'Ik heb niet genoten van de Tour'

Het kan alleen in het wielrennen. Wereldster Bradley Wiggins spreekt in een achterafzaaltje in Wetteren, waar hij later op de dag een koers achter derny's zal rijden. Er zijn geen dertig stoelen, en geen tien journalisten. De organisatie vraagt Wiggins bovendien om haast te maken, want de zaal fungeert ook als vipruimte en de receptie gaat zo beginnen.

Dat Wiggins meedoet in Wetteren, komt door medeorganisator Michel Vaarten, een oude bekende van Wiggins uit het baanwielrennen. "Ik ken hem al zolang", legt Wiggins uit. "Toen ik toezegde, was ik vergeten dat ik de Tour had gewonnen. En Parijs-Nice, Romandië en de Dauphiné. Normaal zie je de Tourwinnaar hier niet, neen. Maar ik ben nogal nederig daarin. Ik denk: 'Ach, ik had het anders ook gedaan.' Ik verlies de hype soms uit het oog. Ik wil graag ook de Zesdaagse van Gent rijden. Gratis als dat moet."

Twitter en andere 'rubbish'

Wiggins heeft sinds zijn olympisch goud op 1 augustus niet meer gefietst. "Er is de voorbije zomer zoveel veranderd", zegt hij. "Ik ben voor de Tour thuis vertrokken als 'nobody' en terug gekomen als 'somebody'. Als ik naar de supermarkt ga, wil iedereen een foto. Heel vreemd om daar aan te wennen. Het is een wervelstorm geweest. Zelfs nu dringt het nog niet door.

"Ik doe nu alle dingen die ik tijdens de training voor de Tour de France niet kon doen. Bier drinken en zo. Ook dingen die iedereen als normaal beschouwt: wandelen in het park met mijn kinderen. Of met de kinderen pizza eten en ook echt pizza kunnen eten. Al die dingen hebben mijn leven overgenomen. Ik won de Tour, ik won de tijdrit en zes weken later voel ik me zo onfit."

Het is een speciale kerel, Bradley Wiggins. Omwille van de bakkebaarden, omwille van de Vespafascinatie en omwille van de verzameldrang in sportschoenen van Adidas. Omwille van al die dingen die tijdens de voorbije Tour de France uitgebreid beschreven zijn. Maar de Tour heeft hem ook veranderd. "De Tour was een beproeving", zegt Wiggins. "Ik heb er niet van genoten. De Tour is zijn eigen ergste vijand geworden. De helft van de mensen komt alleen om een verhaal over doping te maken. Alle vragen gaan over Twitter en andere rubbish. Ik heb een afkeer gekregen van de media."

In Wetteren maakt Wiggins vooraf duidelijk dat hij geen vragen over Mark Cavendish of Lance Armstrong wil. En dat hij niet wil beginnen met de persconferentie alvorens de woordvoerder van Team Sky arriveert. Maar wanneer hij een uur later dan voorzien uiteindelijk op de stoel zit, geeft hij weldoordachte en onderbouwde antwoorden. Ook wanneer de vraag over Lance Armstrong toch komt. "You know, ik ken de feiten niet genoeg. Jammer dat die beslissing zo veel jaren later komt. Ook al is het misschien niet jammer dat Armstrong die titels verliest. Maar al die jaren... Wat gaan ze nu doen? Gaat de overwinning naar de tweede, derde of de vierde? De hele periode wordt nu de grote leegte. Die jaren zullen vergeten worden en dat is jammer. Ze hebben geen betekenis meer: gewoon tijdverlies voor iedereen die er iets mee te maken had.

"Er zullen nu waarschijnlijk mensen blij zij omdat ze eindelijk hebben gekregen wat ze wilden. Maar, fair enough, de regels zijn de regels. Het gaat mij ook niet over het al dan niet straffen van een individu, maar wel over hoe de sport hier mee omgaat. Wielrennen kan soms zo'n shit-sport zijn. De renners en de teams hebben dit over zichzelf uitgeroepen. En ik moet daar vandaag mee leven. Ik ben degene die hier zit en antwoord moet geven op de vragen."

Het is een flashback naar juli: ook tijdens de Tour moest Wiggins zich voortdurend verantwoorden bij vragen over doping. Het zette hem er toe aan om in de Britse krant The Guardian een manifest neer te schrijven met de titel 'Waarom ik nooit doping kan gebruiken.' Wiggins: "Ik heb daar een duidelijk statement gemaakt. Maar het is geen verordening: ik verwacht niet dat iedereen nu mijn voorbeeld zal volgen. Ik doe wat ik doe, iedereen maakt keuzes voor zichzelf. Over een paar jaar verlaat ik deze sport, en dan zal ik er ook klaar mee zijn."

Een andere controverse die de Tour heeft overleefd: de tweestrijd met ploegmaat Chris Froome. Tijdens de Tour gingen de respectieve vrouw en vriendin van knecht en kopman met elkaar in de clinch op twitter. En Michelle Cound, vriendin van Froome, doet dat vandaag nog altijd. Afgelopen zondag tweette ze: "Hij moet iedereen van het team nog bedanken. Inclusief staf."

Ook daar gaf Wiggins in Wetteren een antwoord op: "Er zijn renners die na afloop van een race iedereen een sms sturen met 'ik kan je niet genoeg bedanken.' Dat is mijn ding niet. Straks rijd ik de Ronde van Groot-Brittannië en zie ik de ploegmaats opnieuw. Ik zal ze dan wat geld geven en een uurwerk of zo."

Dat is wat Wiggins de rest van dit seizoen nog wil doen. 'In dienst rijden van'. Wiggins: "Misschien kan Froome op het WK in Valkenburg iets doen. Ik weet het niet, veel zal afhangen van hoe goed hij uit de Vuelta komt. Hij zit er op dit moment toch nog in, neen? (Froome, staat vierde, JPDV) Zoals gezegd: ik heb het echt niet gevolgd."

Wiggins zal in Valkenburg geen tijdrit rijden. "Want ik ben niet goed genoeg om te winnen." En hij weet ook nog niet of hij volgend jaar in de Tour zijn titel wil verdedigen. "Ik heb er nog niet over nagedacht. Het plan was altijd om één keer te winnen. Niet om meerdere keren te winnen. Ik ga alleen nog eens als ik het niveau heb om de beste te zijn. Niet om zoals Cadel Evans zevende of achtste te worden. In de afsluitende tijdrit voorbijgestoken worden door je eigen ploegmaat, dat is de plaats waar je niet wil zijn als Tour de Francewinnaar."