'Oorlog heeft mijn karakter getekend'

Hij mocht kiezen waar hij het interview wilde laten plaatsnemen. Stefan Mitrovic koos dan maar voor restaurant 't Nieuw Stadion van chef Patrick Mayens, want "de beste côte à l'os van Gent". En makkelijk te bereiken. "Het nieuwe verkeersplan in het centrum is een beetje te moeilijk voor mij", zucht Mitrovic als hij gaat zitten en een plat water bestelt. "Deze middag wilde ik met mijn vrouw een cappuccino gaan drinken in de koffiezaak waar we altijd naartoe trekken, maar ineens moest ik een kwartier omrijden."

Mitrovic houdt wel van big city life. "Ik heb mijn routes." Een Balkan-boy - een terrasje, met vrienden, beetje sfeer, doe gerust. In de loop van het interview zal blijken dat tien jaar geleden, toen Mitrovic 17 was, het stadsleven zelfs iets te veel zijn metgezel was.

Van fuifbeest tot familieman

Stefan Mitrovic, geboren in mei 1990, is een kind van de Joegoslavische burgeroorlog (1991-1999). Het is belangrijk dat we dat weten, "omdat het mijn karakter heeft getekend, als mens en als voetballer". Mitrovic en zijn broer zagen zeer jong hun moeder sterven. "Mijn vader had het lastig. Hij heeft ongetwijfeld dagen niet gegeten om met het weinige geld waarover hij beschikte te kunnen zorgen voor mij en mijn broer. (stilte) Ik praat niet graag over die periode. Het was niet eenvoudig. Maar het zal er wel mee te maken hebben dat ik al heel vroeg een verdediger wilde zijn op het voetbalveld. Ik wilde beschermen. (grijnst) De bal mag passeren, maar de spits niet."

Nu nog is zijn grootste kick de nul houden. Al moet hij toegeven: "Als ik dan zo'n wedstrijd als die tegen Racing Genk in de Europa League terugzie, kan ik ook wel de schoonheid van het doelpunt van Malinovski erkennen. Het gebeurt wel vaker, als ik thuiskom, dat mijn vrouw Katrina opmerkt: 'Die andere ploeg was goed, hé.' En dat ik haar gelijk moet geven."

Katrina speelde een belangrijke rol in zijn leven. "Toen ik 17 was, had ik geen gezonde levensstijl. Feesten, uitgaan, mij niet verzorgen ... Ik was niet goed bezig. Tot ik op een dag op school een meisje zag zitten. Zij was 16. Nu zijn we bijna tien jaar samen. Onze achtergrond is helemaal anders. Ik kom uit een gezin waar iedereen een beetje zijn eigen weg gaat, terwijl mijn vrouw vijfmaal per dag belt met haar zus en moeder. Op zondag kwam heel haar familie traditioneel samen om te lunchen. Beetje bij beetje werd ik een familieman. Ik vond het fijn thuis, ik moest niet meer per se de straat op, ik had geen feestje meer nodig om plezier te maken. Katrina maakte mij rustiger."

Op die manier kneedde zij haar man tot de voetballer die wij nu kennen. "Ik was als tiener bijzonder nerveus op het veld. Het kleinste dingetje kon mij uit mijn concentratie halen. Je kon mij zó makkelijk destabiliseren. Bij Valladolid in Spanje speelde ik 16 wedstrijden en daarin pakte ik 9 gele kaarten, waarvan 5 door te protesteren tegen de ref. Met de hulp van mijn vrouw corrigeerde ik mezelf. Ik wist: ik ben dom, zo haal ik nooit de top."

En kijk, nu is Mitrovic zelf een rolmodel. "Er is een speler in de kleedkamer van Gent die het momenteel bijzonder lastig heeft, maar ik push hem om niet op te geven. Toen ik bij Benfica dertigste speler was of zo, dan nog trainde ik elke dag voluit." Mitrovic maakte iets van zijn leven en zijn carrière. "Ik kan alleen maar trots zijn op mijzelf."

