Baby's eten gezonder dan peuters

In het eerste levensjaar doen we het nochtans prima: van onze baby's slikt 95 procent elke dag geschikte melkvoeding. Acht op de tien eten dagelijks fruit, negen op de tien krijgen flink wat groenten opgelepeld. Maar daarna laten we het wat hangen, zo blijkt uit een opvolgstudie bij meer dan drieduizend kinderen. De gezonde voedingsgewoontes nemen af, de ongezonde winnen terrein. Zo krijgt één op de vier tijdens het tweede levensjaar niet langer zijn dagelijkse fruitpap. Liever dan op een wortel sabbelen ze op een koek, en gesuikerde sapjes drinken makkelijker weg dan plat water.

Steekt het niet meer zo nauw zodra onze kinderen twee jaar zijn? "Het is niet zo dat we alleen maar lakser worden omdat we het ons minder aantrekken", stelt kinderarts Veerle Van de Weghe. "We moeten op die leeftijd ook veel meer de strijd aangaan met ons kind. Vanaf 1 jaar eten ze zo veel mogelijk mee met het gezin, maar die kleintjes ontwikkelen een eigen smaak. Een baby die dol is op witloof kan er twee jaar later een bloedhekel aan hebben. Peuters geven dan aan dat ze het niet lusten, dat ze iets anders willen. Als ouder moet je daar tegenin gaan. Maar die strijd is vermoeiend en je wil niet elke dag een pruillip aan tafel. Uit gemakzucht geef je dan al eens iets zoets. Geen witloof? Oké, dan trekken we wel een pot appelmoes open."

Plakken de uitgespuwde boontjes voor de tiende keer aan de muur? Schotel ze dan zeker nog een elfde keer voor. Anders mis je het moment waarop je peuter er wel warm voor loopt, zegt Van de Weghe. "Ouders geven soms te snel op", beaamt Karel Hoppenbrouwers, hoogleraar jeugdgezondheidszorg (KU Leuven) en verbonden aan het Steunpunt Welzijn. "Je moet peuters de tijd geven om langzaam te wennen."

Geen toetje

Durf ook hard te zijn aan tafel, raden experts aan. Geen boontjes, dan zeker ook geen toetje. Want kinderen zijn niet dom en een slechte gewoonte is sneller aan- dan afgeleerd, waarschuwt Van de Weghe. "Die dessertjes zijn een regelrechte ramp. Reclamemakers zijn zo sluw: sommige ouders denken dat ze hun kind tekortdoen als ze geen toetje geven. Terwijl je je peuter 's middags een reuzenportie groenten zou moeten geven, zijn er mama's die speciaal een kleiner bord geven, opdat het dessert er toch nog bij kan. Allemaal met de beste bedoelingen, maar het doet meer kwaad dan goed."

Lag het aan je peuter, dan deed hij zich hele dagen te goed aan Petit Gervais. En sommige kinderen zijn zo weg van Fristi dat ze op hun zesde niets anders meer willen dan 'roze melk'. "Natuurlijk mag dat af en toe", zegt professor Hoppenbrouwers. "We willen geen militair regime instellen. Maar het mag geen dagelijks patroon worden. Zoete sapjes en frisdranken reserveer je best voor speciale gelegenheden, want jonge voorkeuren raak je ook moeilijk kwijt. Heb je als peuter al overgewicht, dan komen daar later de gezondheidsrisico's bij: diabetes en hart- en vaatziektes. Je kunt maar beter vroeg starten met een gezond eetpatroon."

Al zijn er ook ouders die het té goed willen doen, weet Van de Weghe. "Hallucinant hoe ze hun peuter forceren om toch maar te eten: ze geven de fles op de speelmat, hollen er achteraan met een lepel. Per maaltijd zie je de spanning stijgen, het eten moet nog beginnen en de mama loopt al verkrampt. Je kind zal zich echt niet uithongeren. Het moet nog altijd leuk blijven aan tafel."