Van Dessel over 3 oktober 2008, de cruciale beursdag in de zaak-Bois Sauvage

Precies een jaar geleden, op 3 oktober 2008, begon de ontmanteling van bankverzekeraar Fortis. Het is om de handel met Fortisaandelen tijdens die bewuste vrijdag dat de hele zaak-Bois Sauvage draait. In de vroege ochtend van die bewogen vrijdag werd beslist dat de Nederlandse Fortisonderdelen aan de Nederlandse staat zouden toekomen, maar dat werd pas na beurstijd officieel gecommuniceerd. Volgens sommigen had het aandeel-Fortis in afwachting geschorst moeten worden.Topman Vincent Van Dessel van de Brussele beurs is het daar niet zomaar mee eens. “Vooreerst is het onze bevoegdheid niet. Formeel gezien zijn wij het die schorsen, maar dat is altijd op vraag van de toezichthouder CBFA of van het bedrijf zelf. Wij hebben namelijk geen bevoegdheid over de opvolging van koersgevoelige informatie, zodat wij over dezelfde informatie beschikken als de markt. Maar ik ben wel totaal tegen schorsingen in het algemeen. Want wat betekent dat? Dat men de belegger te goeder trouw belet te handelen. Dus men zet hem niet alleen knel, maar neemt ook het vertrouwen weg.”Het gonsde die vrijdag van de geruchten over Fortis. Maar dat is geen voldoende argument om te schorsen, zegt Van Dessel. “Veronderstellingen zijn geen reden om te schorsen. Het is een kwestie van gelijkheid van behandeling. Elke aandeelhouder moet over dezelfde informatie kunnen beschikken. Zij die meer weten dan de markt moeten zwijgen en mogen niet handelen. En in die periode kan toch moeilijk gezegd worden dat er geen informatie beschikbaar was. Dat er met Fortis iets aan de hand was, was algemeen geweten. Het weekend ervoor moest de overheid al tussenkomen (de Beneluxlanden redden Fortis toen van het bankroet, EV).”Slechts een handvol insiders beschikte op die dag evenwel over de gedetailleerde informatie over de verkoop aan Nederland, tot aan de officiële bekendmaking om halfzes ‘s avonds. Maar volgens Van Dessel is dat niet noodzakelijk een voldoende reden om een aandeel te schorsen. “Er moet aan twee voorwaarden voldaan zijn. Insiders beschikken over koersgevoelige informatie én er moeten indicaties zijn dat ze die informatie zouden misbruiken. Het is echter bijzonder moeilijk om uit te maken of er tijdens zulk een periode insiders handelen. De volumes en de volatiliteit zijn zo hoog dat men duidelijke patronen niet kan waarnemen. Daarom is schorsingsbeleid ook zo moeilijk. Men kan vandaag trouwens nog niet zeggen dat de mensen die zaken wisten er noodzakelijk misbruik van maakten. Als het zo is, moeten ze gestraft worden. Maar schorsen om te schorsen, nee.”