'Geen idee wat me scheelt'

Podium in de E3, podium in de Ronde. Het was wat Dirk De Wolf zijn voormalige poulain voorspelde. De Wolf deed dat na wat hij afgelopen zaterdag in Milaan-San Remo had gezien. Een herboren Gilbert die, zonder zijn val op de Cipressa, op de Poggio wis en zeker in het spoor van Cancellara, Gerrans en Nibali had gezeten, luidde de overtuiging. Van die Gilbert bleef gisteren op Vlaamse wegen geen spaander meer heel. Dat knaagde. Ook bij BMC-ploegleider John Lelangue. "Phil is afgestapt, ja", klonk het kribbig aan de finish in Harelbeke. "Waarom? (glimlach) Dat moet je De Wolf misschien eens vragen. Hij weet het toch allemaal zo goed."

Lelangue zei het netjes en beleefd. Maar er stak een zure ondertoon in de boodschap. Ontgoocheling overheerste, zoveel was duidelijk. Zijn boegbeeld, kruipend over de Vlaamse Ardennen: het was echt niet meer mooi om te zien. "Ik wist al na een kilometer of honderd dat hij geen goeie dag had", zegt Lelangue. "Hij bengelde constant aan de staart van het peloton. Dat is niet de plaats van een Gilbert in topvorm."

Op Eikenberg en Stationsberg was het zwalpen, zweten en puffen. Op de Taaienberg knapte de rekker. "Ik vloog eraf met een man of veertig", zegt Gilbert. De onvermijdelijke mededeling via de wedstrijdradio volgde op de top van de Kruisberg: abandon/opgave Philippe Gilbert.

Met de ploegwagen ging het linea recta naar Harelbeke. Een korte douche in de teambus later zette Gilbert koers richting Sandton Hotel Broel in Kortrijk, Vlaamse ankerplaats van de BMC-troepen. Onwaarschijnlijke ontwikkeling, toch wel, voor wie zich vorige zaterdag de finale van Milaan-San Remo voor de geest haalde en Gilbert donderdag op de persconferentie nog zag glimmen. "En toch, ik hield er rekening mee", zegt Lelangue. "In de Primavera had hij me eerlijk gezegd een beetje verrast. Niet vergeten dat hij afgelopen week nog twee keer langs de tandarts moest en dat hij woensdagavond een bezoek bracht aan de osteopaat. Je gevoel in koers stemt ook vaak niet overeen met je gevoel op training. Kortom: we wisten dat Phil op dit moment niet zijn ideale conditie te pakken heeft."

Eerste viool

Maar tussen dát en er half koers simpelweg afgeknald worden op een terrein waar hij normaal de eerste viool speelt, gaapt natuurlijk nog een hemelsbrede kloof. Het deed sterk terugdenken aan de ploegentijdrit van de Tirreno, waar Gilbert op het enige hellende stuk van het traject zijn ploegmaats moest laten gaan. Is hij ziek? Dringt een bloedonderzoek zich niet op?

Gilbert: "Ik weet het niet. Geen idee wat me scheelt. Ik blijf gewoon keihard verderwerken. Zondag, in Gent-Wevelgem. En de hele week daarna." Om alsnog te kunnen stunten in de Ronde van Vlaanderen? "Ik vrees ervoor. Het wordt nu wel héél ingewikkeld."