Direct naar artikelinhoud

Geen jobs jobs jobs voor ziekenhuizen

De non-profitsector dreigt uit de boot te vallen bij de aankomende loonlastenverlaging van de tax shift. Eerder dat het vrijgemaakte geld naar nieuwe jobs gaat, wordt het mogelijk gebruikt om de budgetten voor de ziekenhuizen in evenwicht te brengen. Open Vld wil ook beknibbelen op de voorziene som.

Terwijl alle ogen gericht zijn op de asielcrisis, gebruikt de regering de ademruimte om achter de schermen de laatste losse eindjes van de tax shift aan elkaar te knopen. Momenteel zitten technische werkgroepen samen, en die gesprekken verlopen op het scherp van de snee. Een belangrijk discussiepunt is de loonlastenverlaging in de non-profitsector, denk in eerste plaats aan ziekenhuizen en woon-zorgcentra. De regering besliste afgelopen zomer dat de sociale bijdragen van 33 naar 25 procent zouden dalen, om zo jobcreatie te stimuleren. "We gaan voor jobs, jobs, jobs", stelde premier Charles Michel (MR).

Ook de non-profit werd mee in het bad getrokken. Er werd 270 miljoen euro voor vrijgemaakt. Alleen vindt Open Vld nu dat het geld beter gebruikt kan worden om de budgetten van de ziekenhuizen te doen kloppen. En dus niet voor extra jobs. De ziekenhuissector heeft het al langer financieel moeilijk. Tegelijk wordt er aan de onderhandelingstafel gebikkeld over het totale bedrag aan loonlastenverlaging voor de sector. Zou het niet beter zijn om een deel daarvan te voorzien voor de privésector? Open Vld voert de forcing, voor CD&V is dit niet bespreekbaar.

Het is een klassieke liberale redenering. Wanneer er extra jobs in ziekenhuizen gecreëerd worden, zal dat ook op kosten van de overheid gebeuren. Zij staat in voor de lonen van het personeel. Wanneer er nieuwe banen in de privé bijkomen, betekent dat een werkloze minder, en gaat de overheid erop vooruit. CD&V gaat dan weer resoluut voor extra jobs in een sector waar de werkdruk erg hoog is.

Jobbehoud

Voor alle duidelijkheid: de finale beslissing waar het geld naartoe gaat, ligt niet bij de regering, maar wel bij de sociale partners. Toch kan de politiek sturen, door te kiezen uit twee mogelijke pistes: of er wordt een akkoord gesloten voor de hele sector; of de ziekenhuizen onderhandelen individueel met de lokale vakbondsvertegenwoordigers. Als de regering kiest voor de eerste piste, is de kans groot dat de vakbonden hun slag thuis halen en dat er volop wordt ingezet op nieuwe jobs. Zo ging het telkens in het recente verleden. In het andere geval hebben de werkgevers een sterkere onderhandelingspositie.

"Als het van ons afhangt, zullen we in de ziekenhuissector de loonlastenverlaging in de eerste plaats gebruiken voor 'jobbehoud', eerder dan om nieuwe banen te creëren", erkent Peter Degadt, van de koepelorganisatie Zorgnet-Icuro. Hij is de belangrijkste vertegenwoordiger van de werkgevers in de sector. "In woon-zorgcentra zouden we wel extra zuurstof kunnen geven aan animatie of wat wij 'zorgverzwaring noemen': steeds meer mensen hebben extra zorgen nodig. Daar kunnen we extra personeel voor gebruiken."

Het is niet het enige dossier waar Open Vld en CD&V met elkaar botsen over de loonlasten. Zo willen de liberalen eerst en vooral een algemene verlaging van 33 naar 25 procent, terwijl CD&V de focus van bij het begin op de laagste lonen wil leggen N-VA laat zich niet op één standpunt vastpinnen en wil vooral het grotere plaatje bekijken. Wel knokken de Vlaams-nationalisten om de loonlastenverlagingen te betonneren tot 2020. Daardoor blijft de inspanning niet vrijblijvend, klinkt het.

Akkoord tegen eind volgende week

De technici zijn nu zo goed als rond met hun werk, de stellingen zijn ingenomen. Vanaf volgende week dinsdag komen de absolute toppers voor het eerst samen om ook knopen door te hakken. Tegen eind volgende week moet er akkoord zijn, op tijd voor de State of the Union van premier Michel in het parlement.