Emissie

Oeps, foutje. De Vlaamse regering gaat in plaats van de voorziene 6 miljoen ton CO2-emissierechten de volgende twee jaar 18 miljoen ton moeten aankopen. Een verdriedubbeling kun je moeilijk een kleine bijsturing noemen, zeker omdat de redenen ervoor - de heropleving van de economie, het daaraan gekoppelde transport, en een wat koudere winter dan normaal - nu ook niet helemaal onvoorspelbaar zijn. Iemand heeft zijn cijferwerk dus niet helemaal goed gemaakt.

Die verdriedubbeling zal ook wat tientallen miljoenen euro's kosten. Niet meteen een bedrag waardoor de Vlaamse begroting zal kapseizen, maar in deze tijden is al het geld dat je bespaart mooi meegenomen.

De verdriedubbeling is niet alleen om budgettaire redenen betreurenswaardig. Het duidt er immers op dat we zelf onze CO2-uitstoot maar niet onder controle krijgen, en dat er daarvoor dus te weinig inspanningen worden geleverd. Nochtans weten we al jaren dat er op het vlak van zuinig energieverbruik, isolatie en duurzame energie nog immense afstanden kunnen worden afgelegd. Maar zolang dat niet gebeurt, moeten we dus een beroep doen op de internationale emissierechtenmarkt, waar ook steeds meer vragen over gesteld worden. Omdat ze niet erg transparant is. Omdat er sterke vermoedens zijn dat er lucratieve handeltjes gedreven worden die niet direct bevorderlijk zijn voor het milieu. En omdat ze vaak witte olifanten financiert, die meer zin hebben voor de balans van de bouwers dan voor de vermindering van de CO2-uitstoot. Zo is het raar dat China een van de grootste vervuilers ter wereld is en tegelijkertijd een van de grootste verkopers van emissierechten. En er zijn voorbeelden van milieuproblemen die kunstmatig in stand gehouden worden, omdat de inkomsten uit die emissierechten zouden vervallen als ze opgelost raken.

In plaats van zich op die vaak imaginaire markt te moeten begeven, waar de Vlaamse overheid middelen noch mensen voor heeft om alle projecten te controleren, zou ze beter wat meer werk maken van het terugdringen van de interne CO2-uitstoot, zodat er niet langer 'schone lucht' in het buitenland gekocht moet worden. Zulke investeringen in isolatie en duurzame schone energie zouden ook kunnen bijdragen aan werkgelegenheid en economische groei, in plaats van het belastinggeld naar het buitenland te draineren.