Van Avermaet vond geen bondgenoten
Een zware koers? Dat viel wel mee, vond Greg Van Avermaet (31). Eigenlijk was het zelfs wat te makkelijk. 'Ik kon niet aanvallen', zei hij. 'Omdat je nergens het verschil kon maken.'
Van Avermaet was niet al te ontgoocheld na het WK in Doha. "Omdat ik me er vooraf niet veel van voorgesteld had", zei hij. "Ik wist dat het moeilijk voor mij zou zijn om iets te forceren."
Omdat de koers vroeg werd opengebroken, leek het lastig, maar zo had hij het niet ervaren. "In de waaiers was het koersen", zei hij. "Maar dit was niet de moeilijkste koers. In de lokale rondes zat ik op mijn gemak."
Niet tot zijn grote plezier, wel tot zijn frustratie. "Ik wilde aanvallen, want de benen waren niet slecht, maar er was geen plek om iets te forceren. In de kopgroep waren maar twee renners geïnteresseerd om aan te vallen: Terpstra en ik. Als wij bewogen, zaten ze op ons wiel. Op die manier kan je geen gat maken."
Tom Leezer lukte het wel. Die sprong weg op dik vijf kilometer van het einde en pakte een handvol seconden. Had Van Avermaet niet moeten meegaan? "Ik liet me een beetje verrassen", bekende hij. "Ik dacht dat Terpstra nog een nieuwe poging ging doen en zat daarop te wachten. Leezer lieten ze makkelijker wegrijden, maar het leverde hem ook niks op."
Boonen bijstaan in de laatste rechte lijn, zoals hij vooraf had beloofd, zat er niet meer in. "Ik zat te ver. Ik wilde nog opschuiven om Roelandts en Boonen te helpen, maar het ging allemaal zo snel in die laatste kilometer. Het lukte niet meer. Dat was vandaag het enige spijtige."