Direct naar artikelinhoud

Flik met zesde zintuig

Netflix doet het weer: de slokop wist een authentieke BBC-reeks in geen tijd wereldwijd als eigen Original Series te presenteren. Het sop is de kool niet waard, al wint deze volledig door Stellan Skarsgård gedragen politiethriller gaandeweg aan kracht.

Het is Abi Morgan, scenariste van Steve McQueens fascinerende Shame, maar ook van de vreselijke Thatcher-pic The Iron Lady, die hier de vrijage van de BBC met 'Scandinavisch' en 'misdaadfictie' verlengt (voorheen was er al de remake van Wallander).

Daarvoor bedacht ze helaas een behoorlijk belegen, nooit geloofwaardige mix van The Sixth Sense en Prime Suspect, een flikkenreeks opgebouwd rond een uit Zweden afkomstige inspecteur die ook helemaal niet uit Zweden had kunnen komen. De 'River' van de titel is dus niet de rivier Thames, maar de naam van een (uiteraard) briljante, (uiteraard) vereenzaamde smeris die (uiteraard) met zware psychische problemen en weerbarstige oversten kampt.

Hoe de man het nog klaarspeelt te functioneren of de onmiddellijke schorsing te ontsnappen is het grootste raadsel van de zesdelige minireeks, aangezien hij niet alleen doden ziet opduiken, maar er zelfs mee converseert. De rij van slachtoffers uit moordzaken dat hem bezoekjes brengt, is gelukkig beperkt. Er is een vermist meisje dat hem zegt welke das hij aan moet, een dealer die tijdens een achtervolging de dood werd ingejaagd en zelfs een notoire hoerenkiller uit de negentiende eeuw (over wie onze antiheld een boekje leest).

Het meest acute, hardnekkigste spook is echter Rivers vrouwelijke partner Jackie 'Stevie' Stevenson, die op straat in koelen bloede werd doodgeschoten. Zij was de enige met wie hij een band van vriendschap (en misschien zelfs iets meer) had, en het verlies brengt hem op de rand van een complete inzinking. Verplichte sessies bij de politiepsychologe brengen geen soelaas, een zelfhulpgroep voor mensen die stemmen horen evenmin.

Schrijfster Morgan was zich blijkbaar bewust van een uitdaging. "Dit is mijn eerste politiereeks en waarschijnlijk mijn laatste", vertelde ze aan The Guardian. Ook steracteur Stellan Skarsgård vertikte het steeds om een zogenaamde police procedural te doen (het woord slaat zowel op rechtspleging als onderzoeksmethode). "The procedural side bores the shit out of me", verklaarde de 64-jarige somberman, die hypercommercieel werk in Hollywood met arthousecinema in Europa combineert.

Viking

Een logische vraag is waarom de twee dan toch iets wilden maken dat hen helemaal niet lag. Voor Morgan was het Skarsgård, de 'muze' van de reeks: "Een van de meest authentieke mensen die ik ooit ontmoette. En hij heeft dat Scandinavische over zich, dat net iets 'anders'. Hij is magisch-waarachtig én magisch. Een Viking."

Voor Skarsgård was het omdat Rivers psychologie op de voorgrond stond. De twee wilden echter zo hard de gemeenplaatsen van het genre ontwijken, dat het net het repetitief verbeelde psychologische kader is dat als oercliché elke vaart nekt. Uiteindelijk is het zelfs de procedural side van de moord op Rivers maatje die de volhardende kijker beloont.

Overigens opvallend doorheen zes uur troosteloosheid is de monumentale lelijkheid van Londen. Al 44 procent van een bevolking van 8,6 miljoen inwoners is zwart of lid van een etnische minderheid, maar dat is niet te merken aan het uitzicht van een stad die façades van koloniale praal en anoniem kapitaal aaneenplakt.