Vooral 45-plussers voelen zich gediscrimineerd
Afgelopen jaar dienden 86 mensen een klacht in bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding wegens discriminatie op basis van leeftijd. Hoewel ook jongeren met discriminatie te maken krijgen, voelen vooral 45-plussers zich benadeeld, zeker op de werkvloer.
Vorige week nog werd de ING-bank op de vingers getikt omdat ze het maximumbedrag dat zestigplussers per week kunnen afhalen met hun bankkaart naar beneden wilde halen. Maar nog vooraleer het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding de maatregel kon bestrijden, werd die alweer ingetrokken.
Het Centrum krijgt wel vaker dossiers over leeftijdsdiscriminatie. In 2009 waren dat er 86, zo blijkt uit een nieuw rapport. Dat zijn er minder dan in de voorafgaande jaren: in 2008 kwamen er 105 klachten, in 2007 124. Het gaat dus de goede kant uit. En hoewel vooral 45-plussers bij het Centrum aankloppen omdat ze zich verongelijkt behandeld voelen, zijn meer dan een derde van de klachten afkomstig van jongeren. Ook zij voelen zich vaak benadeeld. Zo kreeg het Centrum een klacht binnen van jongeren die geen vakantiewoning konden huren omdat de eigenaar slechte ervaringen had met het verhuren aan jonge twintigers. Kan niet, zo oordeelde het Centrum.
De meeste problemen doen zich voor op de werkvloer. Net iets meer dan de helft van de klachten gaat over arbeidsomstandigheden. Maar ook ‘goederen en diensten’ scoren met bijna een derde van de dossiers hoog. De grens is wat dat betreft soms onduidelijk voor de consument, zo geeft ook het Centrum toe. Zo mag de NMBS kortingen aanbieden aan min 26-jarigen omdat dat wettelijk bepaald is, maar kan een touroperator niet zomaar kortingen aanbieden aan 60-plussers die hij bijvoorbeeld weigert toe te kennen aan een bruggepensioneerde van 55. Algemeen geldt dat een leeftijdsonderscheid in bepaalde gevallen aanvaardbaar kan zijn als met het onderscheid een legitiem doel wordt nagestreefd. Het is aan de rechter om dat geval per geval na te gaan.