'Pedofielen worden in ons land veel te weinig opgevolgd'

ewoon tegen de muur zetten en afknallen. Op internetfora weten surfers wat ze zouden doen met de in Nederland opgepakte Luc A. uit Lubbeek, die werd ontmaskerd door een Nederlandse undercoverjournalist. Maar de internetgebruikers richten ook hun geweer op onze politiediensten en justitie. Hoofdinspecteur Peter De Waele (48) zegt dat hij die reacties begrijpt, pedoseksuelen raken immers aan ons hoogste goed: onze kinderen. Hij werkt al zestien jaar voor de Cel Pedofilie van de Brusselse FGP. 'Ik vind persoonlijk ook dat pedoseksuelen die hun straf hebben uitgezeten, zouden moeten worden opgevolgd in België. In andere landen doen ze het ook.'

Zoals?

"Amerika staat ervoor bekend dat ze hun pedofielen daadwerkelijk markeren. Zo moeten vrijgekomen pedofielen in een welbepaalde staat bijvoorbeeld een sticker op de bumper van hun auto kleven. Als de politie een pedofiel betrapt in een auto zonder zo'n sticker vliegt die onmiddellijk terug de gevangenis in. Amerikanen kunnen met hun iPhone ook zien waar er gekende pedofielen wonen. Die applicatie is bijzonder uitgerust: naast het adres krijgt de gebruiker ook de geboortedatum, de feiten en zijn foto."

Vindt u dat dan goed?

"Neen, ik vind niet dat het in een rechtstaat aan de bevolking is om delinquenten op te volgen. Mensen in het oog houden, is een politionele bevoegdheid."

Maar dat gebeurt bij ons dus te weinig?

"Ja. Pedofielen die onder voorwaarden of vervroegd vrijkomen worden doorgaans gevolgd door psychologen en justitie-assistenten. Maar pedofielen die hun straf uitzitten tot de laatste dag komen vrij zonder meer. Dan moet je weten: ongeveer tachtig procent van de pedofielen zit hun straf uit tot de laatste dag. Dat is toch schrikwekkend! En overigens uniek in de criminele wereld. Want iedereen vraagt om vervroegd vrij te komen, behalve pedofielen. Omdat ze dan gewoon weer in de maatschappij kunnen stappen zonder enige voorwaarden."

Wat moet er volgens u dan gebeuren?

"Nogmaals: ik ben er niet voor om vrijgekomen pedofielen te tatoeëren of te markeren. Van mij moeten er in hun tuin dus zeker geen borden met 'pedofiel' op staan. Maar we moeten wel proberen te zoeken naar een tussenweg, nu doen we niets. Ik heb dat ook gezegd in de parlementaire commissie rond kindermisbruik. Ik denk daarbij aan het systeem van de vroegere rijkswacht en 'te volgen personen'. Daarbij had één agent telkens één persoon die hij in de gaten moest houden. Discreet. En afhankelijk van wat de te volgen persoon op zijn kerfstok had, moest die gendarm dan om de drie, zes of negen maanden een soort opvolgingsfiche invullen. Op die manier kan sneller ingegrepen worden als een vrijgekomen pedofiel opeens trainer blijkt te zijn van tienjarige jongetjes die voetballen."

Maar dat vermijdt toch niet dat die persoon thuis opnieuw achter zijn computer naar kindermisbruik surft?

"(zucht) Neen, dat klopt. Maar als we dat willen voorkomen, is het heel simpel. Dan moeten we die mensen levenslang opsluiten en erover waken dat ze geen dag vroeger vrijkomen. Pas dan is het risico nul. Maar ook dat is geen oplossing. In Groot-Brittannië pakken ze dat als volgt aan: de politie daar mag een pedoseksueel na zijn vrijlating een hele termijn volgen. Dat laat de politie ook toe om op eender welk moment bij die mens binnen te vallen en zijn computer te onderzoeken."

Hebben pedofielen dan niet het recht zich te reïntegreren?

"Zeer zeker, maar we moeten het evenwicht zoeken tussen de bescherming van onze kinderen en de kansen om mensen zich te laten integreren. Tussen politionele en niet-politionele hulpverlening bestaat er ook nogal wat discussie omtrent recidive. Sommige therapeuten zeggen dat het nogal meevalt met de recidive. Maar wat is dat, meevallen? Het zal jouw kind maar zijn als hij hervalt."

Mensen snappen dat niet: dat een man betrapt wordt op het bezit van kinderporno en dat zoveel jaren later blijkt dat hij zijn twee dochtertjes misbruikte. Blijkbaar zijn die dochters dus nooit ondervraagd. Bizar toch, niet?

"Een retro-onderzoek voeren is altijd gemakkelijk - als je de oplossing kent. Anderzijds wil ik wel nog iets zeggen over zo'n onderzoek naar bezit van kinderporno. Nu wordt de politie daar soms over getipt. Dan is de zaak op één dag opgelost: want de verboden foto's staan op de computer. Terwijl het bezit van kinderporno net het begin van het onderzoek zou moeten zijn. Wie is die man? Waar werkt hij? Heeft hij kinderen?..."

Kan de zaak in Lubbeek iets veranderen, denkt u?

"Ik hoop het, maar dat hoop ik bij elk nieuw dossier. Wat we volgens mij wel moeten doen, is discussiëren onder mensen op het terrein. Waarom leggen we de modellen uit het buitenland niet naast elkaar om het beste eruit te zoeken ? Op maat van ons land. Dan moeten de politici maar beslissen hoe we best werken. Mijn suggestie is dat pedofielen best zouden opgevolgd worden. Ik word dan ook dagdagelijks geconfronteerd met hun gruwelijke daden en de levenslange gevolgen voor hun slachtoffers. Alleen is de vraag: hoe en op welke manier? En dat dient de politie niet te beslissen."

Peter De Waele schreef met 'Kan je een geheim bewaren?' een boek over pedofilie. Uitgegeven bij Van Halewyck.