Direct naar artikelinhoud

Stoere, malle macho

Haantjes in het verkeer, en dan zeker de snelheidsduivels, zijn macho’s en bovendien gevaarlijk. Dat vindt niet alleen de doorsneeweggebruiker, ook op het departement psychologie van de Universiteit van Montreal denkt men daar zo over. Al kan men die stelling daar staven met concrete onderzoeksresultaten.

Vertrekkende van de stelling dat hypermasculiene chauffeurs meer risico’s nemen om een wagen in te halen, organiseerden ze een test met een autosimulator. De 22 proefmannen werd gevraagd een wagen in te halen, en hoewel hen niet werd gezegd dat ze de verkeerswet moesten overtreden, werd hen wel verteld dat andere proefpersonen deze proef aflegden in zeven minuten.

Bleek dat de personen die hoog scoorden in de Auburn Differential Masculinity Inventory - een vragenlijst die in 2004 werd opgesteld om hypermasculiene mannen te identificeren - en zich daar ook bewust van waren, zich daar niets van aantrokken en de simulatieopdracht in vijf minuten vervulden, maar wel een heleboel risico’s namen. Anderen deden er twaalf minuten over en waren voorzichtiger.

Conclusie: hypermasculiene mannen zien hun wagen als een verlengstuk van zichzelf en kunnen agressief worden als ze worden gehinderd op de weg. Blijft de vraag natuurlijk wat we met deze informatie moeten doen.