Anderlecht op zoek naar zichzelf

Anderlecht was verzwakt en het veld in Eupen ligt er bijzonder slecht bij, maar dat was geen afdoende verklaring voor het holderdeboldervoetbal dat de landskampioen in het eerste halfuur op de mat legde. Twee keer goed passen na elkaar leek wel verboden, ontelbaar waren de lukraak weggetrapte ballen en de slechte controles.

Romelu Lukaku werkte zich voorin te pletter tegen een overmacht, maar werd niet gediend door de veldbezetting van paars-wit, met Badibanga en Gillet vaak diep terugzakkend op de flanken en te weinig infiltrerende mensen. De jonge spits voetbalde vaak op een eiland, met een gat van wel dertig meter in zijn rug naar de volgende linie. Onze vraag of het de bedoeling was dat Badibanga en Gillet zo ‘laag’ speelden, kreeg slechts een laconiek antwoord van Ariël Jacobs. “Ik vond dat ze hoog stonden”, aldus de Anderlechtcoach. Sowieso stellen we ons vragen bij het feit dat Anderlecht op het veld van Eupen slechts vier (Gillet inbegrepen) offensieve spelers aan de aftrap brengt.

Gillet speelde overigens alweer een draak van een wedstrijd. In de tweede helft had hij de match kunnen beslissen, maar hij verkwanselde de huizenhoge kans. Bij Gillet weet je dan dat de man al een tijdje niet in vorm is, maar erger is het gesteld met Sacha Kljestan. Ook hij stapelde aan de Kehrweg de technische onzorgvuldigheden op en in zijn geval vrezen we dat dit niet alleen met een weerbarstige vorm te maken heeft.

Blessure Kanu

Gelukkig voor Anderlecht was er nog Silvio Proto, die Lukaku met een precieze uittrap tot twee keer toe alleen voor doelman Petr bracht. Bij de tweede poging kopte Lukaku zijn elfde van het seizoen tegen de touwen. Anderlecht was intussen ook een klein beetje gaan voetballen, vooral dankzij de inbreng van Tom De Sutter, die al na twaalf minuten mocht invallen voor de geblesseerde Kanu.

Herman Van Holsbeeck vroeg deze week grinta om het vertrek van Boussoufa op te vangen. Als er zaterdag bij Anderlecht eentje grinta toonde, dan was het wel Tom De Sutter. Die won bijna al zijn duels en joeg op elke bal. Het is haast onbegrijpelijk dat voor deze De Sutter doorgaans slechts invalbeurtjes van tien tot vijftien minuten zijn weggelegd. Helaas viel ook hij aan het einde van de match geblesseerd uit.

De naam Boussoufa is daarmee gevallen. “Ik denk dat Mbark bij het aanzien van dit veld niet veel goesting zou gehad hebben”, aldus Ariël Jacobs. “Het hoofdstuk Boussoufa is voorbij, die duidelijkheid is heel belangrijk.” Best mogelijk dat Bous zijn neus wat zou opgehaald hebben voor de zandbak aan de Eupense Kehrweg, maar we zijn er wel van overtuigd dat de Gouden Schoen bij het aanzien van het spel van Anderlecht verbaal flink tekeer zou gegaan zijn. Ook dat was in Eupen een vaststelling: niemand stond op of riep eens wat, niemand coachte de anderen.

Anderlecht trof via Kljestan en Lukaku nog wel de paal, maar aan het einde van de rit kon Espinal nog gelijkmaken. Zo liet Anderlecht na drie punten uit te lopen op Genk. “Eigen schuld, dikke bult”, zegt Ariël Jacobs. “We zijn zelf verantwoordelijk voor dit puntenverlies. Het is een eufemisme dat we in de eerste helft moesten zoeken. Het is geen excuus, maar bovenop alle blessurelast moesten we ook nog eens vroeg Kanu vervangen. Na een halfuur liep het iets beter en scoorden we ook. Ik vond de 0-1 bij de rust verdiend en na de rust hadden wij controle over de wedstrijd. Maar op basis van die controle én de kansen moesten we het afmaken. Als je dat niet doet, riskeer je het deksel op je neus te krijgen.”

“Het interesseert me niet dat we met dit punt weer op kop komen”, zegt Jacobs. “In de huidige context kan je het nog normaal noemen dat we tegen Genk gelijkspelen. Maar in Westerlo en in Eupen halen we twee of drie punten te weinig.”

Met een 2 op 9 en de play-offs in het verschiet, moet Jacobs hopen dat Deschacht, Biglia en Suarez het zwalpende schip straks weer op koers brengen. Veel meer heeft de coach van Anderlecht niet om zich aan vast te klampen. (rn)