Maatpakken in de movies

"Deze film vroeg om een high impact stijl, zoals dat gangbaar is in een van de belangrijkste machtscentra ter wereld: Wall Street. Die typische, formele look is door de jaren heen wel wat comfortabeler en minder streng geworden."

"De film speelt zich af in het begin van de jaren negentig, toen opzichtige kleding fungeerde als statussymbool. Je moest er gewoon als een winnaar uitzien. Kostuumontwerpster Sandy Powell en ik gingen uitgebreid door mijn archieven uit die periode. Blijkt dat veel van die masters of the universe - om het met de woorden van Tom Wolfe te zeggen - met hun succes pronkten door Armani te dragen."

"Leo heeft de perfecte vormen om een pak te dragen, hij staat met zowat elk type kostuum. Wij gaven hem een double breasted jasje met geprononceerde schouders en grote revers. Wat de stoffen betreft, gingen we voor natuurlijke vezels - wol en wolmengelingen - met fijne streepjes, of donkergrijs. Die stijl toverde de man om in een superman, met brede schouders en een smal middel. The Wolf kreeg een V-vormige torso, en rechte, krachtige benen."

Duplicity

"Ik voelde me aangesproken door het verhaal: romantisch, doorspekt met spionage en wetteloosheid. Clive Owen vertelde me over het project, en stelde me voor aan regisseur Tony Gilroy, tijdens de Men's Fashion Week in Milaan. Clive heeft een gereserveerde, mysterieuze houding die ik enorm boeiend vind. Je weet nooit wat hij echt denkt, maar je wil het dolgraag te weten komen."

"Ik had al 'ja' gezegd voordat ik wist dat ik voor de kostuums mocht samenwerken met Albert Wolsky. Albert heeft het zeldame talent om kledij de ware ster in een film te maken. Hij wilde dat Clives garderobe intens en dynamisch zou zijn, alsof het een huid was dat het lijf van de actieman op een elegante manier omhulde. Hij was zo aardig om te zeggen dat Clive dankzij de mix van luxueuze stoffen en lichaamonthullende belijning van de Giorgio Armani Made-to-Measure-collectie, eruitzag als de best geklede man in de kamer."

"Waar ik in het bijzonder van geniet bij het stylen van Clive, is dat hij een van die mannen is die er altijd in slagen om er onberispelijk en gracieus uit te zien, net zoals de legendarische filmsterren tijdens de hoogtijdagen van het klassieke Hollywood. George Clooney is ook gezegend met deze kwaliteit; voor een ontwerper is dat een waar geschenk."

"Richard Gere heeft een andere lichaamsbouw dan Leo. Hij straalt een ongelooflijke sensualiteit uit en draagt iedere look op een volledig natuurlijke manier; het was dan ook een groot plezier om hem te mogen kleden."

"Ondanks dat we hier spreken van de jaren tachtig, was de plot modern genoeg om een aantrekkelijke, charmante man in het centrum van een psychologische thriller te plaatsen."

"In die tijd was ik sterk gemotiveerd door het verlangen om mannenmode te vernieuwen. De nieuwe technologieën waren in rap tempo doorgedrongen tot vele andere gebieden, maar in de mannenmode waren we nog immer vastgeketend aan min of meer dezelfde kleding die onze vaders en grootvaders droegen. Ik wilde zachtere stoffen gebruiken en het pak heruitvinden door het grootste gedeelte van de voeringen en vullingen te verwijderen. Het resultaat was werkelijk een nieuwe look: een comfortabeler en het lichaam duidelijker etalerend pak, zonder in te boeten aan finesse."

"De tijd van de Drooglegging, met zijn grote gangsters en politiehelden die verwikkeld waren in een gevecht tegen de Italiaans-Amerikaanse maffia, fascineert me enorm. Het was een stoutmoedige, haast heroïsche periode."

"Net als ieder ander groot gevecht tussen goed en kwaad, heeft ook dit verhaal een grote aantrekkingskracht. Een sheriff en zijn mannen die tegen de bad guys vechten heeft veel weg van de vroegere cowboyfilms, maar het feit dat het gebaseerd was op waargebeurde gebeurtenissen, maakt het nog veel boeiender."

"In die tijd waren de volumes pompeus en zwaar, met grote mantels die gecompleteerd werden door een borsalinohoed. Dit stond haaks op mijn visie als ontwerper; het waren juist die volumes die ik lichter wilde maken. Voor de film hebben we een compromis gezocht: geloofwaardige kleding conform die tijdsperiode, maar meer in overeenkomst met mijn esthetische voorkeur."

"Ik weet niet zeker of Kevin Costner echt zo veel veranderd is tussen deze film en toen ik zijn look verzorgde voor The Bodyguard in 1992. The Untouchables heeft van hem een internationale ster gemaakt, terwijl The Bodyguard zijn status als sekssymbool heeft bekrachtigd."

"Ik ben geen fan van strip- boeken, maar ik heb wel Frank Millers graphic novels gelezen toen ik research deed voor deze film van Christopher Nolan. Het is echt een kunstvorm. Het karakter van Bruce Wayne is veel veranderd tussen de tijd dat hij vertolkt werd door Michael Keaton, en waarin hij werd neergezet door Christian Bale. Beide heren heb ik aangekleed."

"Verschillende acteurs hebben uiteraard een andere aanpak nodig. Toch is er een continuïteit te vinden. Wayne is een duister personage, dat, getormenteerd door zijn persoonlijke demonen, uiteindelijk tot Batman transformeert. Nolans benadering van deze figuur is nog veel obscuurder, maar dit element was al aanwezig toen Wayne werd gespeeld door Michael Keaton. De held is gekweld, en probeert een stabiele balans te vinden tussen goed en kwaad. Als je daar adembenemende special effects aan toevoegt en talloze verspringingen in de plot, is het niet moeilijk om het succes van de film te begrijpen."

"Ik stelde mezelf de vraag: wat zou een multimiljonair als Wayne dragen? Evident: een maatpak. Hij is een kenner die gaat voor het beste van het beste."

"Ondanks dat Gotham City een spookstad is, herkent de kijker het als een aangezette versie van een moderne metropool. Miller omschreef Gotham City als het nachtelijk New York. Dus nam ik me voor om een garderobe te creëren voor een noir versie van New York."