Verkoop je vastgoed, investeer in een Hergé
Zaterdag gaat een gouache van Kuifje onder de hamer. De prent haalt wellicht de kaap van één miljoen euro. Sinds het jaar 2000 schieten de prijzen van originele stripprenten door het plafond, en werk van Hergé is daarbij de hoogvlieger.
anaf vandaag loopt in het Parijse veilinghuis Artcurial een verkoop van Hergé-objecten. Artcurial biedt alles, van poppetjes voor 200 euro, tot Kuifje-servies (vraagprijs 1.200-1.800 euro). Evengoed gaat er een uniek exemplaar van Kuifje in het land van de Sovjets onder hamer voor 40.000 tot 60.000 euro.
Het pronkstuk is een gouache die Hergé maakte voor de cover van Kuifje in Amerika die in 2008 een bedrag van 764.000 euro opbracht. "Wanneer een veilinghuis zo'n topstuk in zijn catalogus plaatst, kun je ervan uitgaan dat ze al een koper hebben", zegt de Belgische stripverzamelaar Roger Decadt. "Hoogstwaarschijnlijk zijn de mensen van Artcurial naar de man die het werk in 2008 kocht gestapt. Ze kenden een koper die meer wilde bieden. Wanneer ik rekening hou met de vorige prijs, durf ik stellen dat het schilderijtje nu een miljoen euro zal opbrengen, misschien zelfs iets meer."
Een legendarische kaap, want het stuk brak in 2008 al alle records. Decadt legt uit dat de gouache zoveel waard is omdat er maar vijf schilderijtjes van Hergé zijn. Drie ervan hangen in het Hergé-museum in Louvain-la-Neuve. Het exemplaar dat nu wordt geveild, is dus een van de twee beschikbare stuks. "De prent is gemaakt in 1932. Daardoor is ze kostbaarder, want het is een pure Hergé. In die tijd werkte hij nog niet met coloristen. Vanaf de jaren vijftig maakte Hergé de schetsen, maar zette een medewerker een kopie van de prent om in Chinese inkt. Daarom is een afgewerkte tekening uit die tijd nu minder waard dan een schets."
De prijs die vier jaar geleden voor het stuk werd geboden, doet vermoeden dat strips een heuse investering zijn. Volgens Eric Leroy, de Franse stripexpert van Artcurial, klopt dit niet. "De stripmarkt wordt niet bevolkt door ondernemers, maar door gepassioneerde verzamelaars", vertelt hij. "Het beeldverhaal is een populaire kunstvorm. Daardoor zijn alle lagen van de bevolking op zo'n beurs vertegenwoordigd." Goed, de gewone verzamelaar kan er terecht, maar de topstukken zijn toch eerder weggelegd voor rijke collectioneurs? "Het zijn onder andere welgestelde ondernemers die geen plezier meer beleven aan de aandelenmarkt", weet Decadt. "Ze investeren in kunst waarmee ze affiniteit hebben."
Hergé is de populairste tekenaar bij dit soort verzamelaars. Leroy noemt hem "le bébé numéro un van de Franse en Belgische markt". Spielbergs Kuifje-film zorgt volgens de expert voor vernieuwde interesse, maar er is meer. "Hergé is gewild omdat een groot deel van zijn oeuvre vastzit bij zijn erfgenamen", zegt Decadt. "Het aantal stukken dat op de markt circuleert, is beperkt. Die schaarste bepaalt de prijzen." Decadt geeft als voorbeeld tekenaar Peyo aan. "Het werk dat de Smurfen-tekenaar maakte in de jaren vijftig was erg duur. Vorig jaar verkocht zijn familie een deel van zijn oeuvre via Artcurial. Dat zorgde ervoor dat de prijzen stabiliseerden en zelfs zakten."
Decadent
Peyo mag dan minder opbrengen dan enkele jaren geleden, de prijzen op de stripmarkt blijven stijgen sinds eind jaren 90 en begin 2000. Roger Decadt: "Hergé is een betere investering dan onroerend goed, want je hebt geen extra kosten, en de aandelenmarkt ligt momenteel onderuit. Een originele pagina van het album De scepter van Ottokar kocht ik ooit voor een paar duizend euro. Nu is dat 300.000 tot 350.000 euro waard." De redenen voor de stijgingen zijn divers. Veel verzamelaars worden een dagje ouder en willen geld verdienen. Wanneer ze overlijden, verkoopt de familie een deel van hun collectie. Terwijl stripverzamelaars vroeger vooral handel dreven met speciaalzaken, trekken ze nu naar veilingen. Want, zo zegt Decadt, "dan weet je zeker dat je een correct bedrag krijgt."
De Nederlandse verzamelaar en uitgever Hans Matla gaf tot 1998 een catalogus uit met de belangrijke albums die op de markt waren. Hij verkocht in zijn galerij de cover van Kuifje-album De sigaren van de farao en vroeg daar destijds 50.000 gulden voor. "We lachten om zo'n hoge prijs. Want in de jaren tachtig vermoedde niemand dat de bedragen voor strips de hoogte in zouden gaan", zegt Decadt. "Wist ik in die dagen wat ik nu weet, dan was ik rijk. Matla heeft zijn kaft voor minder moeten verkopen. Maar nu is datzelfde stuk 1,2 miljoen euro tot zelfs 1,5 euro waard."
De veilinghuizen merken deze trend op en organiseren steeds meer verkopen. "Dit weekend zijn er in totaal drie veilingen waar Hergés te koop zijn", zegt verzamelaar Decadt. "Het begint met Artcurial. Op zondag loopt er in Parijs en Brussel een stripveiling bij Millo/Petits Papiers. Verder organiseert ook veilinghuis Néret-Minet in Drouot een verkoop.
Zelfs Sotheby's houdt op 4 juli voor het eerst een veiling met strips. Het blijft bevreemdend, een schilderijtje van 32 op 32 centimeter dat straks een miljoen euro waard is. "Even decadent als een Munch kopen voor 91 miljoen euro", vindt expert Eric Leroy.