Direct naar artikelinhoud

Patiënten hebben geen idee hoeveel de tandarts kost

De tarieven die tandartsen aanrekenen zijn ondoorzichtig voor de patiënt. Bovendien maken ze zelden gebruik van het derdebetalerssysteem, waarbij de mutualiteit onmiddellijk inspringt en de patiënt niet moet voorschieten. Dat blijkt uit een studie van Test-Aankoop en de Bond Moyson West-Vlaanderen.

Elk jaar gaat zo’n 49 procent van de Belgen naar de tandarts. Dat aantal blijft stabiel, maar het aantal preventieve tandartsbezoeken zit wel in dalende lijn. Een tandartsrekening komt vaak als een verrassing voor mensen en dat is zeker in tijden van economische crisis hoogst onaangenaam. “De tarieven zijn volkomen ondoorzichtig”, meent Ivo Mechels van Test-Aankoop. De consumentenvereniging analyseerde samen met de Bond Moyson West-Vlaanderen meer dan 15.000 attesten van tandartsen en ontdekte grote verschillen.

“Veel mensen weten niet eens of hun tandarts geconventioneerd is of niet”, stelt Mechels. Nochtans voorziet het RIZIV een formulier om op te hangen in de wachtruimte. Uit een rondvraag na 48 tandartsbezoeken bij een verschillende tandarts bleek het er in slechts zes gevallen zeker te hangen. 21 tandartsen maakten op geen enkele manier kenbaar of ze al dan niet geconventioneerd waren, bij 21 anderen konden de patiënten niet zeggen of er al dan niet een formulier hing.

Al maakt het wel degelijk een verschil uit. Bij de geconventioneerde artsen houdt zes op tien tot op de eurocent aan de officiële tarieven. De rest maakt meestal minieme afrondingen. Bij de niet-geconventioneerden rekent een derde een duidelijk supplement. In ruim de helft van de gevallen komt er zelfs 20 procent bij. Bij 13 procent van de bezoeken resulteert dat in een meerkost van meer dan 50 euro voor de patiënt.

Komt daar nog eens bij dat niet alles terugbetaald wordt. Zo zijn preventieve tandartsbezoeken voor senioren boven de zestig niet gedekt, en wie voor z’n zestigste een tand moet laten trekken, betaalt ook de volle pot. Voor die verrichtingen bepalen tandartsen zelf hun tarieven. Kost het trekken van een tand - wanneer de ingreep terugbetaald wordt - 33,37 euro, dan is volgens de Bond Moyson West-Vlaanderen in hun provincie het gangbare tarief 50 euro.

Tandartsen kunnen voor bepaalde groepen, zoals kinderen en mensen met financiële problemen, gebruik maken van een derdebetalerssysteem waar ze onmiddellijk bij de mutualiteit om hun geld gaan en de patiënt niet moet voorschieten. “Maar we zagen dat er in slechts 17 procent van de getuigschriften die in aanmerking kwamen ook gebruik van wordt gemaakt”, aldus Mechels. “En dat terwijl het toch niet voor iedereen evident is om meteen 50 of 100 euro voor te schieten.”