Direct naar artikelinhoud

Dader van extreme verkeersagressie met bosmaaier riskeert tien jaar cel

De 35-jarige man die donderdag door het lint ging bij een geval van extreme verkeersagressie riskeert tien jaar cel. De tuinbouwer had met zijn bosmaaier ingehakt op het been van een automobilist die hem ergerde. Het been van het slachtoffer moest worden geamputeerd.

Philip D.G. (31) reed met zijn personenwagen over de E17 in de richting van Antwerpen toen hij het al rijdend aan de stok kreeg met de bestuurder van een bestelwagen van een tuinbouwbedrijf. Beide voertuigen verlieten de snelweg ter hoogte van Sint-Niklaas en een eindje verderop kwam het bij een rond punt tot een verbale discussie tussen de twee chauffeurs.

Plots stapte ook de passagier van de bestelwagen uit. Hij nam een bosmaaier uit de laadbak, stak die aan en sneed ermee door het been van de 31-jarige Philip D.G. Die werd met zeer zware verwondingen overgebracht naar het UZ Antwerpen, waar zijn been gisteren geamputeerd moest worden. Tim D.B. werd aangehouden op verdenking van verboden wapendracht en opzettelijke slagen met arbeidsongeschiktheid tot gevolg. Hij riskeerde aanvankelijk vijf jaar cel, maar omdat het slachtoffer zijn been verloor worden dat er tien.

Het incident met de bosmaaier vormt een ongezien geval van extreme verkeersagressie, maar geweld in het verkeer is verder al lang niet uitzonderlijk meer. "Concrete cijfers over verkeersagressie bestaan niet, maar de groeiende wetenschappelijke aandacht voor het fenomeen wijst er wel op dat we steeds vaker te maken krijgen met agressie in het verkeer", zegt Kris Brijs, docent bij de opleiding Verkeerskunde aan de Universiteit Hasselt.

"Iedereen die zich in het verkeer begeeft krijgt wel eens met woede of frustratie te maken. Je raakt geërgerd door het gedrag van een andere bestuurder of je wordt belemmerd door een ander voertuig. Sommige mensen worden agressief of gebruiken geweld om die frustratie te kanaliseren", vervolgt Brijs. "De gefrustreerde bestuurder kan bovendien één bepaald individu aanwijzen als de bron van zijn frustratie, waardoor de stap naar geweld kleiner is. Bij het incident met de bosmaaier waren de verschillende betrokkenen al een paar kilometer lang met elkaar in interactie. Dat verklaart waarom de situatie zo uit de hand kon lopen."

De vereniging Responsible Young Drivers organiseerde al verschillende keren een Europees onderzoek rond hoffelijkheid in het verkeer. Uit het laatste onderzoek dat dateert van 2009 blijkt dat drie kwart van de Belgische automobilisten soms zeer geërgerd raakt door het gedrag van andere weggebruikers. Zeven op de tien Belgische chauffeurs gaven aan dat ze in het voorgaande jaar minstens een keer het slachtoffer werden van een of andere vorm van verkeersagressie.

"We begeven ons dan ook gemakkelijk één à twee uur per dag in het verkeer. Op de openbare weg kruisen we voortdurend andere mensen, waardoor ergernissen en conflicten ontstaan", zegt Johan Chiers van Responsible Young Drivers.

Toch blijft fysieke agressie veeleer uitzonderlijk. Van de slachtoffers van verkeersagressie zei slechts 4 procent ook fysiek aangevallen te zijn. Vormen van agressie die het vaakst voorkomen in het Belgische verkeer zijn knipperen met de lichten (64 procent), agressieve of obscene gebaren (60 procent) en opzettelijk hinderen (55 procent).

Het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid (BIVV) organiseert jaarlijks cursussen voor daders van verkeersagressie. "Wanneer zowel de rechter als de dader zelf akkoord gaan kan men aan zo'n cursus deelnemen om bijvoorbeeld onder een deel van de straf uit te komen", zegt verkeerpsycholoog Ludo Kluppels van het BIVV. In de cursus leren de deelnemers om te gaan met hun negatieve emoties en oog te hebben voor het leed dat ze hebben aangericht.

"Wie gefrustreerd is verliest soms alle realiteitszin. Je komt over een bepaalde grens waarna geweld onvermijdelijk lijkt. Het is belangrijk om na te gaan waar die grens juist ligt en hoe je ervoor kan zorgen dat je die niet overschrijdt", aldus Kluppels.