er een kandidaat-overnemer het signaal geeft dat hij bereid is om de Luikse vestiging van ArcelorMittal over te nemen, kan de overheid overgaan tot een tijdelijke privatisering van het bedrijf", geeft Jacques Galloy, financieel directeur van EVS, een ander signaal.

Het beeldserverbedrijf kijkt vanop de heuvels rond Luik neer op de staalindustrie aan de Maas. Galloys vader werkte een leven lang voor Cockerill, dat later via allerlei fusies door ArcelorMittal werd opgeslokt. "Voor mij is de aangekondigde sluiting een pijnlijke gebeurtenis", bekent Galloy.