Maak kennis met de vrouwen die het pad effenden voor Hillary Clinton

Toen Hillary Clinton in juli de nominatie van haar Democratische Partij op zak had, schreef ze eigenlijk al geschiedenis als eerste vrouw ooit die door een grote partij als presidentskandidaat naar voor wordt geschoven.

Vóór haar hebben tal van vrouwen hun politieke emancipatiestrijd gevoerd. Symbolisch in dat verband is dat Dorothy Rodham, de moeder van Hillary, geboren is op 4 juni 1919, de dag dat het Congres het vrouwenstemrecht - het zogenoemde 19e Amendement - heeft goedgekeurd.

Als ze het volgende week haalt, wordt Hillary Clinton zowat de machtigste vrouw ter wereld. Een primeur is dat. In het verleden zijn er maar twee vrouwen die het hebben geschopt tot kandidaat-vicepresident: de Democrate Geraldine Ferraro als running mate van Walter Mondale in 1984 en de Republikeinse Sarah Palin als running mate van John McCain in 2008. Verder dan running mate zijn ze niet geraakt, want zowel Mondale als McCain verloren de kiesstrijd van respectievelijk Ronald Reagan en Barack Obama.

Geraldine Ferraro wierp zich op als voorvechtster van gelijke vrouwenrechten. Sarah Palin viel in de eerste plaats op door stoere praat, maar echt veel inhoud leek het allemaal niet te hebben. Zo zei ze in een tv-interview dat ze wel degelijk inzicht had in de Russische politiek "omdat je Rusland van hier in Alaska kunt zien". Voer voor een persiflage door actrice Tina Fay .

(Lees verder onder het videofragment)

Ferraro en Palin waren niet de eerste vrouwen die zich in de race naar het Witte huis hebben gemengd. Zij hebben ooit de eerste bakens hebben uitgezet:

• De eerste vrouwelijke presidentskandidaat: Victoria Woodhull in 1872 voor de Equal Rights Party,
• De eerste vrouwelijke presidentskandidaat voor een grote partij: Margaret Chase Smith in 1964 voor de Republikeinen (uiteindelijk zou Barry Goldwater worden genomineerd),
• De eerste vrouwelijke presidentskandidaat voor de Democratische Partij: Shirley Chisholm in 1972 (uiteindelijk werd George McGovern genomineerd).

(Lees verder onder de foto van Shirley Chisholm)

In totaal hebben tot nu toe 307 vrouwen het tot parlementslid geschopt, onder wie 46 senatoren. Eén van die senatoren is trouwens Hillary Clinton (2001-2009).

• Eerste vrouwelijke kandidaat voor het Congres: burgerrechtenactiviste Elizabeth Cady Stanton in 1866 (raakte niet verkozen),
• Eerste vrouwelijke Congreslid: Jeannette Rankin voor de Republikeinen (1916-1919 en 1941-1943),
• Eerste vrouwelijke senator: schrijfster Rebecca Felton voor de Democraten (was maar 24 uur senator in 1922),
• Eerste zwarte vrouw in het Congres: Shirley Chisholm voor de Democraten (1969-1983),
• Eerste zwarte vrouw in de Senaat: Carol Moseley Brown voor de Democraten (1993-1999).

(Lees verder onder de foto van Rebecca Felton)

Tot nu toe heeft de VS maar 30 vrouwelijke ministers gekend. Vóór de ratificatie van het 19e Amendement (1920) konden vrouwen geen minister worden omdat ze nog geen stemrecht hadden.

Frances Perkins beet in 1933 de spits af als eerste vrouwelijke minister. Ze was minister van Werk onder de Democratische president Franklin Roosevelt en speelde een belangrijke rol bij het invoeren van een sociale zekerheid. Als eerste vrouw in een regering effende zij het pad voor andere vrouwen.

(Lees verder onder de foto)

Patricia Roberts Harris werd in 1977 onder de Democratische president Jimmy Carter de eerste zwarte vrouwelijke minister. Ze was onder meer verantwoordelijk voor Woonbeleid, Stadsontwikkeling, Onderwijs en Volksgezondheid.

(Lees verder onder de foto)

De Republikeinse Elizabeth Dole was de eerste vrouw die minister was onder twee presidenten. Onder Ronald Reagan was ze minister van Transport (1983-1987), onder George Bush minister van Arbeid (1989-1990).

In 2000 was ze eventjes in de running als presidentskandidaat voor de Republikeinen, maar ze moest zich noodgedwongen terugtrekken wegens een gebrek aan fondsen.

Onder president Bill Clinton werd Madeleine Albright de eerste vrouw van vreemde origine die het tot minister bracht. Madeleine Albright, geboren als Marie Jana Korbelová in het voormalige Tsjechoslovakije, was van 1997 tot 2001 minister van Buitenlandse Zaken.

(Lees verder onder de foto)

Condoleeza Rice werd de eerste zwarte vrouw op de prestigieuze post van Buitenlandse Zaken, onder president George W. Bush (2005-2009).

In 2004 en 2005 gold ze als machtigste vrouw ter wereld, althans volgens Forbes Magazine. In 2006 werd ze op die positie voorbijgestoken door de Duitse bondskanselier Angela Merkel.

President Barack Obama benoemde meteen vier vrouwen als minister toen hij in 2009 aantrad als de eerste zwarte president van de Verenigde Staten:

• Janet Napolitano als minister van Binnenlandse Veiligheid,
• Hilda Solis als minister van Arbeid,
• Kathleen Sebelius als minister van Volksgezondheid,
• Hillary Clinton als minister van Buitenlandse Zaken.

In totaal heeft Obama negen vrouwen tot minister benoemd. Geen enkele Amerikaanse president deed ooit beter. Vandaag zijn er nog altijd vier vrouwelijke ministers in zijn regering:

• Loretta Lynch als minister van Justitie,
• Sally Jewell als minister van Binnenlandse Zaken,
• Penny Pritzker als minister van Handel,
• Sylvia Mathews Burwell als minister van Volksgezondheid.

In de periode 2007-2011 gold Nancy Pelosi als machtigste vrouw van het land. Zij was weliswaar geen minister, maar Speaker (voorzitter van het Huis van Afgevaardigden).