PUNK is geen fucking museumstuk'

Veertig jaar ligt tegenwoordig ver onder de gemiddelde levensverwachting, maar de punkbeweging is de afgelopen vier decennia wél regelmatig doodverklaard. Dit weekend nog door Joe Corré, de zoon van Malcolm McLaren, die halverwege de jaren 70 vier straatschoffies bij elkaar zette en hen 'The Sex Pistols' doopte, en modeonwerpster Vivienne Westwood, die de punk-attitude in haar ontwerpen weefde.

Het Museum of London pakt vanaf dit weekend uit met de expo Punks, ter gelegenheid van de veertigste verjaardag van 'Anarchy in the UK', het debuut waarmee The Sex Pistols de Britse muziekscene door elkaar schudden. "Het meest angstaanjagende dat ik al heb gehoord", vindt Corré. En dus begon hij dit weekend met het opfikken van zijn eigen collectie punkmemorabilia, alles tezamen een kleine 6 miljoen euro waard. Naast een collectie punkmode, waarvan veel ontwerpen van zijn moeder, moest ook het absolute pronkstuk, een op acetaat gedrukte single van 'Anarchy in the UK' uit 1976, op de brandstapel.

'Rijkeluiszoontje'

"Dat het hiertoe is gekomen, vind ik triestig en betekenisloos", verklaart Corré zijn afkeer van de herdenking in het Britse magazine NME. Maar anderen vinden dat net van Corrés protest. "Zo'n reactie is overtrokken", vindt Ludo Mariman, frontman van het Belgische punkicoon The Kids. "Dit is gewoon aandacht trekken."

Ook de oude punkers die het Britse Time Out Magazine opspoorde, moeten weinig van Corrés protest weten. "Hij probeert een graantje roem mee te pikken van zijn ouders", vindt de 58-jarige Rosie Mellows. Dave McDonald, in 1976 een twaalfjarige punkfan, omschrijft Corré als "een beetje een klootzak, een verwend rijkeluiszoontje". En David Smith (56) vindt het protest ronduit "onnozel". "Er zijn mensen die dol zijn op die spullen - verbrand ze dan toch niet." Hij voegt er nog fijntjes aan toe dat "wij geen dingen van Vivienne Westwood droegen: konden we niet betalen. Ik denk zelfs dat niemand van ons zich een leren jekker kon permitteren."

Herkenbaar voor Mariman. "Wij maakten aanvankelijk zelf goedkope T-shirts met veiligheidsspelden. Niet veel later deden grote merken hetzelfde, voor heel veel geld." Dat punk nu wordt onderworpen aan de mainstream, zoals Corré en zijn gelijkgestemden beweren, is niet nieuw. Op hun debuutalbum Never Mind the Bollocks haalden The Sex Pistols nog zwaar uit naar de grote platenmaatschappij EMI, maar het is wel EMI die vandaag de catalogus van The Sex Pistols beheert. "Punk is al heel snel gekaapt door de grote labels", aldus Mariman. "En door de grote modemerken."

Puriteins

Je ergeren aan het feit dat punk vandaag - en eigenlijk veel langer al - "een fucking museumstuk is geworden", om de woorden van Corré te gebruiken, is eigenlijk compleet naast de kwestie, vinden veel punkfans vandaag. "Je kunt niet puriteins over doen punk", stelt Mariman, die vijf jaar geleden al wist te genieten van de expo Europunk in Charleroi. "De kerels die dat wel doen, noem ik de ayatollahs van de punk: zij claimen de regels in pacht te hebben, en zijn nog bereid om er strijd voor te voeren ook. Maar dat mag de bedoeling niet zijn."

Maar toch. "All the power's in the hands of people rich enough to buy it / While we walk the street, too chicken to even try it", hekelde The Clash al. Een genre dat ooit radicaal anti-establishment, anti-mainstream en eigenlijk anti-alles was, moet zijn hart toch wel verloren zijn wanneer zelfs de Britse koningin, door The Sex Pistols er ooit van verdacht "geen menselijk wezen" te zijn, haar zegen uitspreekt over 2016 als "herdenkingsjaar van de punk" in Groot-Brittannië?

"Er worden vandaag nog altijd punkgroepen opgericht", verdedigt Mariman zich. "Misschien in andere vormen dan toen, maar de blues is toch ook geëvolueerd? En zo is die muziek altijd blijven bestaan, net als punk." Wat maakt een expo in een museum dan uit? "Eigenlijk kan het mij geen zak schelen." Kortom: de punkattitude bestaat nog.