Dirk Eelen exposeert ‘Doelloos’ in het FelixPakhuis in Antwerpen en ‘Security Cam’ in de Brusselse KVSIk word altijd zeer nerveus van grote artistieke boodschappen

Brussell Toch wordt Eelen nerveus van veel toeters en bellen rond zijn werk, net als van termen als ‘carrièreplanning’ en ‘artistiek engagement’. ‘In se ben ik te chaotisch om echt ambitieus te zijn.’

In het prachtig gerenoveerde FelixPakhuis in Antwerpen gaf Dirk Eelen vrijdag een “expofeestje”. Hij toont er een tiental schilderijen, de meeste uit zijn recente ‘Doelloos’-reeks. Ze staan ook te koop en een deel van de opbrengst gaat naar SOS Kinderdorpen. De ene helft verbeeldt voetbaltaferelen, de andere zwemmende mensen. “Het zijn inwisselbare poppetjes”, zegt Eelen. “Geen individuen. Voetballers zijn gewoon gelijkaardige figuren die gelijkaardige bewegingen maken, mensen in een overvol zwembad voelen zich meer ‘situaties’ dan personen.” De nietigheid en vervangbaarheid van de mens, het collectieve tegenover het individuele: het zijn Grote Thema’s, maar dat was nu ook weer niet de bedoeling. “Mijn werken zijn nooit volledig vrijblijvend, maar de boodschap van een werk mag nooit op het esthetische primeren, vind ik. Van grote artistieke boodschappen word ik nerveus.”Eelen vertrekt steeds vanuit bestaand beeldmateriaal. Voor zijn voetballersschilderijen vlooide hij het hele VRT-archief uit op zoek naar matchen uit de jaren zeventig. “Veel interessanter qua kleuren - van het veld tot de truitjes.” En zelf is hij ook constant bezig foto’s te nemen. Van mooie landschappen, ja, zelfs van bloesems. “Bloesempkes schilderen: dat is pure esthetiek, hé. Ik weet dat dat tegenwoordig haast vies klinkt, maar ik vind het belangrijk om te kunnen blijven schilderen wat ik wil schilderen. En als dat een mooi landschap is, dan is dat een mooi landschap. Ik hou ook van het ambachtelijke, helemaal een vies woord tegenwoordig. Zo maak ik mijn canvassen zelf. Een vriend van mij is restaurateur en zei me ooit dat mijn doeken merkwaardig goed opgespannen waren. Dat vind ik dan een ongelooflijk compliment waar ik dagen blij om kan zijn.” Vanaf woensdag exposeert Eelen ook in de Brusselse KVS. Daar toont hij zijn ‘Security Cam’-reeks, waarin hij de beelden van veiligheidscamera’s naschildert. “Toen na de moord op Joe Van Holsbeeck, de beelden van de veiligheidscamera’s op tv werden getoond, was ik gechoqueerd. Ik hoorde die beelden niet te zien, vond ik. Niemand hoorde die te zien. Aan de andere kant vond ik het puur esthetisch gezien heel erg mooie beelden. Een interessante tegenstelling, waar ik iets mee aan kon voor een schilderijenreeks. Ik ging op zoek naar beelden en heel YouTube bleek er vol van te staan.”In maart is Eelens werk ook te zien in Venetië. Hij werd als enige Belg geselecteerd voor de International Arte Laguna prijs, georganiseerd door de Italiaanse cultuurverenigingen MoCA (Modern Contemporary Art) en Arte Laguna. Op 6 maart worden de prijzen uitgereikt in het Arsenale in Venetië. En ook nationaal doet hij het goed bij wedstrijden. Zo werd hij met het werk Security Cam 2 geselecteerd voor de Canvascollectie. Het lijkt hard te gaan voor de kunstenaar. “Ach, ik ben niet bezig met mijn carrière. Ik leef van schilderij tot schilderij. Gelukkig heb ik een agente, Ann van Steyvoort, en regelt zij sinds een half jaar alles voor mij. Vandaar die tentoonstellingen, vandaar die prijzennominaties. Zelf ben ik al lang blij dat ik kan leven van het schilderen en niet op zoek moet naar een ‘echte’ job. In se ben ik te chaotisch om echt ambitieus te zijn.”

In Vlaanderen werd Eelen bekend met de portretten van BV’s die hij maakte voor Man bijt hond. Drie jaar lang was hij een tv-portretschilder, maar die tijd is definitief voorbij. “Ik ben geen portretschilder, heb er nooit van gehouden portretten te schilderen. Dat zie je ook aan mijn schilderijen nu. De personen worden vager en vager. Eigenlijk zijn het anti-portretten. In het begin verwachtte iedereen die naar mijn tentoonstellingen kwam portretten. Of belden ze me op met de vraag: ‘Kun je mijne kleine eens schilderen?’ Gelukkig is die tijd nu voorbij.”