De wensen van Batshuayi

Michy 9.30 à l'Académie. Het sms'je van teammanager Locht verrast ons. Zo vroeg? Zou Batshuayi dan toch de goede raad van Marc Degryse hebben gevolgd en minder lang in bed blijven? Je weet maar nooit, en dus spoeden we ons naar Angleur, waar het oefencomplex van Standard zich bevindt. Batshuayi is ons warempel voor. Hij poseert voor de fotograaf. In geel en zwart, zijn lievelingskleuren. We gooien een lijntje uit. Omdat het de clubkleuren zijn van Borussia Dortmund? Hij glimlacht. Getransfereerd worden naar een buitenlands topclub staat wel op zijn verlanglijstje, maar niet op de eerste plaats, zo blijkt.

Zijn verlanglijstje in volgorde? Batshuayi gebruikt de vingers van zijn linkerhand als telraam en blijft even bij de pink hangen. "Een van mijn wensen is inmiddels in vervulling gegaan", zegt hij. "De Ebbenhouten Schoen, die ik begin deze week won. Verkozen worden als beste voetballer van Afrikaanse afkomst in de Belgische competitie heeft een speciale betekenis voor mij, voor mijn ouders en mijn grootouders. Ik ben nog nooit in Congo geweest en mijn grootouders nog nooit in België. Het verlangen om ze te ontmoeten, wordt steeds sterker. Het staat vast: deze zomer of ten laatste volgend jaar ga ik naar Kinshasa."

"Die Ebbenhouten Schoen is ook mijn eerste individuele trofee. Op alle toernooien waar ik als jeugdspeler aan deelnam, ben ik nooit dichter geraakt dan de tweede plaats. Altijd net niet. Ik heb vaak tranen met tuiten gehuild, geloof me."

Waar had je de Ebbenhouten Schoen geplaatst op je verlanglijstje?

"Op vijf. Eén is kampioen worden met Standard. Twee bij de 23 zijn voor het WK in Brazilië. Drie topschutter worden. Vier de transfer naar een topcompetitie."

Hoe groot is de kans dat je Standard kampioen wordt?

"Veel zal afhangen van zondag tegen Club Brugge. Dat is dé sleutelmatch van deze play-offs. Wie verliest, zit in de stront. Gelijkspelen is ook klote, want als Anderlecht later op de dag wint van Genk, neemt het de leiding over en hebben we ons lot niet langer in eigen handen."

Standard heeft dit seizoen nog niet gewonnen van Club Brugge. Meer zelfs: nog geen doelpunt gemaakt.

"Dan moet het zondag de eerste keer zijn. Beter nu, in wat de titelmatch kan zijn, dan vroeger. Hopelijk heeft God dat scenario voorzien."

Nu je het toch over 'Dieu' hebt: toen Standard in april 2008 tegen Anderlecht de titelmatch speelde, was Preud'homme verschrikkelijk nerveus. Voor de aftrap stelde Mbokani hem gerust met de historische opmerking: 'Trek het je niet aan, coach, ik scoor twee keer en we zijn kampioen.'

"Stop! Mbokani was toen al een veel grotere voetballer dan ik nu. Ik zit niet verlegen om een geintje, maar zo'n straffe uitspraak ligt niet in mijn aard. Ik heb nog nooit voorspeld dat ik zou scoren. Behalve op training, maar dat is totaal anders."

Hoe groot schat je de kans in dat je meegaat naar Brazilië?

