Mode met grote onderscheiding
Dat de modeafdeling van de Antwerpse academie nog steeds internationale aantrekkingskracht heeft, mag blijken uit de samenstelling van het laatste jaar: bij de zestien studenten die dit jaar afzwaaien zitten onder andere een Deen, een Japanse, een Zweed, een Franse, een Argentijnse. En ja, zelfs drie Belgen.
Ontwerpers met heel verschillende persoonlijkheden domineren afstudeerdefilé Antwerpse modeacademie
Vanavond showen ze in de Waagnatie voor de derde en laatste keer hun collecties, voorafgegaan door de studenten van de drie Bachelors. Een nieuwe en mooie oogst.
Er waren periodes dat je aan de eindejaarsshow zo kon aflezen wie het idool of het thema van het moment was. Er waren periodes van destroy en deconstructie, van uitdagende seksualiteit en gender, van ecologisch bewustzijn en science fiction. Niet zo dit jaar. “De zestien zijn heel verschillende persoonlijkheden en in hun werk is geen gemeenschappelijke lijn te trekken”, zegt Dirk Van Saene, docent mode aan het vierde jaar.
Op een enkele uitzondering na toonden alle masters een coherent, afgewerkt beeld, met vaak een indrukwekkende line-up aan het eind en heel complete silhouetten, van de hooggehakte schoenen tot het kroontje op het hoofd.
Iets wat sommige studenten bezighoudt, blijken de elementen. Zo is de Belg Cédric Jacquemyn geschrokken van de snelheid waarmee de gletsjers in IJsland smelten. Hij put er een mannencollectie uit waarin mat en transparant afwisselen met wit, grijs en zwart, met hier een snede in de rug van een jasje, daar een rits die naar een kloof kan verwijzen. Met de Deen Thorbjorn Uldam zitten we in hetzelfde thema. Een sneeuwstorm heeft de wereld omgegooid. Warm en koud komen samen, een jongen en een paard overleven. Op het podium zien we een mix van warm - raffia bermuda’s - en koud - een hemelsblauwe lederen blouse.
Een kleurige en humoristische collectie is die van de Amerikaans-Zwitserse Mariel Manuel. Zij heeft het over te bruingebrande bodybuilders en schoonheidskoninginnen die betere dagen hebben gekend. Dit gezelschap komt uit de zee gestapt met zeewier en zand op hun kleren. Op jurken van satijn, lang en kort, print ze inktvissen of een gebruinde zwemmer, op hun hoofden dragen de modellen plastic zeebanket.
Het element vuur, en preciezer, ‘vrouwen in brand’, is het thema dat de Fransman Pierre-Antoine Vettorello koos. Ruwe oppervlakken wisselen af met verfijnde borduurtechnieken uit de couturesalon. Hij brandt gaten in stoffen, werkt met hout of creëert een silhouet als een lucifer. Het centrale stuk is een lange jurk van voile, als de vlam op een doosje Union Match.
Elegantie en couture zit ook in het werk van de Belg Toon Geboers. Hij maakt ons blij met de soundtrack van The Adams Family, het cultfeuilleton vanwaar zijn collectie van vertrok. We zien kasteelvrouwen in lange jurken met een sleepje, wijde onderrokken van tule, gestreepte zijden stoffen bedrukt met de Romeinse cijfers van een horloge. Judith Thomas baseert zich op overbeschermde kinderen en laat haar modellen buitenmaatse helmen, oorwarmers en kralenkettingen dragen op babydollachtige jurken. Nathalie Fordeyn toont popperige meisjes met bolronde, vaak gehaakte korte jurken en jassen.
De Frans-Duitse Marie Cramer keek naar de koepel van de Opéra Garnier in Parijs en doopte haar collectie: ‘A quoi resemble mon plafond? A un bouquet de fleurs’, naar Marc Chagall. Dat levert mooie kleurencombinaties van rozerood met goud of hemelsblauw met goud, voor korte, stijf uitstaande bolle jurken. Ook de Belg Angelo Van Mol, die een mannencollectie toont, laat zich door schilderkunst en art-deco inspireren. Bij hem zijn het de portretten van elegante mannen die Tamara Lempicka schilderde die leiden tot een luxueuze vrijetijdscollectie, met basisstukken uit de mannengarderobe.
De Duitser Lars Paschke maakt indruk met zijn bijzondere kleurencombinaties, voor fluwelen jurken van patchwork. De Fransman Matthieu Thouvenot maakt werk van van snit en volumes, en de tegenstelling tussen kort en heel lang. Een elegant ensemble heeft ook een donker kantje, waardoor het niet te zoeterig wordt.
De Japanse Izumi Hongo baseert zich op de portretten die schilders maakten van hun vrouw. Ze zegt de sfeer te willen uitdrukken van een “crazy good wife”. Dat resulteert in een elegant ensemble van knielange jurken en cardigans in neutrale tinten. Onwillekeurig denk ik aan de afstudeercollectie van Veronique Branquinho. Er straalt een vergelijkbare, ingehouden deftigheid uit die op elk moment kan losbreken, wat de op het eerste gezicht wat saaie kleren net spannend maakt. De pumps, met een trompe-l’oeiluitsnijding aan de tenen, leveren haar de speciale prijs op, uitgeloofd door het schoenenmerk Sacha.
Vandaag vernemen de studenten hun uitslag, die een combinatie is van punten op theorie en praktijk, aangevuld met het oordeel van de externe jury.