Geachte heer Baúl, Beste Guga,

Het was een zwarte dag voor de gulle lach, toen de grote Chris Van den Durpel liet weten dat hij voortaan als zichzelf door het leven wou gaan en niet langer als de meervoudige persoonlijkheid die bijna schizofreen was opgesplitst in een schier eindeloze stoet karikaturen en typetjes. De koning van de imitatie had meer dan genoeg bij elkaar gespaard om zijn onafhankelijkheid te kopen, trok zich uit de schijnwerpers terug en liet zijn talloze fans verweesd achter in de (g)rauwheid van hun dagelijkse bestaan.

Nooit eerder was een komiek erin geslaagd zich zo diep onder het Vlaamse vel te nestelen. Zelfs notoire azijnpissers verloren hun sérieux telkens als de met consumptie lispelende tuinman Kamiel Spiessens, de gesjeesde charmezanger Rrrrrronny King, strandredder Berten Maillot of de 'algerische' loser Filip Mars tot leven werden gewekt. Net als Snelle Eddy, bokser Firmin Crets en de verwijfde Gentse coiffeur Jimmy B. onweerstaanbare stripfiguren van vlees en bloed. Op de koop toe geselde hij de bekende medemens met rake en stekelige persiflages. Slechts wie door de meester zelf belangrijk genoeg bevonden werd om door de mangel te worden gehaald, mocht zich de status van volwaardige BV aanmeten. De rest telde amper mee. Deerniswekkende losers die enkel konden hopen op zo'n confronterend eresaluut dat eeuwig leven garandeerde. Want niet zelden was de kopie stukken beter en grappiger dan het origineel. Wie vergeet ooit dokter Lecompte, de grandioos geparodieerde Paul Jambers of de sigaren rokende La Esterella?

Jammer genoeg was Van den Durpelone of a kind. De kannibaal van de televisionele comedy. En zo wordt er niet elk jaar eentje geboren. Het was dan ook lang wachten op een opvolger en ik had, eerlijk gezegd, de hoop al opgegeven om tussen de wildgroei aan stand-uppers en andere flauwe plezanten iemand te vinden die zijn voetsporen kon drukken.


En toen kwam jij: Laurent Bailleul. Ineens was daar een boomlange leraar uit Oostende die het niet zag zitten een heel leven voor de klas te staan en een zekere toekomst durfde in te ruilen voor het glibberige pad van de showbizz. Als jongetje van twaalf naar verluidt al een volbloed entertainer die op de speelplaats als ijverige leerling-tovenaar de typetjes van zijn leermeester naspeelde en gaandeweg bij zichzelf het talent ontdekte om licht uitvergrote, ondeugend bijgekleurde en 'echter dan echt' klinkende versies van anderen neer te zetten.


Toen ik je voor het eerst als lid van hetTegen de sterren op-collectief in deDe laatste showbezig zag, wist ik het meteen: in de sofa zit een natuurtalent. Geamuseerd keek ik toe hoe je op simpel verzoek enkele Vlaamse beroemdheden op hilarische wijze 'een kleedje paste' en sindsdien heb ik met meer dan gewone belangstellig je steile opgang gevolgd.


Herboren als Guga Baúl. Een mysterieus alias dat, wellicht niet toevallig, drie verschillende persoonlijkheden herbergt en waarin enkel de 'B' als stukje van jezelf overblijft. Bovendien moet je weten dat ook ik destijds een fan was van de kleurrijke Braziliaanse tennisser Gustavo 'Guga' Kuerten en van Real Madrid-sluipschutter Raúl Gonzalez Blanco. Twee wereldsterren als bewaarengelen voor een sportfanaat vol humor die af en toe het racket ter hand neemt, zich voetballend verdienstelijk maakt bij de nietige derdeprovincialer Union Zandvoorde, maar vooral verteerd werd door de ambitie om zijn volk te doen lachen.


Inmiddels is je (artiesten)naam een begrip geworden en door jou tot een evenwaardige drievuldigheid gesmeed. Want ook jij bent stilaan op weg naar de sterrenstatus. Dankzij dat unieke talent om, als een jukebox met wel honderd stemmen, anderen te doen herleven. Even magistraal als alter ego van Geert Hoste, Tom Coninx, Raymond, Tom Boonen of Sergio Herman. Als rijzige adonis van amper 27 bovendien de nieuwste - "ik zie hem eigenlijk nog het liefst 'naturel", zei mijn zus -chouchou de ces dames. In amper twee jaar tijd van nobele onbekende gepromoveerd tot een niet meer weg te denken en overal gevraagde tv-persoonlijkheid die met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid op de drempel staat van een carrière die snel de loutere grapjasserij zal overstijgen.


Ik wens het je van harte toe, Guga. Want het is de hoogste tijd voor enkele zakjes nieuw televisioneel bloed. We kunnen, met alle respect, toch niet eindeloos Luc Appermont blijven terughalen en ook Marcel Vanthilt, Bart Peeters en andere schermveteranen beginnen stilaan tekenen van metaalmoeheid te vertonen.


Jij kent mij niet. Ik jou wel. Tijdens de bloedhete najaarspresentatie van VTM vorig jaar hebben we elkaar zwijgend de hand geschud en op de Gentse Feesten zag ik je aan het werk met je eerste avondvullende showMaestrologie. Dit keer niet beschermd door het knip- en plakwerk van de montage, maar moederziel alleen op het podium. Het was een van de sterkste voorstellingen die ik de laatste jaren heb gezien, Guga. Met open mond keek ik toe hoe je als een ware taalvirtuoos voor een afgeladen zaal naadloos en in een waanzinnig tempo van het ene personage in het andere vervelde en een perfect getimed vuurwerk van imitaties afstak. Geen simpele na-aperij, maar een onemanshow gevoed door snedige teksten, liefde voor het vak en oprechte bewondering - "ik kruip enkel in de huid van mensen die ik zelf zou willen zijn" - voor je slachtoffers. Tranen gelachen. Griezelig goed.


VanTegen de sterren opheb ik geen aflevering gemist en ik merk met genoegen hoe je razendsnel van simpel stemmenkanon doorgroeit tot de veelzijdige artiest die een van de vaandeldragers moet worden van een verse lading schermgezichten.


Precies daarom vind ik het jammer dat je je liet overhalen om samen met Chris Van den Durpel je talent te lenen aan het onnozeleFunnymals, een goedkoop zoethoudertje uit de tijd dat de dieren nog spraken en niet meer dan een flets wachtbordje voor ongeduldigeFamilie-kijkers. Zowel de oude als de nieuwe meester verdienen beter.


Probeer voortaan een beetje selectiever te zijn. Talent dient gekoesterd, en niet te worden opgebrand voor het helemaal kan ontluiken. Zorg dat de nuchtere Laurent Bailleul het op tijd en stond van de ambitieuze Guga Baúl overneemt en laat je door het aanzwellende succes niet voor eender welke kar spannen. Want er komen nog kansen genoeg. Vroeg of laat komt er een eigen programma je richting uit en het zou me sterk verbazen mocht er, naast al die anderen, niet ook een rasacteur in jou verborgen zitten.