Ernstig maar niet hopeloos

Met één gewest, negentien gemeenten, drie gemeenschapscommissies en nog een hoop andere beslissingsorganen is Brussel stilaan te ingewikkeld geworden om fatsoenlijk bestuurd te worden. De hoofdstad is verworden tot een politiek en administratief kluwen waarin iedereen een vinger in de pap wil en elk project een lange lijdensweg wacht.

Zo kan het dat de aanleg van het Rogierplein na zeven jaar nog steeds niet voltooid is omdat het toevallig pal op de grens ligt tussen Brussel-stad en Sint-Joost. Of dat een smal fietspad ineens een brede fietsboulevard wordt om er even later gewoon mee op te houden.

Panorama-journalisten Greet Pluymers en Hilde De Windt gingen de pols voelen van een stad met groeipijnen en stelden vast dat de toestand ernstig maar niet hopeloos is. Er wordt gewerkt aan een interne staatshervorming die een aantal pijnpunten moet wegmasseren. Boeiende reportage over een Europese hoofdstad op de drempel van hervormingen.