Brussel zet formatie onder hoogspanning
De rol van Brussel loopt als een rode draad doorheen verschillende bijzonder geladen communautaire dossiers. De Franstalige partijen willen van het Brussels Gewest een volwaardig gewest maken naast Vlaanderen en Wallonië, vooral de N-VA wil het aantal Brusselse bevoegdheden zo beperkt mogelijk houden. Het probleem-Brussel heeft de allures van B-H-V gekregen.
De kinderbijslag illustreert knelpunt Brussel. De Franstalige partijen gaan principieel akkoord met de splitsing van minstens de verdeling van de kinderbijslagen. Maar ze willen die overhevelen naar de gewesten: Vlaanderen, Wallonië én Brussel kunnen dan zelf de kinderbijslag uitkeren aan de gezinnen die op hun grondgebied wonen. De N-VA wil de kinderbijslag absoluut overhevelen naar de gemeenschappen: naar de Vlaamse en de Franse gemeenschap. De inwoners van Brussel moeten in de plannen van de N-VA zelf kiezen bij welk stelsel ze willen aansluiten: het Vlaamse of het Waalse.
Volgens de letter van de wet heeft de N-VA gelijk. Persoonsgebonden materies, en daar hoort de kinderbijslag bij, horen de gemeenschappen toe. Die zijn trouwens ook bevoegd voor het gezinsbeleid. Maar de Franstaligen vrezen dat de N-VA de inwoners van Brussel naar Vlaanderen wil ‘lokken’ door hogere kinderbijdragen uit te keren. Het gros van de Brusselaars zal zich gewoon aansluiten bij dat stelsel dat hen het meeste geld oplevert. In de ogen van de Franstaligen kadert de overheveling van de kinderbijslag in een ruimere visie van de N-VA om Brussel te annexeren bij Vlaanderen.
Ze krijgen ook steun uit Vlaamse hoek. De sp.a, maar ook Groen!, is ervan overtuigd dat Brussel voor onoverkomelijke problemen kan zorgen. Als Vlaanderen en Wallonië elkaar in en rond de hoofdstad gaan beconcurreren, wordt daar minstens één gemeenschap de dupe van. “En dan spreken we ons nog niet eens uit over de betaalbaarheid”, klinkt het bij een prominente Vlaamse socialist. “Kan het systeem het aan als plots 90 procent van de Brusselaars er zich bij aansluit?”
De Franstaligen zien maar één mogelijkheid: ze willen van het Brussels gewest een volwaardig derde gewest maken. Met dezelfde bevoegdheden als de andere twee gewesten en met meer middelen om die bevoegdheden uit te voeren. Electorale motieven spelen daar ook een rol. Als de Franstalige inwoners in de watten worden gelegd door de Vlaanderen zullen ze minder geneigd zijn voor PS of cdH te stemmen. De N-VA vreest op zijn beurt dat Vlaanderen bij een verregaande regionalisering in de toekomst moet opboksen tegen twee Franstalige gewesten: Wallonië én Brussel. Eenmaal die evolutie in gang gezet, wordt het wel heel erg moeilijk om nog Vlaamse eisen uit de brand te slepen. (JV)