Meersman mist nipt ritzege en leiderstrui

In Mantes-la-Jolie was Tom Boonen aan zet voor de spurt. Maar een rotonde op iets minder dan twee kilometer van de finish verkwanselde zijn kansen. Ploegleider Wilfried Peeters: "Ineens verloren we de helft van ons treintje."

Heel even nog kwam Maes op 650 meter van de streep omtrent de tiende positie aan Gianni Meersmans achterwiel kleven. Voldoende voor een ultieme instructie. "Jij spurt!", schreeuwde hij. Vandenbergh verbruikte zijn laatste krachten, Stybar offerde zich op als locomotief. "Op 250 meter verloor hij een beetje snelheid", voelde Meersman. "Het moment om zelf aan te gaan. Tuurlijk was dat van iets te ver. Maar ik had geen andere keuze. Wist ik veel wie er nog allemaal in mijn spoor zat."

John Degenkolb, met name. En, verrassend, toch nog Nacer Bouhanni. Die was na 71 kilometer hard tegen het asfalt gesmakt en hing onderweg tot twee keer toe aan de wagen van wedstrijddokter Olivier Aubry om zijn gehavende linkerknie te laten verzorgen.

Meersman miste in de prille Parijse lente niet enkel de dagzege van een haar. Ook de leiderstrui ontglipte hem, na vijf gesprokkelde bonificatieseconden in de twee tussenspurten en vier aan de finish, wel héél erg nipt. De tien tellen van Bouhanni verbrodden het feestje. Maar Peeters maalde er niet om. "Liever zie ik Gianni in eerste instantie de rit winnen." Meersman: "Misschien moet ik dat maandag maar proberen. Dan volgt de rest vanzelf."