Direct naar artikelinhoud

'Je moet af en toe je ziel luchten'

Voor Warpaint breekt het uur van de waarheid aan. De Amerikaanse rockdames zouden met hun nieuwe worp Heads Up weleens een breder publiek kunnen aanboren. De intense teksten over destructieve liefdesrelaties moet u er wel bij nemen.

"Gefeliciteerd met jullie eerste radiohit." Theresa Wayman, gitariste-songschrijfster bij Warpaint, glimlacht fier. Het is een stralende nazomerdag in Amsterdam en de anders zo timide Wayman toont zich een praatvaar. Het moet de knusse setting zijn: een terrasje aan café De Pont met uitzicht over Het IJ. Of wie weet, misschien willen de Warpaint-dames eindelijk hun reputatie van nukkige interviewees van zich afschudden.

De hit waarmee we Wayman feliciteren, heet 'New Song', een catchy postpunkgroover die de playlists van alternatieve én hitparaderadio's teistert. Het is het paradepaardje van hun derde, ijzersterke album Heads Up. "Voor het eerst programmeren de Amerikaanse mainstreamradio's onze muziek", zegt Wayman. "Ons label heeft zelfs voor het eerst deftig geld gestoken in een radiocampagne."

Forceert Heads Up straks een bescheiden doorbraak voor het Californische kwartet? Akkoord, de songs doen nog steeds hoekig en weerbarstig aan, maar de grooves zijn uiterst dansbaar, de refreinen rotaanstekelijk en de teksten ontwapenend persoonlijk. "We tarten graag de verwachtingen", klinkt het.

'New Song' lijkt me jullie allereerste elegante knieval voor de conventionele popmuziek.

Theresa Wayman: "Tijdens het componeren werd het snel duidelijk dat dat liedje die richting uitging. We hebben het wat ongecompliceerder aangepakt. Toch hebben we simpelweg ons instinct gevolgd."

Je kwam zelden zo persoonlijk uit de hoek in jouw teksten. Gebroken relaties, jouw onzekerheden, het moederschap: het sijpelt er allemaal in.

"Da's nu eenmaal de realiteit. Ik heb een zoontje van 10 en mijn leven ziet er gigantisch anders uit dan dat van de moeders van zijn vrienden. Oké, hij is trots op mij maar aan de andere kant is het niet gemakkelijk om lang weg te zijn van hem. Het volgende jaar zal ik heel vaak op tournee zijn en dan zal hij mij soms langer dan drie weken aan een stuk moeten missen."

Wat vindt jouw zoon van Warpaint?

"Hij heeft altijd van Warpaint gehouden. Maar op zijn leeftijd begint hij te beseffen dat hij niet zomaar alles van ons moet slikken. Toen hij jonger was, volgde hij ons blindelings. (glimlacht) Vandaag is hij geobsedeerd door Twenty-One Pilots. (lacht) En hij heeft me mee in zijn obsessie getrokken, want ook ik vind Twenty-One Pilots tegenwoordig verdomd goed. We zijn samen naar hun concert in L.A. geweest en dat was fantastisch."

Stelt hij je soms vragen over je teksten?

"Zelden. Misschien is hij bang dat hij de doos van Pandora opent als hij me vragen over Warpaint zou stellen. Of misschien is het zoals wanneer je je ouders naar hun liefdesleven vraagt. Dát wil je liever niet weten (lacht). Voorlopig ben ik nog cool in zijn ogen.

"Nu ja, hij lacht ons af en toe een beetje uit om wat hij het Warpaint-dansje noemt. Op het podium wiegen we nogal slonzig, met afhangende schouders heen en weer op de groove. Ziet er niet erg cool uit, blijkbaar (lacht). Ik geloofde hem niet tot ik onlangs een van onze videoclips zag. Oh my god! We bewegen écht zo!, riep ik (schatert)."

Je bent een alleenstaande moeder. In het titelnummer geef je een sneer aan je ex: 'You remind me of our son / All brought up on my own.'

"(aarzelt) Het is niet eenvoudig om zo'n open wonde aan een wildvreemde te tonen. Ja, de vader van mijn zoon mag dat liedje gerust horen want het is voor hem bestemd. Als hij die realiteit niet onder ogen durft te komen, leeft hij in een nog grotere ontkenning dan ik dacht. Hij zal het niet graag horen, maar de boodschap zal aankomen."

'Whiteout' gaat over een destructieve relatie: 'You don't console me though I'm transparent for you', klinkt het, evenals 'I'm focused on the wrong / But I feel like you're wanting me to.' Da's heavy.

"Dat gaat over het soort relatie waarin je je kwetsbaarheid niet mag tonen. Het wordt als een zwakte gezien als je je gevoelig opstelt. Voor je het weet heb je een huizenhoge muur tussen elkaar opgetrokken. Ik weet hoe het voelt als je je zwakheden blootlegt terwijl jouw partner beslist om dat niet te doen omdat het te angstaanjagend aanvoelt."

Hoe los je zoiets op?

"Tja, relaties worden opgeblazen door dat soort conflicten. Je moet jezelf durven openstellen. Veel mensen hebben zichzelf aangepraat dat ze zonder problemen door het leven walsen. 'Get over it!', zeggen ze. Ze denken dat als ze hun beslommeringen vernoemen, ze er nooit meer aan kunnen ontsnappen. Het omgekeerde is waar. Je moet je ziel af en toe kunnen luchten. Kijk naar mij. (glimlacht)"