"Op de uitreiking van de Ebbenhouten Schoen liet ik mij ontvallen: mocht ik bondscoach zijn dan zou ik mij selecteren. Een grapje, uiteraard, maar toch... Ik besef dat ik nog een groentje ben, maar ik heb dit seizoen flink wat vorderingen gemaakt. Waarom zou ik de ambitie niet mogen koesteren om erbij te zijn? De bondscoach hoeft zich geen zorgen te maken over mijn mentaliteit. Ik ken mijn plaats. Toen José Riga mij drie jaar geleden voltijds opnam in de A-kern, was ik un petit bébé. In clubverband ben ik veranderd. Mijn verantwoordelijkheid is gestegen en ik ga die niet uit de weg. Je hebt misschien al gemerkt dat ik veel meer gesticuleer, roep en commandeer dan vroeger. Niet omdat ik mij belangrijker acht dan de rest, maar omdat ik voel dat er van mij meer wordt verlangd dan wachten op de bal. Het is echter niet omdat ik bij Standard een zekere status heb verworven, dat ik mij bij de nationale ploeg zal willen opdringen. De dag dat ik Rode Duivel word, zal ik opnieuw le petit bébé zijn. De bondscoach hoeft niet te vrezen dat ik mij ga gedragen als een jeune premier die geen weg weet met zijn kapsones. Ik ben een echte prof geworden."

Vorige week verklaarde Wilmots: 'Ik neem geen spelers mee die hun eigen WK spelen.' Voelde je je geviseerd?

"Niet bepaald, maar ik neem aan dat veel mensen aan mij gedacht hebben. Er wordt mij verweten een egoïst te zijn. Waarom ik meer dan een ander? Ik ken weinig jonge spitsen die niet persoonlijk zijn. Dat maakt deel uit van het groeiproces. Maar ik geef toe dat ik in een bepaalde periode overdreven heb. Dat is begonnen met de thuismatch tegen Bergen, eind november. Wat ik ook probeerde, niets lukte. Ik werd voor het eerst door onze eigen supporters uitgefloten. Zo veel druk had ik nooit eerder gevoeld. En het bleef hangen. Ik had de indruk dat ik telkens weer met het mes op de keel speelde. Ik wou mij bewijzen en forceerde. Maar die passage is gelukkig voorbij."

Dinsdag maakt Marc Wilmots zijn voorselectie bekend. Standard - Club Brugge is de laatste kans om je kandidatuur kracht bij te zetten.

"Ik heb nog nooit met de bondscoach gesproken, maar hij lijkt mij niet de man die zich door één prestatie laat beïnvloeden. Als ik hem nog niet kon overtuigen, zal het dan volstaan om zondag de pannen van het dak te spelen?"

De Rode Duivels spelen met één spits. Dat is anders dan de 4-4-2 van Standard.

"Anders wel, een handicap niet. Het kan niet moeilijk zijn alleen in de spits te spelen als je zo goed omringd bent."

Word je topschutter?

"Eigenlijk had ik dat al moeten zijn na afloop van de reguliere competitie. Dat is de enige maatstaf. Wat daarna volgt, zijn play-offs waarin niet iedereen op gelijke voet start. Stel je voor dat Habibou over Harbaoui en mij zou zijn gesprongen met een resem doelpunten in wedstrijden die voor de meeste ploegen nauwelijks belang hadden."

Daarmee zijn we bij je vierde wens beland: hoever staat het met je transfer naar een buitenlandse topcompetitie?

"Nog niet verder dan tijdens de winterstop. Toen werd er veel gezegd en geschreven. Allemaal blabla."

Heeft Duchâtelet je weten te overtuigen om tot het einde van het seizoen bij Standard te blijven?

"Met alle respect voor de voorzitter, maar neen. Ik heb naar Luzon, 'Polo' en Bia geluisterd en ik heb beslist in overleg met mijn ouders."

Wordt het de Premier League?

"De Bundesliga spreekt mij ook aan. Ik praat er geregeld over met Malanda (van Zulte Waregem overgestapt naar Wolfsburg, red.). Junior is een van mijn beste vrienden. Hij speelde nog bij de jeugd van Lille toen we samen met zijn vader gingen lopen in de bossen van Sint-Agatha-Berchem, Ganshoren of Jette. Hij heeft het zeer naar zijn zin bij Wolfsburg en is van oordeel dat de Duitse competitie echt iets voor mij is."

Staat het vast dat je Standard deze zomer verlaat?

"Normaal wel. Hoewel... met Standard aantreden in de poules van de Champions League is ook een stap voorwaarts."

Die garantie is er enkel indien Standard kampioen wordt.

"Als we dat niet worden, is het een regelrechte diefstal!"