Elke week 3 doden door partnergeweld
In 2013 kwamen 162 mensen om het leven door partnergeweld. Liefst 39.746 keer ontving de politie dat jaar een melding. 'Zo veel doden, dat is een heel hoog cijfer.'
Het wordt ijzig stil als Marijke Weewauters van het Interfederaal Gelijkekansencentrum de recentste politiestatistieken presenteert. "162 doden door partnergeweld. Dat is een heel hoog cijfer", geeft Weewauters toe. "Het betekent dat er bijna om de dag iemand sterft door geweld tussen partners."
Om hoeveel mannen of vrouwen het precies gaat, is niet geweten. Voorlopig houdt de politie dit niet bij, uit privacyoverwegingen. Maar vermoedelijk gaat het vooral om vrouwen. Eerder onderzoek wees uit dat zij veel vaker het slachtoffer zijn van ernstig en levensbedreigend geweld.
Sowieso houdt de politie pas sinds enkele jaren exacte cijfers bij over partnergeweld. In die tijd is het aantal meldingen en dodelijke slachtoffers stabiel gebleven.
Hoe dan ook scoort België hier volgens Weewauters opvallend slecht. "In Frankrijk en Spanje liggen die aantallen veel lager, terwijl daar veel meer mensen wonen. Misschien heeft dit te maken met de definitie die wij gebruiken voor partnergeweld." In ons land gaat het over alle geweld tussen twee personen die een intieme, duurzame relatie hebben of hebben gehad.
Volgens de politiestatistieken waren er in 2013 39.746 aangiftes van partnergeweld. Experts stellen daarbij dat dit slechts het topje van de ijsberg is, omdat heel wat feiten niet aangegeven worden. Uit een onderzoek van het centrum in 2010 bleek dat amper 13,9 procent van de vrouwelijke slachtoffers een klacht indiende. Van de minderjarigen gaf zelfs 23 procent aan nooit met iemand over de feiten te hebben gepraat.
Willen we het cijfer naar beneden krijgen, dan moeten er volgens Ines Keygnaert, onderzoekster partnergeweld (Universiteit Gent), dringend maatregelen komen. "België moet zo snel mogelijk de Conventie van Istanbul ratificeren ter preventie en bestrijding van geweld. Die conventie voorziet onder meer in protocollen voor huisartsen en ziekenhuizen. Zij krijgen geregeld slachtoffers van partnergeweld over de vloer, maar ze doen er weinig mee. Artsen hebben er geen probleem mee om vragen te stellen over roken en drinken, maar over de thuissituatie blijft het vaak stil. Nochtans kan dat een verschil maken."
De hoorzitting waarbij de cijfers naar voren kwamen, past in een evaluatie van twintig jaar gelijkekansenbeleid. "Het is niet duidelijk hoe het komt dat er zoveel slachtoffers vallen", zegt senator Sabine de Bethune (CD&V). "We zien wel dat er meer stress en druk heerst in de samenleving. Die indicatoren hangen hiermee samen."
Partnergeweld zal een van de topprioriteiten worden, zo geeft De Bethune aan. De senatoren zullen tegen eind februari beleidsaanbevelingen doen. "Het huidige nationaal actieplan tegen familiaal geweld is nu verlopen. Er wordt momenteel dan ook over een nieuw plan over alle beleidsniveaus heen onderhandeld."