Aanvoerder in Wembley

En of Stefan Mitrovic trots was, die avond in Wembley, toen hij als aanvoerder de Buffalo's voorbij Tottenham Hotspur loodste. "Tegen iedereen die mij na de wedstrijd belde, vrienden en familie, vertelde ik steeds weer: 'I was captain of Wembley.' Milicevic, die mij hoorde en verstond, lachte mij zelfs uit: 'Ga je er nu over ophouden?' Maar het was een van de mooiste momenten uit mijn carrière. Ik dacht bij mezelf: nu kan ik later tegen mijn kinderen zeggen dat ik geslaagd ben in het voetbal."

"Ik ben Hein Vanhaezebrouck daarvoor eeuwig dankbaar. Toen Milicevic tijdens de rust niet meer verder kon, had de coach de armband net zo goed kunnen geven aan iemand die al veel langer in de club is: Dejaegere, Foket of Gershon. Hij zei: 'Stef, you are the captain.' En dat was het, hij draaide zich om. Kalinic heeft de band over mijn arm geschoven. Het was bijzonder emotioneel voor mij."

Mitrovic heeft net als heel AA Gent een wisselvallig seizoen achter de rug. "Mijn vader zal mij een 6 geven, strenger vind je ze niet. Alhoewel, Hein zal niet meer geven. Met een 7 kan ik leven. Maar dat moet in play-off I hoger."

Vanhaezebrouck heeft het afgelopen seizoen zijn kritiek op de defensie en op Mitrovic niet gespaard. Iedereen herinnert zich hoe beiden na de competitiewedstrijd op Waregem minutenlang, voor de ogen van de televisiekijkers, in een hevige discussie verwikkeld waren.

"Het was tactisch, niets meer. Ik ben eerlijk als ik zeg dat mijn relatie met Hein op dit moment nooit zo goed was. Hij is de ideale coach voor deze groep. Hij is streng, onze kleedkamer heeft dat nodig. Ik heb eerder met hem gewerkt bij Kortrijk en nooit heb ik Hein betrapt op kritiek om de kritiek. Alles wat hij zegt, is vanuit zijn visie op voetbal. Hij zal nooit roepen: 'Je was slecht.' Hij zal zeggen: 'Je deed dit en dat verkeerd.'

"Hein gelooft in zijn groep. De twee matchen tegen Tottenham zijn daarvan een mooi voorbeeld. De Spurs speelden precies zoals hij had beschreven, met exact de zwaktes die Hein had benadrukt. Indrukwekkend. De uitschakeling van Tottenham is voor een groot stuk te danken aan de coach. Mijn trainer bij Benfica, Jorge Jesus, vond ik al zeer goed, maar Hein is de beste met wie ik werkte. Tactisch kun je hem bij elke topclub in Europa zetten, al weet ik niet of hij trainer moet worden van Rode Ster Belgrado. (lacht) Drieëntwintig Balkan-boys, they'll kill him."

Dromen van Premier League

Zelf sluit Mitrovic niet uit dat hij op een dag trainer wordt. "Ik denk dat ik alle kwaliteiten heb om een goede trainer te zijn." Maar tot het zover is, wil hij niet denken aan wat na de actieve carrière. "Ik wil voetballen tot ik 40 ben, het is geen grap. Al was het maar omdat ik bang ben voor het zwarte gat. Ik zou echt niet weten waarin ik anders nog goed ben. I'm born to play football."

Zijn droom? De Premier League. "Dat mag zelfs Hull City of Burnley zijn. En dat mag deze zomer al. In Engeland kunnen voetballen is de top van de piramide. De stijl, de mentaliteit, de way of life: echt iets voor mij."

Tot dan: de Jupiler Pro League en play-off I. Mitrovic is naar Gent gekomen na de landstitel, hij zat die zondag niet in de feestbootjes. "Het zou mooi zijn mocht ik deze club kunnen bedanken met een prijs. En als dat niet kan, hoop ik, de dag dat ik vertrek, dat het bestuur en de fans met trots kunnen zeggen: 'Stefan Mitrovic was deel van onze geschiedenis.'"