'Judas' Vanderhaeghe even terug op Kortrijk
Hoewel hij eerder dit seizoen fysiek belaagd werd, ligt Oostende-coach Yves Vanderhaeghe niet wakker van zijn terugkeer naar Kortrijk vanavond. Hij hoopt dat iedereen beseft wat hij in zeven jaar KVK betekend heeft.
Tegen Anderlecht, Genk en Club Brugge: drie keer al keerde Yves Vanderhaeghe terug naar het Guldensporenstadion, waar hij door een fractie van het publiek na zijn gevoelige overstap richting Oostende nog steeds als judas aanzien wordt.
Slechts één keer liep het goed fout. "Na de match tegen Club Brugge kreeg ik wat trappen op mijn hielen. Eén man kon zijn woede niet verkroppen bij het verlaten van de tribune. 'Kom je hier wat lachen met ons?', riep hij. Ik heb er toen wijselijk niet op gereageerd", grijnst Vanderhaeghe. "Buiten dat akkefietje heb ik geen problemen gekend."
Toch zal de verschijning van Vanderhaeghe voor de bezoekende dug-out vanavond wellicht kwaad bloed zetten bij een deel van de gefrustreerde thuisaanhang. Zij vonden het maar niets toen hun geliefde coach zich in mei liet charmeren door een riant voorstel van KV Oostende, dat Vanderhaeghe in ruil voor een afkoopsom wegkaapte op de Groeningekouter. "Hoe langer, hoe meer mensen hebben mij gelijk gegeven."
Hij zal ik zich vanavond niet door sentiment laten leiden. "Ook al staan een honderdtal mensen te roepen dat ik een judas ben, toch zal ik gewoon doen wat ik altijd doe. Als ze willen roepen, zal ik dat mooi aanhoren."
Uit de schulden
Vanderhaeghe heeft KVK in zeven jaar tijd heel wat diensten bewezen. "Niet alleen als hoofdcoach, ook als hulptrainer. In al die tijd heb ik al hun beste fans leren kennen. Ik denk niet dat ze plots vergeten zijn wie Yves Vander- haeghe is."
"Voor een deel heb ik meegewerkt aan hun voortbestaan", zegt hij. "De club had 1,5 miljoen euro schulden en werd uiteindelijk voor 5 miljoen euro verkocht. Ze moeten mij alleen maar dankbaar zijn."
Bij zijn aankomst in Oostende meende Vanderhaeghe dat het gedaan was met 'braaf Yveske'. Intussen leidt de Roeselarenaar KVO met een doeltreffende aanpak richting play-off I. "Uiteindelijk ben ik altijd dezelfde jongen gebleven. Als hoofdcoach moet je wel beslissingen nemen, maar dat aanvaarden de spelers. We creëren een goede sfeer en toch wordt er geluisterd wanneer het nodig is, zonder dat ik moet roepen of tieren. Dan heb je ergens wel autoriteit."