Direct naar artikelinhoud

Kamer neemt afscheid van gouden handdruk

Jarenlang was het onmogelijk. Maar de vergoedingen voor politici die vrijwillig uit het parlement opstappen, behoren binnenkort tot het verleden. Al blijven enkele gevallen voor discussie zorgen.

Gewezen Senaatsvoorzitter Danny Pieters (N-VA) laat zijn uittredingsvergoeding dan toch vallen. Pieters haalde als senator zwaar uit naar de uitkeringen voor parlementsleden die vrijwillig hun halfrond verlieten. Nu hij vicerector van de KU Leuven is, wilde hij de vergoeding echter opstrijken. "Ik ben er niet in geslaagd deze vergoeding af te schaffen, daarom heb ik er recht op", zei hij in deze krant.

Na een telefoontje van de partijtop maakte Pieters gisteren een nieuwe bocht en besliste hij alsnog af te zien van de geldsom tussen de 60.000 en 180.000 euro netto. "Ik hoop dat er door mijn offer een regeling komt waardoor die vertrekpremies niet meer kunnen."

De heisa over de zaak leidde tot een doorbraak in het dossier dat al jaren aansleept. De fractieleiders in de Kamer keurden unaniem de afschaffing goed van de uittredingsvergoeding voor Kamerleden die vrijwillig de assemblee verlaten. "De instructies zijn onmiddellijk overgemaakt aan de diensten. Het systeem treedt op 2 oktober (gisteren, STS/JVH) in voege", stelde Kamervoorzitter André Flahaut (PS). Alleen in bijzondere gevallen, zoals bij gezondheidsproblemen, kan een uittredingsvergoeding nog.

Eer en geweten

De Senaat buigt zich vandaag over de problematiek. Voorzitster Sabine de Bethune (CD&V) wil nog niet kwijt of de Hoge Vergadering iets gaat doen. Ze zal evenmin een voorstel op tafel leggen. "Maar ik hoop dat we kunnen landen."

Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans reageert tevreden op de beslissing van de Kamer. "Ze volgt de plannen die wij eerder afkondigden", zegt de N-VA'er. Na de heisa over de uittredingsvergoeding van Sven Gatz (Open Vld) in 2011 werd beslist geen vergoeding meer toe te kennen aan parlementsleden die vrijwillig ontslag nemen om een nieuwe job uit te oefenen.

Toch blijven een aantal gevallen voor discussie vatbaar. Filip Antheunis, die vorige week vertrok uit het Vlaams Parlement om meer aandacht te schenken aan zijn burgemeesterschap van Lokeren, heeft nog niet beslist of hij zijn uittredingsvergoeding zal aanvragen. "Hij moet die beslissing in eer en geweten nemen", zegt voorzitster Gwendolyn Rutten, die het goed vindt dat er eindelijk sluitende regels komen.

Het vertrek van Ludo Sannen, Vlaams Parlementslid en gemeenschapssenator voor sp.a, is een gelijkaardig verhaal. Hij maakte vorige maand plaats voor Joke Quintens. "Bij mijn weten heeft hij geen andere job. Ik vind het niet abnormaal dat parlementsleden die gedurende jaren rechten hebben opgebouwd die ook kunnen krijgen", stelt voorzitter Bruno Tobback.

Nochtans: Sannen vertrok op vraag van sp.a. Moet de partij dan niet de factuur betalen in plaats van de belastingbetaler?

Peumans wil de Vlaamse uittredingsvergoedingen nog beter regelen. Zo staat in een nota van maart 2013 van het Vlaams Parlement het plan om de uittredingsvergoeding volledig te laten vallen bij vrijwillig ontslag (tenzij om medische redenen). Die nota werd toen ook naar de andere assemblees gestuurd.